hayvan satın almak yerine sokaktan sahiplenmek

maalesef ki insanımızın çok uzak kaldığı durumdur. kedi, köpek ve diğer evcil hayvanlara hediye, oyuncak gözüyle baktığımız için yaklaşmayız barınaklara biz milletçe. pistir onlar, mikrop bulaştırırlar, sevimli görünmezler pet marketlerdeki gibi. güzel kokular sıkılmamıştır üstlerine. oysa ki size en çok onların ihtiyacı vardır. çünkü onlar da vakti zamanında hediye gözüyle bakılarak alınmıştır. aylarca sıcacık yuvaları olmuştur kaliteli mamalar yemişlerdir puf yastıklarda yatmışlardır... ve bir gün aniden sokakta bulmuşlardır kendilerini. ilk köpeğimi sahiplendiğim zaman o kadar üzülmüştüm ki haline. yaklaşık olarak 1 aydır sokaktaymış diğer köpekler tarafından defalarca saldırıya uğramış, vücudunda yaralar oluşmuş, araba çarpmış, bacakları yanlış kaynamış, tecavüze maruz kalmış. eva veterinerimizin dediğine göre yürüyemezdi bir daha, ya ayağın tekrar kırılıp kaynatılması gerekiyordu yada bu şekilde kalacaktı. kıyamadım haliyle... kalsın dedim, sakat da olsa bakarım... belki diye de ekledi ; -fizik tedavi belki iyileştirebilir biraz da olsa... aylarca tuvaletini yapamadı, yürüyemedi, yemek yiyemedi, insanlardansa hep korktu. sahiplendiğim günden itibaren her sabah ayaklarına sıcak suyla masaj yapmaya başladım. gün geçtikçe yaraları kapandı tüyleri yeniden çıkmaya başladı... eva yüzündeki o mutluluğu görmek her şeye değiyordu aslında... evet, çokça yıpranıyor insan, lakin gerçekten değiyor... bir gün ayaklandı topallamadan geldi yanıma o sabah. her gün daha iyiye gitti durumu kimsenin yüzüne bakmadığı, sokağa atıldığı şehrin güzeli seçildi ; ..... kazandığı mamalarla da yüzlerce köpeği doyurdu. sürekli ağlayan, insanlardan korkan, acı çeken hayvan gitti, yerine sürekli gülümseyen bir minik geldi... hiçbir şey imkansız değil, yeter ki inanın. satın almayın, destek olmayın bu kirli piyasaya, sokaklarda binlercesi yardım eli uzatmanızı bekliyor. yardımınızı esirgemeyin bu güzel canlardan kırın tabularınızı, aşalım artık milletçe ön yargılarımızı... ...

can satın alınmaz bir kere bunun ticareti olmaz. sokakta gördüğünüz bir hayvanı alıp evinize götürmek de sizin için sakıncalı olabilir en doğrusu barınaktan sahiplenmek. ayrıca barınaktan aldığınız hayvana bakamayacağınızı düşünürseniz geri bırakabilirsiniz.

japon balığını hangi dereden tutabiliriz? hangi ilin muhabbet kuşunun muhabbeti çekilir oradan gidip alalım? gibi soruları kafamda cereyan ettiği durum.

bundan ziyade ben hayvanların kısırlaştırılmasına karşıyım. bırakın çiftleşsin hayvanlar. yavrularını eşe dosta verin. mesela ben kedimi bir arkadaştan aldım. kısmetse kedimi hiç kısırlaştırmayacağım. niye kısırlaştırayım? biri sizi kısırlaştırsa hoşunuza gider mi?

tabii petshop'larda satılan parlak tüylü cins kedileri almak daha çok tercih edilir. oysaki adam zaten onlar ölmesin, sağlıklı kalsın diye mutlaka besliyor. tamam kafeste kalıyorlar o kötü... sokak kedileri kafeste yaşamıyor olabilir, ama araba çarpıyor, aç kalıyor ya da enfeksiyon, mikrop kapıp ölüyor. şu sıralar her yer yavru kedi kaynıyorken birini sahiplenip evinizde bakmanız daha hoş olabilir. ben de hep siyam kedisi istemişimdir mesela. ama onlara bakanlar mutlaka olacaktır. onlar yüzde doksan aç kalmayacaklar. ben kedimi arkadaşımın bahçesinde buldum. annesi hamile olduğu için bırakmıştı, ilgilenmiyordu. iki kardeşlerdi. biri kız biri erkek. erkek olanı ben aldım, kız olanı da yakın arkadaşım. bir cins kedi değil tabii ama ne fark eder? dünyanın en güzel kedisi çünkü benim kedim, çünkü bana ait.

bizim apartmanın bahçesinde bol bol kedi var, allah'ını seven alıp götürsün. özellikle yazın apartman kapısının önü rezalet kokuyor, kapının yakınında kedilere verilen ciğerlerden ötürü kan izleri var. bunlar bir de doğurduklarında daha da beter oluyorlar. not: komşumuzun 'aşırı' kedi sevgisi, beni kedilerden soğuttu. ayrıca kedilerde de bi puştluk sezerim sürekli, köpekler daha sadık hayvanlardır bana göre. (istisnai durumlar mevcut olabilir, fakat istisnalar kaideyi bozmaz.)

insanımızın o seviyeye ulaşmasına daha çok vardır.

insanlar genel olarak dış görünüşü güzel olanlara yöneliyor. hal böyle olunca alıyorlar petshoplardan. bakamayınca da atıveriyorlar sokağa. bunu yapan her arkadaşımla iletişimimi kestim. sen kimsin de bir canı sokağa atabiliyorsun? etrafımda hayvan almayı düşünen herkesi barınaklara yönlendiriyorum. okulda özellikle barınaklara gezi düzenliyoruz. sizin 2-3 aylık zevkiniz yüzünden heba olan yüzlerce can var. bakamayacaksanız, sıkılacaksanız, sorumluluklarınızı yerine getiremeyip sokağa atacaksanız sahiplenmeyin. ya da internette yazın. 'ben bu hayvana bakabilecek durumda değilim artık, yeni bir ev arıyorum.' diye. birileri mutlaka çıkacaktır sahiplenmekten mutlu olacak. sadece yalvarıyorum sokağa atmayın.

(#707253) bu dünyada hala güzel insanlar var.

bilinçi insanın, hayvanseverin yapacağı ve tüm insanların yapması gereken hadise.

şu zamana kadar bir sürü köpeğim oldu hepsini de sokaktan alıp yaralarını iyileştirip sahiplendim ve insana öyle güzel hissettiriyorki çok mutlu ve huzurlu oluyorsunuz hele o size bakışlarındaki teşekkür ifadesi size inanılmaz bise hissettiriyor

pek çok kez kedimiz oldu. zaman zaman köpeklerimizde. hiç para vermedik sokaktan aldık. temiz tuttuktan sonra iki türlüsü de hayvan. parayla aldığınız daha akıllı değil.

abimdir. kendisi yol kenarına atılan 4 köpeği almış bir süre evde besleyip bakımını yapıp birini kendi sahiplenip diğer üçüne sahip bulunan kişi. evde 4 köpek var. evet kardeşinden çok köpeklerini sevdiği doğru

en güzelidir,yenisini alacağınıza sokaklardaki bu güzel canlar mutlu olsun

satın almak yerine sahiplenmek elbette daha mağrur olunası bir durumdur belki de. ama ben yine de hayvanların bir sahibi olması fikrini sevmiyorum. bakıp beslemek ve zaman geçirmek, sahip olduğun anlamına gelmemeli. i̇stediğinde gitmeli, sonra isterse geri dönmeli.

aga bir hayvana sahip olmak isteyenlerin bence yapmaları gereken şey budur.. hayvanlara alınıp satılan süslü hediyeler gözüyle bakmak yerine sokakta yaşayan yazın susuzluk çeken kışın soğuktan donmamak için ücra bir sote arayıp giren hayvanları alıp temizleyip aşılarını yaptırıp onlara bir yuva vermek daha doğru onları sahiplenmek yerine onları dost edinmek gerek arkadaş edinmek gerek zira hayvanların dostluklarına her yerde defalarca şahit olunmuşken.. --- spoiler --- bir köpeğin dostluğu, bir dostun köpekliğinden iyidir --- spoiler ---

sonuna kadar destekliyorum kendim de yaklaşık 1 yıldır sokaktan kedi bulmaya çalışıyorum ama nesli tükendi sanki :(

sokaktan iki kedi ve zamanında bir köpek sahiplenmiştim.köpek büyük değildi daha küçücüktü, bahçede besledim ilk başlarda ama birkaç hafta sonra gitti ve bir daha gelmedi. kedilerden ilki hastalandı ve öldü. o gün hayatımda ilk defa sevdiğim bir canlıyı kaybetmiştim. aradan 1 yıl geçtikten sonra bahçede yavru bir kedi gördüm, hava soğuktu ve üşüdüğünü ve aç olduğunu fark etmemek için aptal olmak gerekirdi. bu kedim de hastalandı ama bu sefer erkenden veterinere götürüp iyileştirdik. 6 sene oldu bu 1 nisanda, bir an olsun yanımdan ayrılmadı.

bir de sokaktan sahiplenip satmaya çalışmak var :(