ne yaptımsa aşk acısı çekememek

bir olay. :)

tam biraz aşk acısı çekeyim diyorum, gülme geliyor. aşk acısı çekme sürem acıklı bir şarkının süresi kadar, şarkı bitince acı da bitiyor.

tam diyorum lan böyle aşık olayım da acı çekeyim az ciddileşeyim bir anda o ciddiyet gidiyor yerine hiçbir şeyi tiye almayan biri geliyor. acıya tepki olarak doğdum sanırım. (bkz: derdimi silkebilirsiniz)

derde bak ya hay allahım...

demekki gerçek aşk nedir tatmamışsın kardeşim, böyle yemek yedirmez, uyku uyutmaz, gözlerinin altı morarır aklın bulanır. bi insanın bi insanı sevmesi akıl işi değil. acı çekmemiş olman elbetteki iyi, fakat tecrübe edinmemiş olmanın yanında değil.

aşk acısından daha ağır seyler yaşadığınizda aşk acısı çekmek istiyorsunuz ki diğer acılarınızı unutun... ama olmuyo işte o işler öyle.. yaşanmışlıklar unutulmuyor.. ölüm gibi.. eksiklik gibi.. kimsesizlik gibi.. yokluk gibi.. gecmiyor bunlar.. yani anlıycağiniz aşk acısından mühim seylerde var bu hayatta.. ama geçmeyen seyler...