kafada bir şeyler kurup gerçekmiş gibi davranmak

kuruntulu ve şizofren insanların davranışıdır.

dört yaşındaki yeğenimin gerçekleştirdiği eylem. bugün mutfakta kendi kendine konuşuyordu, "kiminle konuşuyon la sen?" dedim. sandalyeleri gösterip "bak anneyle baba oturuyo orda" dedi. ben de boş bi sandalyeye oturup gösterdiği yerdeki anne ve babasıyla sohbete daldım. çocuk nasıl şaşırdı ama, pür dikkat bizi dinliyordu. biz de hiç bakmadık yeğenime. sanırım evde ilgi çekmeye çalışırken benim gibi deli bir dayısı olduğunu unutuyor.

bunu tek yapanın ben olmadığını bilmek mutlu etti

bir yerden sonra gercek olan hayatin kafada kurulan hayat oldugu yanilgisina dusulur. asil soru, kisinin bunu neden yaptigidir veya neden buna ihtiyac duydugudur.

sağlıklı bir şey değildir. ben bi keresinde anneme ilerde ben evlenmeyip evlat edinsem ve kardeşimin de kendi çocuğu olsa sonra bu ikisi çocukken kavga etse sen haklı da olsa haksız da olsa öz torununu tutup benim çocuğumu dışlardın deyip trip atmıştım.

eski sevgilimin özelliği. amına koyim kafasında kurup kurup gelip ağzıma sıçardı. aslında düşününce, sanırım götü ucuz kurtarmışız.

abi manyak mısınız