sanki kocaman kristal bi avize düşmüş de hiç ses çıkarmamış gibi

sanırım kendimi, efkarımı anlatan en iyi cümledir

i̇şte öylesine sakin ve öylesine gürültülü kafamın içi.

sanki sesi çıksa da bir ben duyacakmışım gibi

Kalbim. Ve kimse ne kadar küçük parçalara ayrıldığını bilemeyecek çünkü maskem o kadar güzel duruyor ki yüzümde ardında kalan kimsenin umrumda değil Zaten gördüklerimiz bizi ardında kalanlara gidip gitmeme kararı almamıza yetiyor

Ciğerim yanmış ama ben içerde mangal keyfi yapıyormuşum gibi

sanki ölmüşüm de cenazemde kimse ağlamamış gibi

Kocaman bir mantar bulut çıkış meydana lakin ses yok gihi

tek gözden düşen bir damla gözyaşı.

Hüzünlerin en kötü halinden biri olabilir. 'E abi ben düştüm bak paramparçayım. Hadi sesimi duymadınız ama la yerde yatıyorum kan revan, kaldım altında bütün yüklerimin, onu da mı görmüyorsunuz?' diyesi gelir insanın.

Kimseye bir şey anlatamamak gibi.. Anlatsan da kimsenin duymayacağını, anlamayacağını bilmek gibi.. Kocaman kalabalıklar arasında kimsesiz kalmak gibi...

İnsanın ruhu böyle kırılıyor galiba dedirten sözdür. Kalbe oturur. Ağırlık yapar. Taşıyamazsınız. Düşünmekten uyutmaz. Geceleri okumayın. Saygılar sevgiler hürmetler.