yalnızlığı sevmek

yalnızlık insanın en büyük ilham kaynağıdır azizim

yalnızlığı sevmek, bir daha kimseyi onun kadar sevemiceginin minik bir göstergesidir.

yalnız kalmak için amaçsızca yürüdüğüm olmuştur. kartaldan maltepe ye.

yalnızlık hem en korktuğum hemde en sevdiğim şey.

insan bi süre sonra alışıyor be..

bir süre sonra mecbursundur artık. esiri altında almıştır seni, fethetmiştir içindeki tüm duyguları..

(bkz: yaz beni de yaz)

"boş yere mağaramdan çıkarma beni. alışkanlıklarımı , özellikle yanlızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna." cümlesini iliklerine kadar hissetmektir.

yanlızlık özgürlüktür

küçüklüğümden beri çok severim. insan bağımlılarını da bu yaşıma kadar anlayamadım. küçükken en çok özendiğim meslekte çobanlıktı. tek başına dağın başındasın manzara kuş sesleri.. insan daha ne ister

mümkündür. kendi kendine yetebildiğini gördüğünde bir başkasına ihtiyaç duymuyor, bununla birlikte etrafındaki insan sayısını minimuma indirmeye çalışıyorsun. keşke diyorum kimseyi umursamayacak kadar bencil olabilsem de tek yaşasam. yalnızlığı sevmek aynı zamanda özgürlüğü sevmektir.

yalnızlık insana kötü hissettiriyor ilk başta böyle bir boşluk hissi hele ki çevrenizde bir o kadar insan varken aniden kayboldularsa... önce yanlızlıktan kurtulma çabaları sonra yalnızlığı kabullenme ve ardından yalnızlığı sevmek. en son evresi de yalnızlığı sevmeyi sevmek. bir süre sonra insanlardan bi bok olmayacağını anlıyor insan ve her kafasını bozana siktiri çekiyor.

bokunu çıkardım.

kim sever yannızlıgı sallama kardeşim

belkide zorunda olduğunuz bu durumu sevdiğinize inanarak kendi kendinizi avutuyorsunuzdur...insan tabiatı gereği herşeye alışır fakat bir tek yalnızlığa alışamaz.kendinizi kandırmaktan vazgeçin artık.

zeka olduğuna dair naçizane belirtilerden birisi bana göre öyle herkesin harcı değil

ilk kez tek başıma rakı içtiğimde bende sevdiğimi anladım onu değil yalnızlığı sevdiğimi.

üniversite okurken bile yalnız yaşamış ve hala yapmakta oldugum eylemdir. ancak universite zamanlarindaki sevgilim bana salça olup evi sahiplenmiştir. ne kira ne elektrik ne su oh valla bedavadan sayemde 1 yıl yaşadı. mezun olup gidince bahanelerle benden ayrıldı. leyla ile mecnun gibi sevmişiz değil mi birbirimizi?

biraz önce bi söz okudum biraz önce dediğimde 4 5 saat oldu: bana 'yalnızlığı seviyorum' dedirterek yalnız bıraktınız diyordu galiba tam hatırlayamadım ama olay tamamen bundan ibaret az miktar da da olsa hata payı var ama

cok severdim ama. cevremdekiler sagolsunlar varolsunar yalniz birakmadilar hic ve artik yalniz olmayi sevmiyorum. yalnizlik allah'a mahsustur.

yalnızlığı çok sevdiğimi farkettim artık hayatıma birini almak istemiyorum ölecek miyim doktorrrr

celladına aşık olmuş gibi günden güne eriten illet hoş herkesi eritmeyebiliyor

insan cidden alistiklarini seviyor yahu

kimse sevmez. yalnızlığı seven insan ya yalnızlığa mahkum edilmiştir yada alışmıştır artık. ancak kimse gerçekten kimse yalnızlığı sevmez bazen kendine bile bunu itiraf edemesede bir ruh eşi, hayat arkadaşı ister.

niye sevmiyim yalnizligi yahu? istedigini yap karisan eden yok kafan hep rahat. evde misin yaninda kac erkek var neden bana haber vermedin bla bla bla... mis gibi yalnizlik daha ne istiyonuz?

yahu tamam ben yalnız olmayı seviyorum da. en sevdiklerim de hep gitmek zorunda mı? yalnızlığın o boyutuna daha alışamadım ki ben. bi gitmesenize. durun bi. nolur durun. gitmeyin!

defalarca kazıklandıktan sonra artık kimseye güvenememek kimseyi sevememek ve artık kendisine sadece kendisinin iyi gelebileceğini anlayıp kendisiyle başbaşa kalmaktır

yalnızlık insanın mutlak dostudur

bende yıldız tilbe'nin sözü devreye giriyor "yalnızlığı seviyorum fakat tek başıma da canım sıkılıyor"

Bize sevecek başka birşey vermediler.

yalnızlık değildir o tek başınalıktır.