tanınmayan biriyle konuşmak

bir eylem.

tanımadığın neyse de , görmeden konuşmamak gerekiyormus. görmeden hiç bir sohbet etmeyin :d

insanı rahatlatan bir şey.

ulan ben tanıdığım insanlarla konuşmaya üşeniyorum millet tanımadığı insanlara zaman ayırıp konuşuyor. bence gereksiz

bazen fena sardığım olaydır. eğlenceli olabiliyor. özellikle egedeki tatil yörelerinde tanışılan emekli amcaların hikayelerini dinlemek güzel olabiliyor.

en son sarhoş kafayla konuşmuşluğum vardır o da herifi babam sandığımdan dolayıdır. uzaktan o baba naberr diye yanına gelip hiç istifini bozmadan gerçekten oğluymuşum gibi benle yarım saat muhabbet etmiştir.

sayın sözlük yazarları, benim bir sorum var. bana yardımcı olurmusunuz? bir dershaneye başladım burada bir kız çok hoşuma gidiyor. ben bu arkadaşla nasıl muhabbet kurarım aldığim istihbaratlara göre çok gıcık bir kişiliğe sahipmiş... konuya nereden girmeliyim?

muhteşem bir olay. kesinlikle mucizevi. en sevdiğim eylemler arasında, hiç tanımadığınız bir insanla, hayatının bir yerlerinde çok önem arz etmeyecek kadar sadece muhabbet etmek, kesinlikle her insan denemeli.

bugün yapmış oldum galiba. aşı olmaya gittim gene. daha önce de 3 defa gittiğimde adam vurdu geçti aşıyı. bu sefer farklı bir abi vardı. yaşını almış görmüş geçirmiş belli. ben kolumu açmakla uğraşırken abi de defteri dolduruyordu. nerde oturduğumu sordu defteri yazdı. sonra bir an bana bakıp ne okuyorsun sen dedi? benim kafa direk kalktı , şaşırdım ne bileyim amk. beklemiyordum yine vurup gönderecek sandım. belki de alıştım işini yap gönder rutinine. bu rutin hayatın her yerinde var maalesef. bir kolay gelsin bile demiyoruz. allah var bazen ben bile demiyorum. gün geliyor teşekkür etmek gelmiyor içimden. ben artık nasıl bir şaşkınlıkla baktiysam abi açıklamaya başladı. ve yaptığı açıklama beni bir şoka daha soktu. hayatım boyunca kimse beni bir seferde anlamadı. ne söylediklerimi ne hissettiklerimi. söylediğim cümlelere bile edebiyat yapıyor gene dendi. sen nece konuşuyorsun dendi. ama abi , hayatında hiç görmediği beni direk tanıdı. ufak bir özellik belki sadece ama beni gördü. görünmez olduğumu hissederim bazen ama abi bu görünmezi anladı. anlamış gibi bakıyordu. bana yaptığı açıklama şuydu; yanlış anlama soruyorum çünkü çok idealist duruyorsun. çok kararlı ve güçlü bir duruşun var. yapmak istediğin çok şey var. aklında çok hedef var. neden mi şaşırdım çünkü abinin bahsettiği bu duruşa insanlar hep suratsız ve duvar ismini verdi. buz küpü . haklılar buz gibiyim ama abinin anlattığı çok farklı ışte. abi bunu benim bakışımdan yada duruşumdan anladı. bilmiyorum ama anladı lan. garipsedim bilmiyorum. sonra ben ona okuduğum bölümleri söyledim. neden böyle bir şey yaptın dedi. i̇stedim dedim. ailen ne dedi . ailem istemiyor hala bana bırak diyor dedim. neden diye sordu. ben de anlattım ışte. ha 1 yıl daha uzatayım dedin olsun 5 sene? gülüştük. bu adam o an bana gülümsemeyi hak ediyor gibi geldi. bana bir tanıdığının bir düşüncesini anlattı. kız 18 yaşında sormuş kıza" çok hedefin var ama hayatına gelen insanlar nolcak?" kız da " bana bir şey katmayacak insanın hayatımda yeri yok" demiş. abinin çok hoşuna gitmiş bu cevap. bir yandan da aşıyı yaptı. dikildik ayakta bir yandan aşı yapıyor bir yandan konuşuyoruz. bana sorunca kesinlikle çok doğru dedim. öyle birkaç bir şey de dedi. sana bir tavsiye vereyim istersen dedi. hemen tabi dedim. adam insan belli. bu tavsiyeyi kaçırır miyim. ve abi beni bir kez daha şoka sokan şeyi söyledi. 'hayatında hiçbir şeyi yapmam deme. asla kimseyi hayatıma sokmam deme. sokmam dediğin insan bir bakmışsın 6 dk sonra hayatında. bir bakmışsın6 saat sonra yanında' ben bunu diyorum ışte. hayatımda kimseyi istemiyorum diyorum. abi sanki bu düşüncemi biliyor gibi bana direk bu tavsiyeyi verdi. nasıl olur dedim. amk kimliğimde bunlar yazıyor olamaz. his ve düşünceleri öyle çok dışarıya yansıtan biri değilim. ketumumdur. abinin çat çat bunları yüzüme söylemesi garip. en son artık gitmem gerekti. aslında gerek değildi zamanim vardı. abi de konuşurdu saatlerce benle. zira bir odada sıkılmış olmlı , saatlerce durmaktan. ama ben yine kalkanlarımı devreye sokmak zorundaydım. her ne kadar abi çok iyi bir insan gibi gözükse de hiçbir şey göründüğü gibi değildir. güvenemem. değişik bir anım olarak kalacak hafızamda. allah'a şükür ki beynimde güzel hatıralar da var olmuş oldu.

annemle hastaneye geldik, vakit var diye oturduk koltuklara zaman geçsin diye bekliyoruz. bir kadın bize bakıp konuşma ihtiyacı hisseder gibi oldu göz göze geldik çok sıcak ya, biz evde bu kadar soğukta kalırken hastanelerde yanıyoruz dedi. kadının dediğine göre kış boyunca hiç evinde kalorifer yakmamış 18 lira fatura geliyormuş ve aynı zamanda soğukta kalmaktan da vücudunda değişik değişik şeyler olmuş. böyle şeyleri duyunca fena üzülüyorum, yaşama hakkının her bireyin en önemli haklıyken sağlıklı kalmanın bir lüks haline gelmesi insanı fazlasıyla yıpratıyor. hastanenin bu sıcak halini görüp evsizler keşke buraya gelip burada ısınsa diye aklımdan geçirdim. i̇nsan hayatı bu kadar ucuz olmamalı.

hep yaptığım şeylerin arasındadır. yıllardır otostop ile gezdiğim için artık bana yabancılar daha yakın geliyor. oturur saatlerce konuşur ve bir noktaya varırız. eğlenirim baya baya hatta insanlarla bu konularda daha dürüst olmak beni rahat hissettiriyor. başkaları tarafından kullanılmayacağını bilmem güzel bir duygu. sizleri seviyorum.

vaktiniz varsa gerçekten hoş eylemdir. dünyanın çevrenizdekilerden oluşmadığını gösterir. farklı kapılar bile açar size.

tanıdığımızı zannettiğimiz biriyle konuşurken de tanımadığımız biriyle konuşmuş sayılır mıyız?

olm hepimiz sözlükte tanımadığımız insanlarla konuşmuyor muyuz zaten

aga çocukluktan bu yana yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen tanıdığımı düşündüğüm şerefsizi aslında hiç tanımadığımı geçen sene öğrendim ne konuşmasından bahsediyorsunuz..

Sözlüğün sağladığı muhteşem kolaylık yeşil zaten başlı başına güzel önemli olan ilk adımı atmak gerisi maraton veya yüz metre koşusu olur orası size kalmış

en sevdiğim şey, açıkçası tanıdığım insanlarla konuşurken bu kadar keyif almıyorum. yeni gelen eski arkadaşlarımız da buradayken tekrar hatırlatmakta fayda görüyorum; (#2343576)

O kişinin dürüstlüğüne güveniyorum genelde çünkü tanımadığı için benden bir beklentisi veya çıkarı olmadığını düşünüyorum ve daha samimi geliyor.

Artık yapmayacağım bir şey.

Bazen diyorum keşke gitsem sahile, biri orda oturuyor olsa yanına oturup konuşsam. Konuşup anlatsam, ağlasam, bağırsam... Ama o hiçbir şey sormasa. Bakmasa hatta bana. Ben öyle anlatıp anlatıp kalksam gitsem. İyi gelir gibi geliyor bana. Kedilerle yapmaya çalışıyorum götlerini dönüp gidiyorlar :(