isyan etmek

ayağının kokusundan odaya giremiyorum, uyurken ağzını şapırdatmandan ben uyuyamıyorum senin ben .mına koyayım yakup zehir ettin bütün sabahımı s.ktin attın.sabahı geçtim bütün gece nasıl dayandım senin şu ağzını şapırdatmana, nasıl katlandım kendime de şaşıyorum.

isyanım allah'a değil, bütün allahsızlara diyerek entrye başlıyorum. bismillah. az önce bilgisayarı recep ivedik'in sinek yakalarkenki vuruşu ile kapattım. sonra dedim ki: (burası küfürlü) --- spoiler --- sikerim ödevini, makalesini. yapmıyorum lan --- spoiler --- ödev yapmak sorun değil demeyeceğim, ödev yapmak da sorun tamam ama, ödevin nasıl yapılacağını bilmemek daha büyük bir sorun. (bkz: çaresiz hissedilen anlar) (bkz: çaresiz hissedildiğinde koşulan kişiler ) --> (bkz: asosyal sözlük) (bkz: neden asosyal sözlük) (bkz: sıkılıp kafayı sözlükle bozmak)

isyan ede ede oldum günahkar.

Neden yani gerçekten neden? "Ya işte çok çalışırsan olur, sen iste her şeyi yaparsın" Söylemesi kolay şeyler. Her insanın başarısızlığına kendisi ile ilgili sebepler bulunabiliyor. Mesela yeteri kadar çabalamamış deniliyor. Ya çabaladıysa? Ya sorun kendinde değil de sistemdeyse? Bu memlekette gençlerin yüzü ne zaman gülecek gerçekten merak ediyorum. Bir engeli aşıyoruz karşımıza mantıksız bir şekilde başka bir engel çıkıyor. Evet, isyan ediyorum. Artık yeter. Benim aylarca çalıştığım ve aptal sistem tarafından başaramadığım bir şeyi başkası torpille başarmasın artık. Kendi ülkemden nefret etmemeliydim ben.

(#4322022) ben bu aileden değil miyim ya? bir kişi gelip de napıyorsun sen burada demedi. neredeyiz biz? aynı otelde değil miyiz? ilhami abi, sen söyle ben başka bir ilde miyim? he, başka bir yerde mi dayak yedim ben? uzaklarda mı yedim de geldim? aynı yerdeyiz be!” Allah'ın belaları.

son üç saattir benim isyan şeklim; “siktiğimin beyinsiz amipi al o kartı götüne sok!”

bu ülkede bu kadar güzel potansiyel varken ortaya kayda değer hiçbir can verici şeyin çıkmaması zoruma gidiyor. bu konuda üzülmek beni politize ediyor ama işin içinden çıkamıyorum, algıda seçicilik oldu artık. her konunun en saçma sapan hâli özenle bu ülkede toplanmış gibi hissediyorum. bu kadarı tesadüf olamaz, bu kadarı bana fazla. en hayati konudan en sıradan konuya kadar istisnasız sınıfta kalıyoruz. her konuda götümüzde ayı bağırıyor, her konuda içim acıyor. sorun a başlığı, b konusu, c olayı, d kişisi değil; sorun topyekûn her şey. makro ve mikro ölçekli neye bakarsak bakalım o şey elimizde kalıyor. - (#4489048) . insanları da tuhaf. daha dün bir arkadaşımla sohbet ediyorum, flörtü olan hanımefendiye engel atmış. dedim neden? anlattı. özetle; kız, çocuğun geçmişini bile isteye eşelemiş. bizimki de mal gibi bir iki cümleyle ufak bir özet geçmiş son ilişkisi hakkında. kız durur mu, yapıştırmış cevabı; "vay be, ne aşk yaşamışsın..." hafiften kıskanmış falan. aradan günler geçiyor, kız iki de bir çok alakasız yerlerde bu geçmiş mevzunun lafını edip durmuş. bizimki de her seferinde sitem edip sineye çekmiş. derken konu cinselliğe gelince, fikir alışverişi yaparken kız demiş ki; benim için deneyim en önemli şeydir. çocuk da demiş ki bende var. kız buradan konuyu alıp, vay vay vay ne dolu dolu aşkmış meğerse o ya diyerek yine geçmişi gündeme getirmiş. çocuk da sikerim senin olmuş bitmiş şey hakkındaki kıskançlığını. hem geçmişimi kıskanıyon, hem deneyim şart diyon. nerde kazanmış olmam lazımdı deneyimi, genelevde mi? diyerek basmış engeli, konuşmayı kesmiş. bana diyor sence iyi yapmış mıyım? dedim 10/10 hamle, pozisyon temiz, devam... hocam bu kızlar manyak manyak konuşması yapıp teselli ettim agamı. velhasıl ülkede sağlıklı insan yok amk.

tam benlik