aniden gelen hallederiz düşüncesi

çok stresli olduğum zamanlarda(genelde sınav zamanları) yaşadığım şey.hoş hiçbir zaman halledemedim de.neyse...

kara kara düşünüyordum ulan yarın en zor dersin bütü var ne halt yiyeceksin ? gaipten bir ses "hallederi-iiiiz be canısı nolcak" diye rahatlatıcı bir cümle ortaya attı durumun farkındaydım aslında nasıl halledeceksek artık yine de umut kesmiyorum inş inş..

sonra akla gelen lan şimdiye kadar neyi hallettim de bunu halledicem hissi

(halledemedi)

bu düşünce halledememenin en büyük sebebi abv

bir kaçış yoludur

benden hiç gitmiyor kendisi

sonrasında ise "halledemedim"

sonuç: halledemedi̇

bakalım bu iki haftayı nasıl geçirecek hadi bunu hallet at kafalı ben. çok eğlenceli,zorlu, sıkıcı ama ders çalışmalı, kitap okumalı günlere doğru gidiyorum. (bkz: neler oluyor hayatta ) (bkz: ne bileyim lan bana niye soruyon )

(halledemedi)

neyi hallettikte bunu halledelim deyip rafa kaldırıyorum her boku

büyüyünce geçmesini istemediğimiz nadir şeylerden bu düşünce. evet evet derler ya büyüyünce geçer diye cidden geçiyor. yüzde yüz ne zamana tekabül eder bilemem ama keşke geçmese. her şeye gücümüzün yetebileceğini düşünmeye devam edip mutlu olsak habersizce...

güç bende, sizde, içinizde. neden halledemeyelim ki? neden düşünmeyelim? bunu düşünüp, inanınca, insan gerçekten bütün zorlukların üstesinden gelebiliyor.

bu aralar düşünecek o kadar şeyim var ki ara sıra etrafımda kim varsa ona dönüp "hallederiz bir şekilde ya rahat ol diyorum"

i̇yi baba olur bu düşüncede olan arkadaşlardan

bu düşünce lise boyunca geldi ve çoğu sınava hazırlanmadan girdim iyi ki de öyle yapmışım.

(halledemedi.)

(bkz: hallederiz kadir) o da böyle derdi ama hiç halledemedi.