ingilizce öğretmenlerinin büyük kısmının ingilizce bilmemesi

öğrencilerin makus talihi.

neyseki aynı sorun din öğretmenleri için geçerli değil.

konuş desen ne yaparlar acaba.

öğrettiğin şeyi bilmemek, amiyane tabirle bilgin olmayan konuda ahkam kesmektir bunun adı. aldığın parayı hak etmemektir. evet bir öğretmen yetiştirmenin de kolay olmadığını ve sistemsel eksiğin/yanlışın haddinden fazla olduğunu da hesaba katmak gerekir. ama yine de uzman sıfatını aldığın kulvardaki bilgisizliği kaldıramıyorum. özellikle bu tip öğretmenlerin kurbanı olduğum için kanayan yaram. keza dil bölümünden üniversiteye öğrenci yerleştiren hiçbir sınav gerçek ingilizce bilgisini ölçer düzeyde değil. yazık.

senelerce mother kelimesini madır yerine maaadır diye bildim. teşekkürler ingilizce hazırlık..

how are you fine thanks and you sit down please gözlerim doldu

doğru bir gerçek.

bu tanıma uymamak için unuttuğum detayların tekrarını yapıyorum bugün. dil fazla vefasız, unutuluyor. konuşmayınca unutursun, çalışmayınca silinir gider. hani herkes atıp tutuyor ya konuşamıyorlar diye siz hiç o öğrencilerin dersine girdiniz mi ? üniversiteye girdiğinizden daha kötü bir seviyede çıkıyorsunuz. zira konuşma ortamı bile yok. üç beş sunum dışında. ne yazılı ne sözlü ingilizceniz gelişiyor. ama şöyle hikaye okur gibi makale okuyabiliyorsun o ayrı. bütün o derslerin yanında vakit olup üstüne düşebiliyorsanız ancak geliştirebiliyorsunuz kendinizi. zor işler bunlar. bekara karı boşamak kolay olayını gerçekleştirmeyin lütfen.

mezun olmak için okumuşlardır kendilerini geliştirmeyi hiç düşünmemişlerdir