aşık olunduğunun anlaşıldığı an

Kaybetme korkusunu yaşadığım an

Sabah ayağımı kırıp, akşam onunla buluşacağımı bildiğim için ısrarla acımı göz ardı edip, ayağımı sürüye sürüye onunla buluşmaya gitmiştim ve onun yanında kalbimdeki sevincin acıma üstün geldiğini hissettiğimde anlamıştım.

Geçenlerde arkadaşım aniden 'bir dilek tut' dediği zaman aklıma ilk gelen ismin kendisi oluşuyla gelen gereksiz aydınlanma. Aşık olmuşum demeyelim de hoşlantıyı tamamen bitirememişiz diyelim.

bir kere görsem, sarılsam bütün sıkıntılarım geçer dediğim adamı beş dakika gördüğümde yükten eser kalmadığını fark edince aşık olduğumu anlamıştım.

Biz o duygulardan çok uzaklaştık ama bir yanımda köpek gibi sevmek sevilmek istiyor.

Gece rüyamın tam ortasında uyanıp sanki yanımdaymış gibi kendi kendime konuşuyorsam, sıçtık diyorum. Yapma be kızım bunu kendine, yapma be suat.

Aşık olduğumu onu kıskandığım zaman anlamıştım normalde arkadaşlarımı kıskanmam çok saçma ve gerekesiz ama onu böyle koyayım cebime her yere benimle gelsin istemiştim :')

Her şey de onu görmek. Yani film izliyorum arkadaşlarla, adam da yakışıklıymış diyor biri adama bakıyorum onun yüzünü görüyorum. Sokakta bir kedi gelip kendini sevdiriyor aklıma o geliyor. Burnuma güzel bi koku geliyor yine aklımda o. Güzel bi yemek yapıyorum keşke oda olsaydı yeseydi diyorum. Gün içinde beş dakika konuştuysak akşama kadar mutlu oluyorum. Ne zaman napıyo acaba diye düşünsem arıyor. Nasıl bi sinyal gönderiyorsan artık. Canımı sıkacak bişey dediğin de yada onun canı sıkıldığın da ben derman olamadığım da dünyayı yakasım geliyor. İşte tam o anlar da anlıyorum

bi sohbette anlatılan anılardan sonra gökyüzüne bakıp onunla anlatılan şeyleri yaşadığını düşünmek der susarım

İnsan aşık olduğunu en çok yokluğunda anlar. Gelse, arasa, yazsa der. İşte bu an, aşık olunduğunun kesin kanıtı.

ilk aşık olduğumda sinirden ağlamıştım. nasıl kendime söz geçiremem, kontrol edemem diye. çok sinsi sinsi hissettirmeden bir anda giriverdi bünyeme, zehri öyle güzel saldı ki ilk zaman hiç de farkında olmadım. belki de oldum ama olmak istememiştim. neyse ki karşılıklı bir aşk oldu da güzel süreçler yaşadım sonu her ne kadar kötü bitse de. ama 25'ten sonra insan umudu kesiyor ya o cıvıl cıvıl gençlikteki 18-25 arasını kastediyorum, mutluluktan yemek dahi yedirmeyecek düzeyde bir aşk yaşayacağımı daha sanmıyorum. çok şanslıyım çünkü bir ömür boyu bu duyguları yaşamak isteyip yaşayamayanlar var. ben iliklerime kadar yaşadım. hissetmek ve o duyguyu tatmak bile yetti, oldukça güzeldi.

Odada yalnızsındır. Aklına onunla ilgili bir şey ya da bir olay gelir veya mesajlaşıyorsundur ama böyle gayet normal havadan sudan yani. Ya da sosyal medyada gezerken fotoğrafına bakıyorsundur. Bir anda farkedersin ki dudakların kıvrılmış yüzünde bi şapşal gülümseme var? O "has.ktir ya" aydınlanmasında anlarsın.

Gördüğümde heyecanlanıyorsam ,gün içinde sakarlıklarım artmışsa ve geceleri uyuyamayıp melankolik bi hale girmişsem geçmiş olsun şimdi bittim demektir.