güneşin doğuşunu izlemek

az sonra yakından gerçekleştirrceğim eylemdir.uçaktayım da

son uyku sigaramı yakıp arkaya güzel bi şarkı açıp şuan gerçekleştirdiğim olay. "öyle güzelsin ki dünyacım uyandırmaya kıyamamıştım, özür dilerim."

ankara'dayken pek değeri olmayandır. bir güneşin doğuşu denizden doğru olmadıkça, günün ilk kızılı mavinin üstüne doğmadıkça istenileni vermez. ne zaman ki yanımda denizler gibi kocaman gözleri olan bir kadın olur, işte o zaman ankara'da da güneşin doğması bir anlam ifade eder bana.

sevdiğin insanla beraber yapınca daha güzel olan eylem

en çok istediğim şeylerden biriydi. sevdiğimle ankara da bir tepede güneşin doğuşunu izlemek. kulağa bile muhteşem geliyor. ama yaptık ankara kışında pek bir doğuş göremesek de yaptık. uykusuzluktan ölsek de ilk defa bir ankara sabahına onunla girdim.

otobüs yolculuklarının vazgeçilmezi ya. uyku,yorgunluk hiçbir şey kalmıyor insanda

çok güzel olan bir eylemdir havaya hafif kızıllık yayılır sonra etraf aydınlanır.

saçma ya. hiç romantik değil. doğuyo işte güneş ne yani.

bugün sabah uçaktan gerçekleştirdik, güzel şey.

hic yapamadigim birsey cok merak ediyorum batışını ve doğuşunu

benim hiç keyif almadığım şeydir. böyle manzaralar,ufuk çizgileri,batan güneşin önünden geçen balıkçı gemisi fotoğrafları filan ilgimi çekmiyor. izmire gittiğimde insanlar merakla güneşin batışına bakıyor,denizin sanatsal fotoğraflar çekiliyorlar. bin yılda bir gerçekleşen bi olay değil. doğuşu da doğal olarak öyle tabi. insan yaşamı süresince ortalama 25000 defa doğup batıyor o güneş zaten. şimdi "sevgilinle filan oturup izlemek ne güzel biliyor musun?" diyebilirsiniz. bilemiyorum,belki o zaman ilgi çekici olabilir. ama bunun güneşle alakası olacağını sanmıyorum. sevgiliniz yanınızdaysa ders çalışmak bile ilgi çekici olabilir.