höşmerim

höşmerim ya da hoşmerim,balıkesir yöresine has bir tatlı.evliya çelebi, "seyahatname"sinde bu tatlının, balıkesir'e yerleşen ilk türkmen göçebelerinde de görüldüğünü, havran'a da oradan geçtiğini anlatır. peynir helvası olarak da bilinir

çok susatıyor.

hadi bende bilinen hikayesini anlatıyım zamanında bir asker yıllar sonra evine döner ve eşi buna çok mutlu olur tabi ancak evlerinde çok birşey olmadığı için elindeki malzemelerden bu tatlıyı yapar ve eşine ikram eder ve derki " hoş mu erim?" bu cümle zamanla değişerek höşmerime dönüşmüştür. edit :imla

balıkesir'li olmanın en güzel yanlarından biri. sevmeyen insanın damak tadından şüphe ederim

muhabbetimin bambaşka olduğu balıkesir tatlısıdır. not: almanya'da bir türk marketinde denk geldim, haftada bir severek yiyoruz merkez.

ya çaysız gitmiyor, ikisini kesinlikle ayırmam ya mütüş ikili bence

bi de kaymak üstüne aman tanrım!!

biz ankarada hoşmerim diyoruz ve bayılıyorum ya mükemmel bir şey

höşmerimi yerinde yicen abi. hepinizi bekleriz balıkesir'e. bu vesileyle büyük balıkesir buluşması.

künefe başlığını görünce yine aklıma geldi. günlerdir bekliyorum bir yerlerden gelir belki diye de insanlık ölmüş abi bi höşmerim vermiyorlar.

balıkesir'de isteğe özel farklı meyveli höşmerimlerde var peynirinin iyiliği filan canım çekti gece gece

tamı tamına 27 senedir böyle bir tadı tatmadığım için beynimi sikecek 999.999.999 kişi arıyorum. aşırı derecede bana hitap eden bir tat. tek başıma 2 kilo 950 gram yiyerek balıkesir güzeltat pastanesi’nin rekorunu kırma başarısında bulundum. param bitmeseydi rahat bi 5-6 kilo daha yiyebilirdim. müracaat: dm

akla çocukluğumun yaz tatil zamanlarında çanakkale'de geçen başıboş zamanlarımı getiren tatlı. şu an "olsa da yesek." dediğimdir..

fıstıklı baklavadan sonra dünyanın en güzel şeyi. allah'ım olsa da ekmeğin arasına koyup yesem.

hoş mu erim?

memleketimin mükemmel tatlısı.

çanakkaleli olmanın sağladığı en büyük avantajlardan.. şu an önümde bir kutu dolusu var. nam nam nam, nam nam nam yiyorum. abi muhteşem bir şey bu. + louis kendine gel. - tutma beni, çok iyi gidiyorum.. "höşmerim biçim biçim. ölürüm höşmerim için. alem bana düşmandır, höşmerim sevdiğim için."

güzel balıkesir’de çok güzel yapılan, yemesi güzel olan, hafif ve güzel bir tatlı. balkesli bir arkadaşımın evine misafir olduğumuzda annesi gece ikram etmişti, çok güzeldi gerçekten. olsa da yesek. bu güzel tatlının adının kaynağı için de kimisi “hoş mu erim” meseleni gösterir, kimisi de hoşmarâm olduğunu söyler; zira farsça hoş anlamına gelen “hoş” ve kaymak anlamına gelen “marâm” kelimelerinin birleşimidir. benim işime ilki geliyor açıkçası. hem daha samimi. hem de bu tatlı bizim artık, kim inkar edebilir ki. şahsımca biraz daha güzel bulduğum bir akrabası için; (bkz: peynir helvası)

bırak yakamı bıraaaakkkk. bir insan evladının canı her gün hoşmerim isteyebilir mi ya?? bana tek dönüşü kilo. tek bir yararı yok. ama nasıllll güzel nasııııılll. offf anacığıma mı yalvarsam yoksa beynime mi? çok büyük ikilemlerdeyim..

dün atmayı unutmuşum söz vermişim gibi olmuştu. pek fotojenik de çıkmadı ama bahsettiğim hoşmerim bu arkadaşlar. iştee iç anadolu kokan hoşmerim fotoğrafımız burada

urfalı biriyle tanıştım geçen gün çiğ köfte, isot falan anlatıyor. sen nerelisin dedi, balıkesir dedim. sizin oranın neyi meşhur dedi ben de höşmerim dedim. sonra bu urfalı ve arkadaşları bi şey taşıyorlardı. yardım edeyim mi dedim, ufak bi şey verdiler taşıyoruz beraber. biri düşürdü taşıdığı şeyi, urfalı düşüren çocuğa baktı sonra döndü bana baktı ve dedi ki bu kız höşmerim haliyle düşürmedi ama sen düşürdün tebrikler. iltifat mıydı hakaret miydi anlamadım amk.

hömşerim diye okudum yav. 'bu neymiş ki ?' deyip başlığa tıklayınca anladım :))

Şehirlerin “bizim tatlımız” yarışı yaptığı tatlı. Kesin olarak hangi yöreye ait bilmiyorum, o kısmıyla da ilgilenmiyorum şu an. (bkz: olsa da yesek)

ömür boyu yenilecek şeylerin başında yer alacak türdendir benim için. çocukken yazları çanakkale’de geçirdiğimiz için çok yerdim bu tatlıyı fakat bugün balıkesir’de de yeme şerefine nail oldum. fırınlanmış hali de pek güzeldir eğer gerçekten güzel yapan bir yere denk geldiyseniz yeme de yanında yat.

Bir irmik helvası değildir.

2 çeşidi vardır. Birisi peynirli-irmikli gibi Balıkesir‘e ait. Yedim ve bayıldım. Diğeri Konya‘ya ait. Kaymak, un, şeker ile yapılır. Tadı tek kelime ile efffsaaaneeeedir. Dondurmalısı da çok güzel. Kısaca her türlüsü çok güzel.

Ayrıca “hoş mu erin?” sorusundan geldiği, zamanla “höşmerim”e evrilmiş olduğu da halk arasında söyleniyor.