gelecekten korkmak

insanların kibri, teknolojilerin gelişmesi... korkuyorum sebebsizce:(

türkiye'de yasadigim surece bu korku bende de hep var olacaktir. gorundugu uzre bok yolunda ilerliyoruz. cok yol katettik ulkece cok.

dünya zaten berbat bir yerken, bir de geleceğini mi düşünmemiz gerekiyor. şu anın tadını çıkartın vesellam. çıkartamıyorsanız zaten ölüden farkınız kalmamış demektir (benim gibi).

gelecekte bir gün geçecek.

vardır böyle birşey. genelde ne olucam korkusu yada gelecek kaygısı sebep olur.

madem gelecek günler daha gelmemişler, içinden çekeceğin acıyı ızdırabı düşünüp acı çekmek ahmaklıktır.said nursi. i̇slamda yeisliğe yer yok allah varsa her zaman bir umut vardır sabredelim gençler. benimde canımı çok sıkıyor bu durum geleceğimiz ne olacak işsizlik almış başını gidiyor, adam kayırma torpil had safa da artık yeter. allahım şikayetim sana kullarin hak yemekten çekinmiyor.

oysa korkma diye başlar milli marşımız

seneye bugüne kadar yaşarsam ya bavulumu topluyor olcam ya da hüngür hüngür ağlıyor olucam

"gelecek ne zaman umut olmaktan çıkıp bir tehdit haline geldi?" (bkz: chuck palahniuk) (bkz: invisible monsters)

(bkz: Geleceğin belirsizliğinden korkmak) Bu dünya için fazla savunmasız hissediyorum.

1 dakika sonrası garanti olmayan bir hayat için korkmuyorum. Nasipte ne varsa o yaşanır. Ben elimden geleni yaptığıma inanıyorsam sıkıntı yok. Şu an ölsem de vicdanım rahat giderim çünkü çabaladım.

Geçmişi sevmeye neden olan durum. Sanırım 2-3 dakka önce niye geçmişe saplandığımı çözdüm kesin bende anksiyete kaynaklı belirsizlik hissinden dolayı geleceğe duyulan bir nefret var. Bence yaniiii.

en büyük nedeni bence belirsizlik. bir şeyler netleştiği zaman artık düşünmeyi bırakıp daha çok an odaklı yaşıyor insan. tabii işler rutine binince bu sefer rutinden sıkılmaya falan başlıyor insan o ayrı mevzu. hiçbir türlü memnun olamıyor insan galiba.

Keşke orada çalışsam dediğim, hayallerimi süsleyen şirket tarafından iş teklifi aldım. İşimi düzgün yaptığım için onlar istedi, ben görüştüm. Her şeyi netleştirdik. Sözleşmem de tamam ama durduk yere bir korku sardı. “Ya burada olduğum kadar başarılı olamazsam?” Arkadaşlar aklıma mukayyet olmamı sağlayın, sözleşmeyi ekim başı kabul edeceğim ama korkuyorum. Help!!

dipsiz bi kuyu gibi