tesadüf olmayan şeyler

(bkz: aşk)

(bkz: tesadüfler ve ihtimaller aslında düşündüğünüzden fazladır)

(bkz: para)

tesadüf, kadere inanmayanlarin kadere verdikleri isimdir.

(bkz: fıtrat)

acibademden koşuyoluna eski hadi usta dondurmacisinin ordan inen bir yokuştan her haftaiçi okula veya staja giderdim. lise 2'nin 1. dönem sonlarına doğru ben yokuş aşağı inerken, yokuş yukarı çıkan kıvırcık saçlı beyaz tenli (tabiri caizse mfö - ali desidero şarkısından) "nefaset birsey fidan boylum" bir kız gelirdi. ben uykudan uyanır, gözlerim kapalı dışari çıkar yokuş başında sigarami yakardim... yokuşun ortalarında o karşı kaldirimdan geçer çıkardı. çok güzel bi iliskim vardı o zamanlar hem sevgilimi sevdigimden, hemde aldatmanin bana ters olduğundan çokta seyyapamadim. günler mevsimler haftada bir yada iki kez karşılaşırdik. görmeye alıştığım biriydi, hiç göz göze gelmemistik, yoluna bakar dümdüz çıkardı yokuslari. kaldırımları ayıran yollara da nalet olsun. lise 4 sevgilimle ayrıldık çok badireler atlattik en son geri dönüşü olmayan ayrılığa girdik. zaten yılda bi kaç kere ayrılır barışırdık. amma yukarda allah var onu da çok sevdim. velhasıl kelam. karşı kaldirimi, sabahlarimi güzelleştiren kıza da ayrı bi tutuldum. kız acibademdeki özel lisede okuyordu uniformasindan biliyordum ben orta halli bir ailenin çocuğuyum hafif ni özgüven eksikliği olmadı değil. arkadaşların gaziyla bir sabah erkenden çıktım. kafamda cümleler cümleler her ihtimali düşünmeye çalışıyorum. 15 dakka bekledim 15 dal sigara yakardim heyecandan ama kotu kokmak istemedim. geldi kulağında kulaklık yürüyor. durdum karşısına. günaydın dedim. kulaklığı çıkarttı. efendim der gibi bakış attı. günaydın rahatsız ediyorum ama biraz konuşabilir miyiz dedim. hayır dedi yanimdan gecti yardira yardira yurumeye başladı. bir dakkacik laan... dedim. (buraya hala hatirladikca gulerim :d) hayiiir diye bağırdı arkasına dönmeden geçti gitti. sapık sanmasın diye arkasından girmedim. bir kaç gün sonra yine karsilastik. ama yürüyüslerimiz hep rutindi o yokuşun başlarına doğru kendi kaldirimi bitince benım kaldırımıma geçerdi. hep kendi kaldiriminin sonunda benim kaldirimima geçerdi. konuşma cabamin sonunda yikildim, bir ego da var nasıl reddeder lan beni diye, kızdım... konuşma cabamdan sonra ilk karsilasmada yokuş başında sigarami yaktim yürüyorum arkadaşım aradı telefonla konuşuyordum. 2 yıldan beri ilk defa kendi kaldirimi bitmeden benim kaldirimima geçti. kendi kaldirimindan benim kaldirimima. yolumun 3-4 metre önüne geldi yanımdan geçerken ilk defa göz göze geldik ama ben malim ya telefonla konuşarak "bi daha dener miyim lan" tarzı bi havayla geçtim kızın yanindan. beni ilk reddetmesi çok koymuştu. sonra bi kız kankama anlattım şöyle yorumladı "lan aptal ilk seferde evet dese kıza basit diyecektiniz ben olsam bende reddederim istiyorsan ugrasacaksin,defalarca rezil olacaksın" dedi. allah belami versin dedim. belki o son bakışı (son bakışıydi çünkü lisenin son döneminin sonları mayisti. çok gittim bekledim ama denk gelmedik) belki o son bakışı "bir daha dene" der gibiydi. benim kaldirimima geçti gözüme baktı. iki senedir ilkti bunlar ve son oldu. üniversite geçtik gidiş yolum değişti. yine de erkenden kalkıp gittim bekledim karsilastigimiz saatleri ama gelmedi. belli ki onun da son senesiydi. okulunu biliyorum ama adını nerde yaşadığını bile bilmiyorum. okulundan araştırip bulabilirim belki ama madem bi tesadüf/kader ole karsilastik ve ben ona bir başka duygular besledim seneler sonra da bir tesadüf/kader durumuyla kaldırımlarda karşılaşmak isterim. adı "kaldırım çiçeği" kaldı. belki okur bunları onun için yaziyorum buraya özelimi. çünkü okursa tanır beni beni bulsun demiyorum... benimle beraber bir daha kaldırımda karsilasacagimiz zamanı beklesin sadece. ve cesare pevese'nin "kaldırım çiçeği" şiiriyle bitireyim: nasılsa kaldırımda bitmiş bir çiçeğim, nasılsa kaldirimda bitmis bir çiçek o tozlari, sesten, ilgisizlikten bunaldigim bir gün tuttum aşık oluverdim ben kaldırımın bir ucunda, tâ öteki ucunda o

hayatın tamamı tesadüfe inanmam :)

**bu düşünce kişiden kişiye değişir**ama ben tesadüfe değil de kadere inanırım

mario gomez budamı değil be .

tesadüf diye bir şey yoktur.tesadüfleri kendimiz yaratırız.

aşk tesadüfleri değil tevafukları sever burdan tesadüf diye bişeyin olmadığı çıkar

tesadüf diye bisey yoktur allah istediği için olur

tesadüf kıyafet değiştirerek gezen tanrıdır demiş einstein

kimseye bahsetmediğiniz, olmasını beklediğiniz bir olayın birilerine bahsettikten sonra olmaması.

kalite asla tesadüf değildir 😎

4 yıldız, uefa kupası, süper kupa şampiyonluklar. (bkz: galatasaray)

sözlükte trollerin olması.

seninle aynı metroya binmemiz

Kaderci yanım tesadüfü yok sayıyor. (bkz: Siz tesâdüfleri sevmeye devam edin, biz tevâfukların sâhibine âşığız.)

Hiçbir şey tesadüf değildir. Hayatınızda olmuş olan, olacak olan, yaşadığınız ve yaşayacağınız her şeyin bir sebebi vardır. (bkz: Tevafuk)

Ben. Planlamışlar beni, düşünülmüş bir gerçeğim.

seven sevgili

Tesadüfler kelebek etkisi yaratır. Ben yaşadığım kötü olaylarda bu yolla teselli buluyorum. Örneğin x kişisi ile uzun zaman geçirdim ve bu kötü bir zamandı. Beni üzdü kırdı başıma iş açtı vs vs. Ama belki de bu yolla daha kötüsünden korundum. Belki onla buluştuğum bir gün bana aslında araba çarpacaktı ve ölecektim. Belki onla tanışmasam daha kötü biriyle tanışacaktım ve dönülmez olaylar yaşayacaktım vsvsvs

aklımdan geçen şeyler ve oluşları, ulan insan hisler, kuvvetli diye sevinir ben ağlıcam nerdeyse

Tüm arkadaşların seni sevdiğimi bilmeden senden bahsederlerdi bana, seninle ilgili en ufak şeylerden.. tesadüf değildi bence..

az önce şarkı açmak için müzik listeme girdim ve bütün müziklerimin silindiğini gördüm tek bir şarkı haricinde. o şarkı da anısı olan bir şarkı. bu kadar da olmaz dedirtiyor ah canım sevgilim

hiçbir şey. hayatta en çok inandığım şeylerden biri de teşbihsiz, mübalağasız; attığımız her adımın dahi bir sebebi vardır. *işbu entri yazılmaya başladığı andan itibaren örnek bir hikaye düşünülmüş fakat hatra gelmemiştir. (yaşarken çok mucize gibiydi oysa ki çoğu.) gelirse editlenecektir.