marcel proust

asıl adı valentin louis georges eugène marcel proust olan edebiyat tarihinin en muhteşem yazarlarındandır. edebiyat tarihinin en önemli yapıtlarından biri olan kayıp zamanın izinde 7 ciltten oluşur. swann'ların tarafı çiçek açmış genç kızların gölgesinde guermantes tarafı sodom ve gomorra mahpus albertine kayıp yakalanan zaman

kaybolan zamanı belki marcel proust bulur...

''birimiz ötekinin kafasındaki hayalimizi bir an görsek, hayretten donakalırız.''

"bir acı sonuna kadar yaşanmadıkça geçmez."

''genellikle bize benzeyen şeyden nefret ederiz; kendi kusurlarımız, başkasında gördüğümüzde çileden çıkarır bizi. hele kusurların safça belli edildiği yaşı geçmiş ve örneğin en kritik anlarda bile buz gibi bir yüz ifadesi takınmayı alışkanlık haline getirmiş biri, kendinden daha genç veya daha saf, daha salak biri aynı kusurları sergilediğinde, iyice lanetler onu. bazı duyarlı insanlar, kendilerinin bastırdığı gözyaşlarını bir başkasında görmeye tahammül edemezler. ailelerde, sevgiye rağmen, hatta bazen sevgi ne kadar yoğunsa o kadar artan anlaşmazlıkların sürüp gitmesinin sebebi, bu aşırı benzerliktir.''

"sevdiğimiz kişiye bakışımızdaki arayış, kaygı ve talep, ertesi gün için bir randevu umudunu bize verecek veya öldürecek sözü bekleyişimiz, bu söz söyleninceye kadar, aynı anda olmasa bile birbirini takip eden sevinç ve umutsuzluk hayallerimiz , bütün bunlar sevilen varlık karşısındaki dikkatimizi fazlasıyla titrek bir hale getirdiği için, sevdiğimizin net bir suretini elde edemeyiz."

yedi kitaptan oluşan bir serisi vardır. ben okuyamıyorum çok ağır geldi, biçemi farklı fransız yazar.

''bizi mutlu eden insanlara minnet duyalım. onlar ruhlarımıza çiçek açtıran sevimli bahçıvanlardır.''

“Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki, bir bütün olarak içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran, başlangıç noktasına geri dönmeye zorlayan bir yüzey bulur; işte karşımızdakinin hisleri dediğimiz şey, kendi sevgimizin çarpıp geri dönüşüdür; bizi gidişten daha fazla etkilemesinin, büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir.”

"Doldurulamayan boşluklar ve sığdırılamayan fazlalıklar”