haruki murakami

japonya’nın 20. yüzyıldaki en önemli ve popüler yazarlarından birisidir. 1949. yazarın ilk kitabı olan “kaze no uta o kike” gunzou edebiyat ödülü'nü aldı (1979). bu eseri takiben yazar “hitsuci o meguru booken” (1982) isimli romanını yazdı. yazar bu eseriyle de yeni yazarlar noma edebiyat ödülünü aldı. ödül alan iki kitaptan sonra “sekai no ovari to haado boirudo” (1985) geldi ve bu kitap da tanizaki ödülü’nü kazandı. fakat yazarı dünyaya tanıtan ve kendinden söz ettiren kitabı tam 16 dile çevrilmiş olan “imkansızın şarkısı (norvei no mori)” (1987) olmuştur. 1995’te yayımlanan “zemberekkuşu'nun güncesi” kitabı ile ertesi yıl da yomiuri edebiyat ödülünü kazandı. (bkz: kadınsız erkekler)

kimi şeyler unutulur, kimi şeyler kaybolur, kimi şeyler ölür.

''asla kendin için üzülme. bunu sadece dallamalar yapar.'' ''anıların seni içinden ısıtan şeyler olduğu gibi, aynı zamanda gözlerinden dışarıya ağlatan şeylerdir.'' (bkz: kaderinden yakınma bunu aptallar yapar)

"aradığım tek şey, bilinmedik bir kentte ağır bir uykuya dalmaktı."

büyük yazardır. son yıllarda her sene nobel edebiyat ödülüne aday gösterilmiştir, kesin alacak gözüyle bakılmıştır. hala alamadığı gibi, bu sene de söz yazarı bob dylan abimize kaptırmıştır. abartılı bir betim gücü, kıyıda köşede kalmış die getirilmesi zor olan duyguları abartılı bir betim gücüyle anlatabilmiştir. "sahilde kafka" ile franz kafka'ya atıfta bulunması ile de batılılarca daha da saygı kazandığını düşünüyorum.

şans eseri tanıştım çok şanslıymışım ki böyle bir yazarı keşfedebildim. hiç uyumadan kitabını bitirdiğimı hatırlıyorum tek kelimeyle harika.

ismi tekerlemeye benziyor. ama güzel bir yazar olduğunu duymuştum. kitaplarının kapakları ilgimi çekmiyor değil.

''mantık oyunları, övünmeler, hesaplar, ideolojiler, teoriler, tüm bunlar gerçeği gözleriyle gözlemlemeyi bilmeyenler içindir. ve şu gezegende yaşayanların çoğunluğu da bunu yapamaz. oysa biraz iyi niyetle başarılabilir bu. en basit şeyleri düşünmekle başlamalı.bir sokağın köşesinde günlerce durup, gelip geçeni seyretmeli. acele karar vermek gereken günler de gelebilir. ama önce sabırla durmayı bilmek gerekir.''

müthiş yazar. cümleye ve tespite gel; "bazıları seni öyle bir şaşırtır ki, değişerek mi o hale geldiklerini yoksa aslında hep mi öyle olduklarını asla anlayamazsın."

"ölümün yaşamın sonu değil bir parçası olduğunu öğrenmiştim. doğruydu bu. yaşayarak ölümü besliyoruz."

"işığın olduğu yerde gölgenin de olması gerekir. gölgenin olduğu yerde ise ışık mutlaka olur. işık olmadan gölge olmaz, gölgesi olmayan ışık da olmaz... gölge, biz insanların iyicil varlıklar olmaya çalışmasıyla aynı ölçüde şeytani bir varlıktır. biz iyi, mükemmel ve üstün insanlar olmak için ne kadar çabalarsak, gölge de o ölçüde, karanlık, şeytani ve yıkıcı eğilimini keskinleştirir. insan kendi kapasitesini aşarak mükemmel olmaya çalışırken, gölge cehenneme inerek şeytan haline gelir. çünkü doğada insanın, kendisinden daha aşkın bir varlık olması, kendisinden daha aşağı bir varlık olması kadar ağır bir suçtur." 1q84

"doğru olanı yaptığından emin bir insan kadar aldatılması kolay biri olamaz" "elit insanların hiç de az olmayan bir kısmı kibirli, sinsi ve çarpık karakterli kişilerdir, bu çok iyi bilinen bir gerçek. adeta bile isteye toplumun genelindeki şiddet dağılımından daha fazla pay almayı arzuluyorlarmış gibi." (bkz: 1q84)

''herkesin okuduğu kitapları okursanız sadece herkesin düşündüğü şeyleri düşünebilirsiniz.'' gibi bir cümleyle hayatıma girmiş ve bu gece itibariyle sınırın güneyinde güneşin batışında kitabını bitirmiş olduğum yazar. henüz kendisi ve kitapları hakkında yeterli bir bilgi birikimine sahip olmasam da yazı dili hakkında okurken vitesi arttırdığımı ve beni kıskıvrak yakaladığını söylebilirim, merak ettiriyor, devam ettiriyor, parçaları birleştiriyor. insan hayatına dokunuyor, tespitleriyle kafada ''dimi lan harbi he'' dedirtiyor. kendimize belki ifade belki itiraf edemediğimiz gerçekleri çarpıyor. --- spoiler --- insan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu --- spoiler ---

en sağlam kitabini onermenizi bekledigim yazardir

"kendi tercihimizi yaptığımızı sanıyoruz, ama aslında hiçbir şeyi tercih ediyor değiliz. en baştan belli olan bir şeyi tercih ettiğimi sanıyoruz belki de. özgür iradenin var olduğunu düşünmek istiyoruz yalnızca."

"anılar insanın vücudunu içten içe ısıtan şeylerdir. fakat aynı zamanda lime lime de edebilirler."

--- spoiler --- Sadece kitap okudum ve kendime döndüm. Ve katılaştım. Dışarıya karşı duruşumu kastediyorum. Böylece sonunda çoğu insan benim kibirli, kendini beğenmiş biri olduğum fikrine vardı. --- spoiler --- “İnsan bir şeyleri ne kadar isterse istesin, o şeyler asla kendiliğinden çıkıp gelmez. İnsan bir şeylerden özel olarak uzak durmaya çalıştığında ise, o şeyler kendiliğinden insanın üzerine üzerine gelir.” "O zamanlar bilmiyordum. Birini tekrar düzelemeyecek kadar kötü kırabileceğimi. İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu..."

“İnsan dediğimiz, düşünce konusunda olsun, bedensel faaliyetler konusunda olsun belirli bir kişisel eğilimden kaçınamaz. İnsan kendisi farkında olmadan hareketlerinde ve düşüncelerinde bir eğilim yaratır; bu eğilim bir kez yaratılınca da çok ağır bir durumla karşılaşılmadıkça asla yok olmaz. Kısacası insan, bu eğilimlerin kafesinde kapalı halde yaşamını sürdürür.” Uyku kitabından alıntıladım ama biri benle bu kitabın sonunu tartışabilir mi?

Enteresan bir adam. Sınırın Güneyinde Güneşin Batısında kitabını çok beğenmiştim.