sevilen şiirin en vurucu cümlesi

mesela; ben bu dünyanın devr-i devranını,izzet-i nefsini s..k..yim, yansın bu ibneler su veren itfayenin hortumunu s..k..yim, ben delimiyim mecnun gibi bir am için çöllere düşeyim, verirse verir, vermezse leylayı da s..k..yim.

Gitme

yürü bre ehli deve endamını göreyim sensiz geçen gecelerin ecdadını sikeyim mecnun gibi top muyum bir am için öleyim? leyla'yı da sikeyim mecnun'u da sikeyim. bana yar olmayan karının izzetini itibarini sikeyim... yansın karıların alayı, su veren itfaiyenin hortumunu sikeyim. düşmüşüz bir orospunun belasına, koymadık diye taaa amının ortasına, kader böyle yazmış hatırasına... ben böyle hatıranın hikayesini sikeyim! kerem dağları deler bir amcık uğruna, aslı gitsin de ona buna vurdura... bir karı için değer mi hiç bütün bunlara, her taraf amcık dolu mala iyi vurana. fuzuli am peşine düştün gurbete, am serindir am derindir şifa verir millete, ye kebabı iç şarabı vur karpuz göte, bu gidişle yarrağımı gidersin cennete. neyzen tevfik.

(bkz: etme)

sana gitme demeyeceğim, ama gitme lavinia. adını gizleyeceğim. sende bilme, lavinia. (bkz: özdemir asaf) (bkz: feridun düzağaç)

"Topraktan bedene can veren Allah , bana da yaşama hevesini ver" -M.Gürses"

nush ile yola gelmeyeni etmeli tekdir tekdir ile uslanmayanın anasını sikmek gerekir

uzaklaştıkça yaklaşıyor uzak işin en kötüsü yaklaştıkça da uzaklaşmaktan korkuyorum

Tahir olmakta ayıp değil Zühre olmakta Hatta sevda yüzünden ölmekte ayıp değil

Hayırsızın biriydi fikrimce Güldü mü cenazeye benzerdi Hele seni kollarına aldı mı Felaketim olurdu ağlardım

'' Bunalıyoruz çocuk bunalıyoruz Biçim veremediğimiz şeylerin biçimini alıyoruz''

tüm şiiri yazıyorlardı deli gibi başlığa bakmadan ayı gibi

mesela; ''ne ben sezarım, ne de sen brütüssün... ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün.. artık seninle biz, düşman bile değiliz..'' nazım hikmet ran

senin sikin sağolsun johnny sins ahahahah

ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak kabahat senin, — demeğe de dilim varmıyor ama — kabahatın çoğu senin, canım kardeşim! nazım hikmet.

bir gamzelik rüzgar yetecek ha itti beni, ha itecek

bana seni gerek, seni

giderek daha cok seviyorum demisti. o yüzden gitti demekki.. #cemalsafi

yağmur yağıyor ömür hanım...gökten değil, yüreğimin boşluğundan ömrümün ıssız toprağına... ve ben sonsuz bir düzlükte bir küçücük, bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum. seslensem kim duyar sesimi yalnızlıklar katından? şükrü erbaş ne güzel adam..

"sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur/ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek"

ben nasıl bu başlığa entry girmemişim dedim. " eskisi kadar özlemiyorum seni, ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda.. adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor.. yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.'' özdemir asaf

hakkıdır hakk'a tapan milletimin, istiklal!

"ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum."

ben sana mecburum bilemezsin adını mıh gibi aklımda tutuyorum büyüdükçe büyüyor gözlerin ben sana mecburum bilemezsin

şiir değil de son günlerde okuduğum kısa bie hikayenin şiirde de geçebilecek bir cümlesini yazmak istiyorum. "ben nejdet'i sevdim; bu yüzden akifle evlendim." hikayenin son cümlesi; "ben nejdet'i sevdim; bu yüzden akifle evlendim çünkü nejdet'e en çok benzeyen kişi akifti"

erkek kadına dedi ki: - seni seviyorum, ama nasıl? avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak kırasıya, çıldırasıya...

ben sana mecburum bilemezsin

senin sikin sağolsun johnny. şiirin tamamı için; (#70317) (@2 deki kardeşimle şiir zevklerimiz aynıymış, helal kardeşim.)

bir güzelin çirkiniydim çirkinlerin en güzeli..

çocuk güzel anılar gibi hüzünlü hüzünlü şarkılar gibi güzel

tepepidir uçları 😂

biliyorum sana giden yollar kapalı – cemal süreyya biliyorum sana giden yollar kapalı üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni ne kadar yakından ve arada uçurum; insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi uyandım uyandım, hep seni düşündüm yalnız seni, yalnız senin gözlerini sen bayan nihayet, sen ölümüm kalımım ben artık adam olmam bu derde düşeli şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda; hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu; bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri rastlaşmamak için elimden geleni yaparım bu böyle pek de kolay değil gerçi… alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya; bunun verdiği mutluluk da az değil ki çıkar giderim bu kentten daha olmazsa, sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki inan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem, son isteğimi de söyleyebilirim şimdi: bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu yalvarırım onu okuma çarşamba günleri ilk iki dize

gözlerim kapalı

''her yer tanrı gibiymiş,bir sonsuz pistmiş''

bir insan edinmişsindir kendine bir şarkı edinmişsindir,bir umut güzelsindir de oldukça,çocuksundur da en sevdigim degil belki ama çok sevdigim

fakat unutma ki sevgili bir çingenenin kıllı siyah eli ipi geçirecekse boğamıza mavi gözlerimdeki korkuyu görmek için boşuna bakacaklar nazıma nazım hikmet-karıma mektuplar

hem kötüyüm, karanlığım biraz çirkinim. (bkz: attila ilhan) (bkz: aysel git başımdan)

bir gece vaktiydi, kadin vurdu adami bir ay gordu, ses etmedi hangi vakte ait bilinmez yagmurlar yagdi kadin uyuyamadi sonralari ama adamin ikinci olmek sansi yoktu

üşüyorum, kapama gözlerini. (bkz: ahmed arif)

"adımı sesince duymaktan vazgeçtim, sesini duysam, susacağım." (bkz: turgut uyar)

töbe töbe tanrım bi kaşara taptım.

"dökmeye niyetim yok içimi. zor sığdırdım zaten." (bkz: cemal süreya)

"sen de biliyorsun, vakit mutlu hikayeler için çok geç..." alper canıgüz'ün vurucu bir sözüdür bu da bana göre

"...aysel git basimdan, ben sana gore degilim olumum birden olacak seziyorum hem kotuyum, karanligim, biraz cirkinim aysel git basimdan, seni seviyorum" sahnede seslendirmekten en zevk aldigim siirdir. siiri tiyatral bir sekilde sergiliyorduk ve bu karaktere girdikce hocadan sigara molasi istiyordum.

sende gördüklerimi görecekler diye ödüm kopuyor özdemir asaf

ben buyum. kenar mahallede büyümüş, illegale bağışıklık kazanmış, ucuz biralar içmekten keyif almış, kalem gibi cigara saran, kravatlı abilerden pek hoşlanmayan, sokaklardan korkmayan, ve memurları yürüşünden tanıyan.. ben buyum. karanlıktan korktuğu için ışıkları kapatan, kapılmayan telaşına gördüğü kanın, hem suça meyilli, hem sabıkasız. ben buyum. istiklal cadde'sinde kollarını açıp isa'lığını ilan eden, paçalarının çamura bulaşmışlığını seven, uykusuzluktan kızaran gözlerine aldırış etmeyen, plansız, kuralsız.. kendi başına bir savaşım ben. solcu eylemiyim. direnişim. tanrı'nın bu dünyaya attığı en cesur kazığım. uçurum çiçeklerini severim, kapitalist gelir bana kırmızı güller. orkideler orospulara armağan edilmeli.. ve intihar edenlerin mezarı başında ceket iliklenmeli.. ben buyum. babası tarafından terkedilmiş, hep terkedilmiş, cinayetler düşlemiş, bıçaklar bilemiş.. bağımsız bağımlı. hep az konuşmuş, genelde kaçak.. umursamaz sanılmış, kırılmaz, aldırmaz. ötekileştirilmiş, "o boşverir" denilen.. kimsenin bilmediği hüzünler taşıyan ruhunda aslında.. kimsenin tahmin edemediği kadar büyük yorgunlukları olan.. suçsuzluğunun bedelini ağır ödemiş, haketmemiş. inançlarıyla alay edilmiş.. çatlatılmış su içtiği bardaklar. ben buyum. bu yüzden tanışmalarımı merhaba öteye taşımıyorum. gözünüzü boyuyorum belli olmasın diye çıplaklığı hayatımın.. kara kaderimi gizliyorum, ak maskemin ardında. ben buyum. bu dünyaya yollanmış bir malesefim.. ben buyum. adım attığı an yollarının yarılacağını bilen, ve adım atmaktan başka seçeneği olmayanım.. hayalinin bile sizi darmağın edeceği, gerçek bir felaketin ortasındayım. nursen yıldırım ve intihar edenlerin mezarının başında ceket iliklenmeli...

gördün mü demiştim kendi kendime mavilik de çocukluk gibi unutulmayacak hiç. (bkz: edip cansever)

siz bilmezsiniz; size anlatmak da istemem.

"yıkıldı yolunu bekleyen şehir şimdi gelsen de bir, gelmesen de"

"ne sen bana ne ben sana dokunamazdık züleyha beraberken en çabuk da yokluğuna alışmıştık sıcaklıkların" (bkz: züleyha)