altı kelimelik hikayeler

ernest hemingway'in başlattığı bir akım. en fazla 6 kelimeyle bir olay anlatılır. e.h'nin örneği şudur; "for sale: baby shoes. never worn." (satılık bebek ayakkabıları. hiç giyilmedi) internette de buna benzer örnek çoktur: "babam savaştan döndü, bayrağa sarılı olarak." "15inci yıldönümümüz, tek kişilik masa lütfen." "atladım, ancak yarı yolda pişman oldum." "yanlış numara, dedi tanıdığım bir ses." "üzgünüm asker, ayakkabılar çift halinde satılır." "bizi alkol birleştirdi ve alkol ayırdı." "sayın yolcular, konuşan kaptan pilotunuz değildir."

yanlış zamanda yaşadık en güzel günlerimizi

"birini seviyordum, sizofren oldugumu soyledi doktor." "guzel gunler gorecegiz, bu dunyada degil" "katilim ben, tedavisini karsilayamadigimdan karim öldü." "rengi onemsiz, cocukluktan beri goremiyorum zaten.

acı bir çığlık yükseldi, sonrası sessizlik.

yaşıyoruz inadına; ölerek, öldürerek arsızca yaşlanıyoruz...

ta amına koyayım böyle iğrenç dünyanın

sayın bayan biliyorum; öleceğim, bilmiyorum; yaşayacak mıyım?

kaç yağmur yağacak dökülen kanları temizlemek için? kaç hayat son bulacak birilerinin hevesini -ülkeyi- alması için?

bir adam varmış bir gün ölmüş

yaşarken ölmek var bi de

buradan insan mı çıkar, tabut mu?

ülkenin birinde her gün bombalar patlarmış. türkiye'nin hikayesini tarih kitapları umarım bu hikayeyle anlatmaz. izin vermeyelim lütfen. ülkemizden başka gideceğimiz bi yer yok. biz herkesi kabul ederiz de bizden yüz kişiyi bile kabul etmez komşularımız.

vazgeçmek korkakların tercihidir önemli olan savaşmaktir

hikaye yazmak için kelimelerimizi neden sınırlıyoruz? not: entrymi başlığın formatına uydurdum en azından.

ölüm ayircakti bizi , beni o öldürdü

sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı...

sen başkasına aşıksın,başkası başkasına

bazen yıldızlar bakar insanlar kayar hayatımızdan

"gittin ve hemen ardından yağmur yağdı."

bir okyanus bile düşünsel pisliğini temizleyemezdi.

soxum bu həyatın mənə düşən payına

doğdum ,yaşadım, ölüyorum. ama şunu anladım...

batsın bu dünya bitsin bu rüya (bkz: orhan baba)

ben kaybettiğim zamanın sen ikramını özledim.

yarasa olsak güneş batmaz be kardeşim

neden beni sevmedin he allahsızın kızı

(bkz: bir derdim var bin dermana değişmem) pardon, tek kollu asker uniformasi bakiyordum.. saclarimi kestirdim, ben halletmesem kanser halledecekti. cok ince bir insandi, hastaligi gibi. sevismeye basladilar, kadinin kocasi zili caldi.

hem absürd komedi hem distopya filmi (işte bir türkiye hikayesi)

gidiyoruz hanımefendi, evinize, kardeşinizin cenazesini kaldırmaya.

ademoğlu olarak doğmak insan olmaya yetmiyor

"intiharlar kuşandım, bu aşkı sen kirlettin!"

o sevgiler ki yoktular. onlar ümitlerimizdi. (bkz: unut)

bu muazzam entry sözlükte mutlaka tutacaktır.

güzel günler göreceğiz çocuklar, güneşli günler !!

bir insan bir insana elbet yeterdi.

kafa dergisinde hala devam eden bir akım. "sobalı evimizde odun yoktu, hayallerimizle ısınıyorduk." "sustum; hiçbir kelime ondan güzel değildi." "bitiş çizgisi benim başlangıç noktam oldu." "öptü. fotoğrafı eskimiş sayfalar arasına koydu. o günden güne erirken ben büyüdüm!" "unutmamı istemişti, neyi hatırladığımı bile bilmiyordum." "bütün fakir çocukların yıldızları, odalarının tavanındaydı." "solucanların kulağına anneme selam söylemelerini fısıldıyordum." (2015/aralık sayısında yazan 6 kelimelik hikayelerin bir kısmı.)

yapacak hiçbirşey yok gitmek istedi gitti

dünyada ki son adamın kapısı çalar

her sene böyle cimboma böyle koyarlar

vazgeçtim, yapamıyorum, seni sevmeyi ağır ödüyorum (bkz: yıldız tilbe)

hikayelerimden bir şiir oluşturmasını isterdim, dinlemedi.

doğdu,tutunmaya çalıştı,tutunamadı,rol yaptı,öldü.

ilaç olur zannettim yeni yara oldu.

birinin ölümü başkasının doğum kapısını aralar.

zeytin gözlerinle bana baksan ölür müsün ?

yağmurlu bir gece yarısı tabutumuzda kundaklandık.

kül sevdi ama gül sevmedi külü.

yüreğim elimde, sana bir sırrımı söyleyecektim