ataol behramoğlu

muhteşem bir sanatçıdır. her şeyden öte bir beyefendidir. az ve öz yazar. imgelerde kaybetmez okuyucusunu... doğru dürüst anlatır şiirlerinde duyguları. ve bazen de okuyucunun duygularına tercüman olur şiirleri... birkaç kendini bilmezin ona boktan şair demesiyle boktan olmayacaktır... şiiri sevmek bazen sevgili ataol ile mümkün olabilir ve bazen de şiir yazmak yine onunla mümkündür... iyi bir yazar ve şair olmanın yanı sıra gerçek bir ilham kaynağıdır toy yazarlar için... "kahretsin bu kadar mı güzel yazılır" diye bitirir bazı okuyucuları şiirlerini ve çoğunlukla da mısraları yerleşir belleklerine... türkiye'de birçok insana sanatçı/yazar/şair sıfatları gereksiz verilirken ataol bunu gerçekten ispatlamış yaşayan sanatçılar arasındadır... seven, sevmeyi bilen ve sevdirendir... yaşadığı karanlık anılara rağmen yaşayan, yaşamı sevdiren ve yaşatandır... onun gibi kısa cümlelerle kendini ifade eden bir kişiye daha fazlasını yazmak ne gereklidir ne de haddimizedir. şiirleri; (bkz: ayrılan) (bkz: çok sevdim bir zamanlar seviyorum yine de) (bkz: o kadar güzel bir yüzdü ki) (bkz: yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var) (bkz: yıkılma sakın) (bkz: öğrendim ki)

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var şiirini çok beğendiğim şairdir kendisi. tabi bu onun için çok fark yaratmasa gerek.

ben tek başına ne yapabilirim diye düşündü biri ve hiçbirşey yapmamaya karar verdi ben tek başına ne yapabilirim diye düşündü bir öteki ve yalnızlığının kuytuluğuna çekildi ben tek başına ne yapabilirim diye düşündü bir üçüncü ve tek başına düşünmeyi sürdürdü ben tek başına ne yapabilirim diye düşündü yüzbinler ve tek başınalıklarını sürdürdüler ben tek başına ne yapabilirim diye düşündü milyonlar milyonlarcaydılar ve tek başınaydılar bu arada birileri onlar adına karar vermekteydi tek başına olduklarını sananlar topluca ortadan kaldırıldılar..

cellat uyandı yatağında bir gece "tanrım" dedi "bu ne zor bilmece : öldürdükçe çoğalıyor adamlar ben tükenmekteyim öldürdükçe... (bkz: grup kızılırmak)'ın (bkz: avusturya işçi marşı) nın başında okuduğu şiirdir, mükemmel okunmuş en azından o kısmı dinlenmeli.

"ölümdür yaşanan tek başına aşk iki kişiliktir"

"bütün ömrümce aradığımı bulduğumda, oturup ağlayacağım bir deniz kıyısında."

"ama artık gitmek geliyor içimden. bir sabah masmavi bir bulutun peşinden, dönüşü olmayan yerlere."

"emeksiz zengin olanın, kitapsız bilgin olanın, sermayesi din olanın rehberi şeytan olmuştur."

ölümdür yaşanan tek başına aşk iki kişiliktir

kendisi ilk ezberlediğim şiirin sahibi olur değeri çok büyüktür benim için

"sözün bittiği yerde, yürek kendi kendine konuşmaya başlar."

avutmaz olur artık seni bildiğin şarkılar; boşanır keder zincirlerinden sular tersin tersin akar; bir hançer gibi çeksen de sevgini onu ancak öldürmeye yarar: uçarı kuşu sevdanın alıp başını gitmiştir; ölümdür yaşanan tek başına. aşk, iki kişiliktir.

annem yok artık,yeryüzü çok gördü onu, kalabalığın arasında kuş gibi çırpınan varlığını çok gördü dalgın yüreğini çok gördü bizim için çarpan,kaygılarla dolu yüreğini. siir: annem yok artık

onu ilk defa bu şiir ile tanıdım. değişir yönü rüzgarın solar ansızın yapraklar; şaşırır yolunu denizde gemi boşuna bir liman arar; gülüşü bir yabancının çalmıştır senden sevdiğini; içinde biriken zehir sadece kendini öldürecektir; ölümdür yaşanan tek başına, aşk iki kişiliktir. bir anı bile kalmamıştır geceler boyu sevişmelerden; binlerce yıl uzaklardadır binlerce kez dokunduğun ten; yazabileceğin şiirler çoktan yazılıp bitmiştir; ölümdür yaşanan tek başına, aşk iki kişiliktir. avutamaz olur artık seni, sevdiğin şarkılar; boşanır keder zincirlerinden sular tersin tersin akar; bir hançer gibi çeksen de sevgini onu ancak öldürmeye yarar: uçarı kuşu sevdanın alıp başını gitmiştir; ölümdür yaşanan tek başına, aşk iki kişiliktir. yitik bir ezgisin sadece, tüketilmiş ve düşmüş gözden; düşlerinde bir çocuk hıçkırır gece camlara sürtünürken; çünkü hiçbir kelebek tek başına yaşamaz sevdasını, severken hiç bir böcek hiç bir kuş yalnız değildir; ölümdür yaşanan tek başına, aşk iki kişiliktir.

"hayatın hızıyla yaşadık o aşkı. her şey bir anda başladı. yaşandı ve bitti."

seninle aynı tabaktaki kellepaça çorbasına kaşık atmak istiyorum ataol ağbi..

ölümdür tek başına yaşanan aşk iki kişiliktir

mükemmel bir şair ve düşünce adamı. bir insan hayatta arzuladığı şeyi bu kadar net ifade edebiliyorsa büyük ve güzel bir insandır o. cümleye gel; "bütün ömrümce aradığımı bulduğumda, oturup ağlayacağım bir deniz kıyısında." *** denizi ilk gördüğümde 17-18 yaşımdaydım ben. ince memed gibi karşısına geçip ağlamıştım. bu cümle de tam o hissiyatı yaşattı bana. (bkz: ne çok acı var)

bir şiir yarışması vesilesiyle kendisiyle sohbet etme imkanı bulmuştum. böylesi her isimde bu tevazu yoktur. bazısı derin bir aristokrat nidası atar, bakışından duruşuna kibir saçar. fakat ben kendisinde buna rastlamadım. aynı şeyi mario levi için de gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. ummadığım kadar itinalı bir şekilde dinleyip, sohbet edip hatta telefon numarasını vermişti bize. ataol üstada tekrardan dönecek olursak, genç bir şairden genç bir şaire mektuplar'da şöyle bir anekdot var ismet özel'in aktardığı; "edebiyat merakına rağmen fen şubesine gidişinin sebebi; konuştuğu esmer kısa saçlı minyon çehreli kızla aynı sınıfta bulunma isteği miydi?" acaba doğru mu? doğruysa olayın devamı nasıl? umarım tekrar karşılaşırız ve bu soruyu kendisine iletirim.

Geçen sene Mudanya Kitap Fuarı’nda kitap imzalatma şansını bulduğum, yaşayanların üst seviyesinde, canım sanatçı. Üstelik bir söyleşisi de olmuştu, iyi ki var...

Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver Bu aşk burada biter iyi günler sevgilim Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir Solarken albümlerde çocuklar ve askerler Yüzün bir kır çiçeği gibi usulca söner Uyku ve unutkanlık gittikçe derinleşir Yan yana uzanırdık ve ıslaktı çimenler Ne kadar güzeldin sen! nasıl eşsiz bir yazdı! Bunu anlattılar hep, yani yiten bir aşkı Geçerek bu dünyadan bütün ölü şairler Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver Bu aşk burada biter iyi günler sevgilim Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider. En sevdiğim şiiridir.

"Acımı duyurabilmek için Uykusuz Aç Susuz Öylece Durabilirim. Acımı duyurabilmek için Sevgisiz Anısız Kaskatı olabilirim Ve durup dört yol ağzında Durdurup gelip geçenleri Kendi halinde Yaşayıp gidenleri Tutup yakalarından Haykırabilirim Nefesim Bitene dek Bütün gücümle Haykırabilirim Bütün dünyaya." ile başlar kardeşim aylardır hapiste şiirine. devamı da iyidir. ancak bana burası lazım şimdilik. bu gece bu girişte bekliyor olacağım. bunun gibi lanet gecelerde böylesi duraklara demir atmaktan başka kaçarım yok. allah'ım yardım et.