üniversiteden mezun olunca yaşanan boşluk

sözlüğün en yaşlısı falanım sanırım. mezun oluyorum bu sene ve sonrasında napçağımı bilmiyorum. bu boşluğu düşündükçe oturup ağlarım. edit: boğaziçi mezunu olup korkudan sıçış yaşamak

ülkemizde bu boşluğu kimse dolduramıyor malum işsizlik diz boyu (bkz: alt mı oynuyim üst mü)

ne boşluğu, şu an göbek atıyorum. sonunda şu sokuk okuldan mezun oldum, oluyorum. an itibariyle veremediğim üç dersten geçer not almamla eğitim hayatım noktalanmış durumda. daha da önünden geçmem üniversitenin. altı sene be.

boşluk olacağını biliyordum da bu kadar boş olacağını bilmiyordum

sağ salim bileğimizin hakkıyla mezun olalım da gerekirse mariana çukuruna bile düşeriz

hayatın en sancılı dönemi 1 sene aylak aylak gezip tarifsiz özgüven eksikliği yaşadığım dönemdir ha atlatabildik evelallah işimiz gücümüz yerinde, ufacık tavsiye ben napıcam demeyin ne istiyorsanız onu yapın yoksa o boşluk uzarda uzar

bir an önce yaşamak dileğiyle....

şuan düşünmek dahi istemiyorum. 3 ayım daha var. 3 ay sonra editleyebilirim.

mümkünse mezun olmayın en kötü okul en kötü bölüm de olsa üniversiteye dönmek istiyor insan

oks, öss, ygs, lys, finaller, bütler bitirme tezi kpss hepsini atlattık ve hepsinden hatırı sayılır bir paunim var çok şükür ancak boşunaymis şu an ne bok yiyecem modundayim, üniversite de bölüme ilk girdiğim herkesin işi hazırdı hocalar bizi poh pohladı sonra ne mi oldu 3-4 yılda bu ülkede her şeyin tepe taklak olduğunu gördüm ygs- lys de boşuna mı ter döktük boşuna mı saçları beyazlattık iş başvurusu yapıyorum şu sertifikan var mı refaransin kim diyor ulan üniversiteyi boşa mi okuduk 1 aylık sertifika için 4 yıllık eğitimi hiçe sayıyorlar. ve yine anladim ki bu eğitim sistemi ile hiç bir bok olmaz bir yere gidemeyiz.

yüksek lisans mı yapsam, askere mi gitsem sorunsalı başlar.

ne çeşit bir boşluk yasadiysam artık.. mezun olur olmaz yuksek lisansa başladım sirf o boslugu yasamamak doktoraya da devam edecegim dbdjdndkem

öyle bir boşluk ki ucu bucağı görünmüyor... üstüne ülkenin geldiği hal ve diz boyu işsizlikle bu boşluk doldurulacak gibi değil.

bu boşluğa düşmemek adına hemencecik adli yargı sınavına hazırlanmaya karar verdim. her an kararımdan dönebilirim ama olsun.

bizim lisede ki hoca derdi ; "eskidenmiş o okuyup da iş bulmak küçüklükten kendini yetiştireceksin derdi "(elk cıraklıgı , ve ya tesisatçılık anlamında ) o zamanlar kızmıştık tabi ama adam haklıymış

yaklaşık 4 sene önce sözlüğe kaydolduğumda üniversiteye yeni başlamış biriydim. heyecanlıydım, toydum, hiperaktiftim öğrenmeye açtım şimdi mezun olmuş bir kaç iş yapmış mutlu olmamış ne yapacağına daha karar vermemiş biri olarak yazıyorum bu entiriyi. geçen sürede neler neler oldu düşününce oha bu da olmuştu ya falan oluyorum. şimdi mezun olmanın verdiği o boşluk hissiyle karşılıklı oturmuş sigara içiyorum. size tavsiye falan vermeyeceğim değerini bilin üniversitenin diye mesele üniversite de değil zaten mesela bugüne kadar hep yapacak bir şeyler olması ortaokulda lise kazanmaya lisede üniversite kazanmaya çalıştık senelerce üniversite kazandık ve bitirdik eee şimdi? ne olacak kpss mi çalışayım bu histen kaçmak için yine eninde sonunda aynı yere çıkacak o döngüye tekrardan mı gireyim. bilemiyorum. belki askere giderim.

mezun olmadan yaşanan boşluk daha zor...

yeterki mezun olayım boşlukta olsam da olur.

"Herkes bir şekilde yolunu buldu ben mal gibi kaldım" hissi yarattı bende. Fazla yoğun bir hayattan böyle bir boşluğa geçiş süreci zormuş. Ama unutmayın ki biz neleri atlattık, bu onların yanında hiçbir şey. Bunu da halledicez bir şekilde...