ayrılık sonrası yaşananlar

Sabah uyanınca ilk başta nolduğunu, napacağını bilemezsin. telefonunda günaydın mesajı yoktur, atacağın kişi de yoktur. durumu yeni idrak edersin. ağlamaktan başın ağrıyordur. aradan zaman geçer. bu süreçte içkiye vurursun kendini ya da spora. ben ikisine birden vurdum. zamanla alışırsın. onu görmek üzmez artık seni. ama orada bir iğne hep kalır. hep acıtır bir şeyler. KISMET.

ayrılığın dayanılmaz boşluğunu sigara dumanıyla doldurmak

ben genelde uyurum. bir kamyon yemiş gibi olup sızar giderim.

başlar da kuş gibi hissedersin kendini. biraz zaman geçtikten sonra ilişkiye dair en ufak tefek anılar bile seni üzmeye yeter de artar bile dersin kendi kendine "şu yemeği ne çok severdi" gibi. ben de özlüyorum be sözlük. imkansız.

her şeyi anlarım ama şu nasıl bir çaresizliktir (bkz: kendine zarar vermek)

sigara üreticileri sevinir.

onunla hep gittiğimiz yerde uyumuşumtum

- ''bu paket ne ara bitti olm daha dün aldım'' + kanka dün aldığını bu öğlen bitirmiştin, bunu beraber aldık.

onu bunu siktir edin ben sizi baristirsam bana paket alirmisiniz onu soyleyin not:ayrilan tarafin siz olmamaniz sartiyla

fazlaca uykusuzluk, dalgınlık ve şiş gözler

gittikçe hissizleşmek

bir bok olduğu yok işte. sadece fazladan kendini üzme,siktir olup giden için verilen değerin boş olduğunu anlayıp yüzleşme. sonunda içmek ne boka yarıyorsa anlamadım zaten. en sonunda ya yeni aşk ya da marjinal yalnızlık. benim seçimim izlemek daha güzel.

erkek için bölüm olarak kısa kısa bir örnek vermek istersek; - şoka uğrar - üzülür - mutlu olmaya başlar - herkese sapık gibi yavşar - özler - terkedildiyse stalklar ama gururundan yazmaz terkettiyse yalvarır - özler - mutlu olmaya başlar - herkese sapık gibi yavşar sonsuz döngüye biriyle birlikte olana kadar devam eder.

o son baktığım fayans, son kalkan ankara uçağı, ona son vedam.. toprağına sarılmak istemek. göz yaşlarını tutamamak. defalarca sormak, "neden,neden,neden?" seni çok özledim.

kapt kapat ortak facebooku instagramıı

evet yazdıktan sonra klavyenin 'aşkım' ı önermesi..

ayrılık gelip geçiyor da gurur ve inat yüzünden kaybedilen aşklar, yaşanılacak anılar ve geri gelmeyecek zaman koyuyor insana.

sanki tam böyle kalbimin orta yerinde bir boşluk oluyor ve nefes aldıkça o boşluk daha da büyüyormuş gibi oluyor bende. nefes almak istemiyorum bazen sırf daha fazla büyümesin diye. konuşmalarımız geliyor aklıma yine büyüyor o boşluk aklımı kaybetmek istiyorum çoğu zaman. yüzü aklımdan çıkmıyor, sinirli suratı.. gözlerim görmesin istiyorum hiçbir şeyi, o kalsın sadece. ben böyle şeyler yaşıyorum yani ayrılık sonrası....

arkadaşınla sohbet ederken ansızın çöken hüzündür. - üzülme, sen halledersin. + biliyorum. - o seni kaybetti. + biliyorum. - mumla arasa bulamaz senin gibisini. + konu o değil ki. o benim umurumda değil. - o zaman? + ben onun ellerini tutmayı seviyordum. birinin elini tutmak değildi yani konu, onun elini tutmaktı. - ....... + onu öpmedikten sonra birini öpmek de çok anlamlı gelmiyor zaten. yani mevzu gidişi değil, giderken benim sevdiğim şeyleri de götürdü. ben biraz ona bozuğum. ama dediğin gibi, hallederim.

(bkz: önce birkaç damla yaş) (bkz: gözlerimden süzüldü)

aşkla aynı değil şarkısını dinlerken, arkadaşıma "ben de gittiği o kör kuyuları çok anlattım ama dinlemedi" dememin üstüne "o kuyunun içine kendin düşmüşken sen hala onu çıkarmaya çalışıyosun" demesi çok koydu bugün. dünden bu yana zaten moralim bozuktu ama bu farkındalık ayrı bi' mutsuzluk yarattı bende. ben zaten hiç kendimi düşünemedim bir türlü. beni terk edilen taraf yapan şey de hep bu oldu. bile bile yürüdüm ben o yangına, yandım diye de ağladım sızladım. aynaya bakıp "seni çok seviyorum" diyemedim hiç. bu yüzden kaybettim hep.

Bir daha bişeyler yaşamamak adına ilişki yapmıyorum. Valla bizde etten kemikteniz duygularımız zamanında tertemiz sikilmişte olsa bir daha tövbe tövbe tövbeeee.

başlığı okur okumaz sövmek :) messsela yani

yelken sporuna başlamak...