iğne yaptırmaktan korkmak

bileğe sokarlar ya iğneyi,ha işte ben ondan korkarım biraz.hiç bileğimden iğne yemedim,umarım yemem.onun haricinde iğnelerle bir sorunum yoktur.

ben de korkarım. hatta askerliğin ilk haftası tüm askerler aşı olurlar. sıraya geçtik, en arkadayım. üç aşıyı aynı anda oluyoruz. sıra en son bana geldi, çekindiğimi anladı tabip üsteğmen. "sen sivilde ne iş yapıyorsun?" dedi. "dövmeciyim komutanım" dedim. "gel lan buraya" dedi, "korkmayacak en son kişi sensin." çocukluktan kaynaklı bu mevzu. çocukları hep iğneyle-aşıyla tehdit etmekten.

korku olayı küçük yaşlarda çok çok olurdu. hele ilkokulda falan çok feci bir olaydı bu. sabahtan birilerinin "lan aşı olacakmışız bugün" lafıyla millet yusuflamaya başlar bi'. çoğunlukla yalan çıkan haber ayda yılda bir doğru çıktığında şamatayı gör sen. "olalım oğlum aşıdan mı korkuyorsunuz ehehe" diyenlerin aşıyı görünce bayılmaları, korkuyu kendi içinde yaşayanlar falan. tüm olaylar bitince de olayın kritiği yapılıp çok acımadı lan ya da hemşirenin eli çok sertti yorumlarıyla gün biterdi.

(bkz: iğne yaptırmaktan korkmak)

benim anlamsız bulduğum eylem. ilkokulda aşı olurken gulmustum arkadaşlar bu ermiş diye eğlenmisti. meğer cidden ermişim xd.

Gidin cinden deccaldan korkun. İğneden korkulur mu amk

anne şefkati içindir. insanın nazı bir annesine geçiyor. çocukluğumda çokça iğneden korkuyor numarası yaptım. sadece iğne yüzünden değil, düşünce bile ağlardım. çünkü işin sonunda "neren acıyor" sorusu ve kondurulan bir öpücük var. o öpücükten daha etkili bir ağrı kesici görmedim daha şu yaşa geldim de.

normaldir. kasmayın. yahu doktor olacağım ben bile geriliyorum. o kadar söylüyorum size.

ilk yalanımı atmama sebep olan korku. ilkokul birde iğneden korktuğum için aşı vuranlara "ben geçen gün oldum daha tetanoz aşısı" diyip kurtulmuştum. şimdi halı sahadaki paslardan bile korkuyorum :((

bir ay boyunca her gün iğne olunca kaybolan korku. ben her halttan korkan bir insan olarak korkacağınız son şeylerden birinin iğne olması gerektiğini söyleyebilirim. evet her şeyden korkuyorum iğne hariç.

(bkz: göt önemli tabi)

saglıkcıyım damar yolu , enjeksiyon hepsini yapıyorum ama iğneden hala korkuyorum

5. sınıfa falan gidiyorum o zamanlar.. hastayım kan tahlili yapılacak. neyse muane oldum. doktor dedi ki 'kan almamız lazım.' babamla gözgöze geldik. tabii ben içime doğru sıçıyorum. 'baba hadi gidelim' dedim. aldırış etmedi. bi açık buldum hemen kaçtım hastaneden. babam da arkamdan koşuyor aq. ben kaçıyorum, o kovalıyor. adam iyi azimliymiş aq yakaladı beni. getirdi hastaneye. o kanı ağlaya ağlaya verdim. akşam oldu. ateşim çıkıyor, hiç halim yok. yine gittik hastaneye.. dedilerki iğne yapacağız. (bkz: kan benim damar benim) diyen çocuk gibi. ne küfürler ediyorul, nasıl ağlıyorum bilemezsiniz.. 3 kişi zor tuttu. götüme iğneyi vurdurdum, huzura erdim eve geldim. bu olaylardan 1 yıl kadar sonra da iğne meraklısı oldum. her fırsatta kan veririm, iğne vurdururum

içine başka bi cisim girmesi ne bileyim iğrenç bi durum ya. acısı da cabası.

herkese ım,ıv,sc her türlü yaparım. mide lavajı yapmışlığım dahi vardır. ama kendime yaptıramıyorum. en son deposilin olmak zorunda kaldım,priloc ile yaptırdım. çok korkarım. ama benim elim hafiftir. inanmayan (bkz: bekleyenimvar)'a sorabilir.

oldum olası hiç korkmadım iğneden doktordan.

hiç korkmadım , elimde hep hafif olmuştur maşallah deyin eşek sıpaları :d

hayla olan iğrenç bir şey hastaneye gittiğinizde lütfen kan tahlili olmasın diye dua ettiren, bazen işe yarayan durum. iğneden korktuğum için hemşirenin elini tutmuştum.

çocukken çok korktuğum ama itiraf edemediğim bir şeydi. dünyanın en büyük acısı sanırdım. sonra lisede sağlık mesleği kazanınca bu böyle olmaz dedim sağlık ocağına aşı vurulmaya gidince kendimi nasıl kastıysam bi beş dk gözlerim kararmıştı. sonra lisenin ikinci senesinde derste damaryolu açmayı öğreneceğiz hoca gönüllü olan var mı dedi ben deyip atladım ortaya. ulan salak ben hayatında hiç damaryolu açmamış insana niye kolunu veriyorsun. gerçi sağolsun bi sorun çıkmamıştı. yani kısaca ben bu korkumun üzerine giderek yendim. bir tek kalçadan iğne yaptırmamıştım bu yaşa kadar. korku değil de nasıl olur bilmem hissi vardı içimde. geçen hafta çok sancılanmam neticesinde acilde yaptırdım canım acımadı ama günün geri kalanında biraz topalladım yaptırdığım yer hafif ağrı yaptı. bunu da ilk kez iğne yaptırışıma bağladım.

bir dişçi iki bu.. zamanında penisilin ile güzel anılara sahip olmadığımdan dolayı olsa gerek hala korkuyorum.. inşallah yaptırtmak zorunda kalmam ilerleyen zamanlar adına :(

bir dönem bademciklerimin sürekli iltihaplanması sebebiyle sabah akşam penisilin yiyordum. hahahyt korku da neymiş.

o iğne bana doğru yaklaşırken kendimi kasıp, sağ bacağımı yukarı doğru kaldırı, gözlerimi kapatıyorum. başka birine yaparken pıt diye olup biten iğne bana gelince pıııııı........tttttt diye bitiyor

Vaktiyle kan aldırmaktan da korkuyordum. Sonraları gözümle gördükçe alıştım. Ama bu iğne yaptırma eylemini her zaman gözünle göremiyorsun. Dış minnakların insafına kaldığımdan korkuyorum. Sürekli yaptırmam gereken iğneler var ama ölene kadar kaçmayı düşünüyorum :D T: Fobik bir eylem.

İgne yaptirmaya gelen hastalar elin hafif mi diye sorduklarında ben 😂 gorsel

tüm korkularımı aştim ama bi iğne korkumu aşamadim bu nasıl bir sey

Zevk aldığım söylenebilir. İğnenin girişi, ilerleyişi, kanın kapsüle doluşu falan bunları izlemek inanılmaz hoşuma gidiyor

Her nöbette onlarca kez yapmama rağmen kendimde ufaktan bir travmatik anından dolayı istemediğim şeydir. Ondan dolayı kendi kendime yapmayı yeğlerim. Her ne kadar inanmasalarda elim hafiftir arkadaşlar. Acıtmak istemezsem acıtmam. Asdfghjklşi

şimdi şöyle. kalçadan yaptıkları iğneden çok korkuyorum. çünkü yürüyemiyorum, oturamıyorum, felçli kalıyorum ne yazık ki. bazen iyileşmesi 1 haftayı buluyor. bence bu hiç normal değil hayatım boyunca sadece bir kez canım acımamıştı. o da çok hastaydım kapalı bi kız götüme iğne vurmuştu nasıl acımadı anlamadım sjsj. demek ki hata insandaymış. valla ben de kimsenin canını acıtmıyorum ama herkes iğne yapmamalı bence :(

iğne çocukluğumdan beri korktuğum bir şey. en çok bu kan alınması beni dehşete düşürüyor. düşüncesi bile kolumu kapatmama yetecek derecede bir korku