çok kırdığım, bazen hiç anlayamadığm ama cidden sevdiğim, değer verdiğim biri var. sohbeti baldan tatlı, alçak gönüllü, hatta bir erkekten beklenmeyecek kadar alçak gönüllü, kendini tipsiz sanan ama hiç bilmediği eşsiz güzelliği olan biri.
sevdin di mi beni? diye sorduğunda neyini seviyim senin diyorum. sadece gülüyor o an. çok buruk bir gülümseme, anlıyorum ama umursamazlıktan geliyorum. üstelemiyorda zaten ama sonra içine dert edip saatin bilmem kaç vaktinde, sevmediysen niye konuşuyosun benimle diye mesaj atıyor. ne diyim, seviyorum kahretsin.
1
bunu neden ona da söylemiyorsun? belki de büyük bir mutluluğu kaciriyorsun böyle. - lilith 20.03.2016 00:52:21 |#2581957
0
eğer beni sevdiğini söylemiş olsaydı evet, dediğinde doğrusun. gurur yapmıyorum, sadece o ağzımdan laf alma grişimlerinde bulunuyor, ama bilmiyor ki açık açık söylese daha kolay olacak. söylemedikçe söyleyemiyorum. dilim varamadı. - veyl 20.03.2016 00:58:15 |#2922205
2
sen de ona belli etsene o zaman. tamamını karşıdan bekleme. açık açık söyleyemiyorsa bir sebebi vardır. azcık da sen uğraş. ufak ufak belli et, belki gelir direk yüzüne söyler. - esarz 20.03.2016 01:02:32 |#2676754
seviyorum kahretsin, gitmeleri. yüzüne değen yağmur tanelerinin arasında usulca sıyrılıp gitmek istiyorum bu şehirden.
bu şehir acı aşılıyor bedenime. bedenimi benim olmaktan çıkarıyor. fakat ne kadar gitmek istesem de gidemiyorum. engeller çıkıyor karşıma, korkuyorum.
ah kalabalıklar arasında yalnızlaşıyorum, yalnızlaştıkca kalabalıklaşıyorum. acılarım, hüzünlerim, ıstıraplarım, hayal kırıklıklarım ve düşüncelerim de kalabalıklaşıyorlar.
hayat kısa ben üzgünüm.