yılan

ciddi ciddi insanların çok fobisi olduğu hayvanlardan. buna güldüm ama

küçükken yavru bi yılan bulmuştum kendime, böyle krem rengi, ince uzun bir şeydi. isim bile koymuştum ama annem evde beslememe izin vermeyince ağlaya ağlaya bırakmıştım dışarı, neredesin pato :( küçükken neden korkmuyordum bilmiyorum ama şu an deli gibi korkarım her cinsinden.

derler ki, kabirde insana azap edecek ilk varlık. (bkz: kabir azabı)

akla colt firmasını getiren sürüngen. (bkz: colt python ) (bkz: colt anaconda)

kulakları yoktur. hiçbir şey duymazlar.

Az mı siktik zamanında aklıma geldi yine bak (bkz: hatırla sevgili o mesut geceyi)

Nokia telefonların efsane oyunu. Benzeri gelmedi, gelmez.

yılan ismini duyunca istemsizce aklıma ben alfabe ve engerek yılanın hikayesi geliyor.

yılan gibi insanlar var hayvandan daha çok onlar tehlikeli. hayvanı dağda bayırda ormanda görürsün en fazla ama bu insanlar içimizde uzak durmak kaçmak mümkün değil.

Çok severim çünkü yılan kolay kızlara benzemez. Delikanlı ve adam olmak lazım yılan sikmek için. Kalbini çalmak gerek. Romantiklikler yapmak gerek. Öbür türlü vermez.

gözleri termaldir, avlarını vücut ısılarına göre seçerler.

gözleri kapalı olduğunda bile gözkapaklarının arkasından görebiliyorlarmış. demek ki kadınların birbirine "yılaaaaaan." diye sinsi benzetmesi yapması bundanmış.

yakın arkadaşının arkasından is çeviren insan.

3 yıla yakın bir süre uyuyabilir.

en sevdiğim hakaret arkadan vurmanın ve sinsiliğin en büyük temsilcisi

Bir gökhan türkmen şarkısı. Sözleri mert carim'in. Şarkının tonu güzel. Böyle bin güneşli bir bahar havasında bisiklete, aklına gıcık olduğun birini koy,dinle. Seviyorum sözlerini gerçekten.link Koydular bir yola bizi, nereye diye soran yok! Sattılar bir pula bizi, kime diye soran yok! Gömdüler mezara bizi, üzerimize çiçek eken yok! Örttüler üstümüzü, aman gözükmesin gökyüzü; bilen yok! Her şeyin başı ben miyim?  Ya da ben bu olayda neredeyim?  Haydi açıkla ya da konuşma Yar mıyım yoksa ser miyim?  Haydi ordan ben bunu yer miyim?  Haydi fısılda, bana dokunma Kırk yıl yaşa!

instaya attığım fotoların hepsi.

gerçekte hiç sevmem ama belgeselini izlemeyi seviyorum.

(#52578) nasıl tutup bıraktı merak konusu :)

nedense hayvanlar aleminin en şerefsiz, en orospu çocuğu üyesi yılan gibi geliyor bana. ardından da timsah şerefsizi geliyor. minnacık serçelerin, tavşanların, pofidik farelerin peşinde sinsi sinsi dolanıp birden yakalıyor. sevimli, minik canlı debelenirken bu şerefsiz sarıyor dört bir yandan, boğuyor da boğuyor, kemiklerini kırıyor kalpsiz. timsah yine çiğniyor falan bu löp diye yutuyor pislik. yemin ediyorum bakışları bile art niyetli hayvanın. hele o anakondalar, pitonlar yok mu? aman yarabbim! en korktuğum şey bir yılan tarafından yutulmak. yok artık diyebilirsiniz ama geçenlerde bir tane pitonun içinden teyzenin birini çıkardılar güney amerika'da. adamlar şokk, haberi okuyan ben şokk. tabii ne kadar sevmesem de sırf derisi için katledilmesini hem istemiyorum hem de çok manasız buluyorum yahu. nasıl dokunuyorlar o deriye? yılan diyince tüylerim diken diken oluyor benim, yılan derisi ayakkabı verseler elime kanım çekilir. bi de giyiyorlar çok matah gibi. zaten çok da iğrenç bir deseni var.

bence hiç şans vermiyoruz bu hayvanlara. soğuk ve ürkütücü duruyorlar ama içlerinde bu soğukluğun tam tersi bir sıcaklık olduğunu düşünüyorum ama yine de korkarım ve sevmem böyle de kendime ters bir puştum.

Müthiş canlılardır. Düşündüğünüz gibi şerefsiz değillerdir.

canlılar aleminde bi yılanlardan bi de insanlardan nefret ediyorum. zaten ikisi de birbirini andırıyor bakınca. hiçbir güzel yanı yok hayvanın. aslan kral simba'da bile sevmezdim, babayiğit gözükmesine rağmen. bunu alıp evinde besleyenin aklına edeyim ben.

köpekle karşılaşma düşüncesinden bile korkarım ama yılandan korkmuyorum. galiba yılandan daha hızlı kaçabileceğime dair olan inancımdan dsjfskdjfb