yerin dibine girilesi anlar

istiklalda geziyoruz arkilerle bir tane abla geldi mikrofonla sevgilinle yapmayi en çok sevdiğin şey ne diye sordu.bende sex dedim sonra bu youtube yayınlandı tabi benim haberim yoktu babam izlemiş amcam hocam bile izlemiş babam geldi dediki lan pezevenk sen nasıl konusmmusun öle dedi ne dedim ki baba dedim sonra videoyu gösterdi sevgilinle sex yapmayı çok seviyormussun bu yaşta torun sahibimi yapcan bizi bide senin picine bakalım mi diye söylendi durdu ve ben odayı koşarak terk ettim.babam birşeyi bilmiyordu ama benim hiç sevgilim olmadiki o yüzden öyle dedim bile diyemedim.

misafirlikte öksürükle ossurmayı denk getiremediğin o an.

daha dün başıma gelen olaydır kasapa gittim benle beraber güzel bi kızda girdi kıyma ve sucuk aldım oda ciger aldı ben önce girdim kasaya neyse verdim elimdekileri adam okuttu 78 tl tuttu öncekini silmeyi unumuşsun dedim tekrar okuttu yine aynı olunca bunların fiyatı bukadar nerde yaşıyon sen dedi yanımdaki kız güldü o an yerin dibine girdim o kasiyerdeki dayının ...

dershanede edebiyat dersindeyiz.hoca ygs yaklaşıyor diye dilbilgisi anlatıyordu. konu da ses olayları. tahtaya bir paragraf yazdı, o paragraftaki kelimelerde ses olayı arayıp, söylüyoruz. herkes ortaya söylüyor. ben de başladım; "örtüyü kelimesinde y kaynaştırma harfi, mutfağında yumuşama var, 'yatakta sertleşme' var." dedim. cümle bitince sınıfın yarısını sessizlik sardı önce, sonra etrafımdakiler gülmeye başladı.ben " lan n'aptım ben ya?" diye bi yandan kendime kızdım, diğer yandan da güldüm asdfhsjsj. edit: imlâ.

bugün çocuk tiyatrosunda kapıda görevliydim.lavaboya gidicektim,arkadaşa 5 dakika kapıya bak lavaboya gidicem dedim.gittim geldim arkadaş yerine döndü bende koltuğa oturmak için götü hafiften hizaladım.ardımın koltuğa değmesiyle birlikte koltuğun altı sen bir kırıl,koltukla beraber kolonuna dinamit koyulmuş hurda bina gibi ben bir yıkıldım.seyirci tiyatroyu bıraktı bana gülüyor aq.utancımdan kızardım terledim,hemen salonun en arkasına pusup oyunun bitmesini bekledim.olay öğlen oldu hala görünce gülüyorlar amk

12-13 yaşlarımdaydım marmariste internet cafeden pek çıkmazdım hatta hiç çıkmazdım bir haftasonu gecesi gene cafede counter strike atıyordum online ne hakkına demeyin iyi oynardım işte ts den falan konuşuyoruz kulaklıkta takılı olduğu için biraz sesli cafede ful çekiyor doğulu aksaz askerlerle dolu bir ara bi tartışma oldu ts de lan kürt müsün amına koyduğum kürdü diye bağırıverdim sonradan bi abi geldi yavaşça dokundu kardeşim biraz sessiz etrafına bak istersen ayıp dedi adamlar bana dik dik bakıyor küçük olmamdan ötürü dayak yemediğimi düşünüyorum o an aklımdan çıkmıyor utancımdan yerin dibine girdim kıpkırmızıdan çok daha kırmızıydım özür diledim ve çıktım gittim hala aklıma geldikçe utanırım halimden

aynalı tahir'in ortalığı kasıp kavurduğu, aynasızların henüz geniş hatta sınırsız yetkilerle donatılmadığı o tipsiz, sahipsiz ve tayyipsiz günlerden bahsedeceğim biraz. hey gidi be. yaz kış siyah bir ceketle dolanıyor, arkadaşlarım denize girerken kumsalda volta atıp tespih sallayarak kız kesiyorum. fakat bu kesişmelerde gözlerini ilk kaçıran nedense hep ben oluyorum. kimi yüzüme bir maymuna bakar gibi bakıyor. fındık fıstık atıp kaçanın sayısı da az değil. en sevdiğim şarkı kralı gelse. mahallenin tahir'i değilim belki. ama kesinlikle bir mahmut'u, şükrü abisiyim. her akşam aynı saatte uğradığım kıraathaneye yine tam vaktinde gelmiş, kaçak sigara siparişini buram buram salatalık kokan adama çoktan vermiştim. herifi beklerken mekanda havalı bir tur atayım dedim. masalara yaklaşıp okeye gömülü birkaç kafayı birbirine tokuşturarak azıcık eğlenmekti amacım. bakışlarını arsızca üstümde gezdiren iki üç gudubeti bıyık altından gülerken yakaladım. hiç de hoş olmayan biçimde hem de. gülmekten çok orgazm oluyor gibiydiler. elim sırtımdaki mınçıkaya gitti hemen. saçlarımın arasında bir de jiletim vardı. savaşa hazırdım. o sırada torbacı, pardon işletme sahibi geri döndü. bir yandan telefon konuşması yapıyor, diğer taraftan hunharca burnunu karıştırıyordu. sigara paketini cebime attım. sinirim geçmişti. olay çıkarmayacaktım ve büyüklük bende kalacaktı. bir külhanbeyi için doğrusu pek merhametliydim. tam kapıdan geçerken yakışıklı olduğu kadar cakalı olan adımlarımla övünmekle meşguldüm. açık kalmış fermuarımdan sarkan şortun ipini tam o an fark ettim. pantolonun gözlerimi kamaştıran kapkara renginin üzerinde tıpkı bok lekesini andıran o piç kurusu ipi. aynada siluetime rastladım. tıpkı şebek oğlanlarına benziyordum. allahım! ip ne kadar uzundu öyle. sonra lise bitti. porno delisi olup çıkmıştım.

üniversitede öğretim görevlisi asistanı ve ben sohbet ediyoruz. hocayı tanımıyorum ama asistanı çok yakınımdır. sohbetin ortasında "bencede aynen aşkım yheeeaaa" diye bir boş bulundum. herif dayanamadı aynen dedi. baya puhahahaha puhahahah güldü. o an yerin dibine girdim.

otobüste gidiyoruz, belediye otobüsü. cam kenarında oturuyorum birden manyağın teki böyle drift ata ata geldi bizim otobüsün yanına sıyırtarak geçti ben bi başladım bunun anasına avradına sövmeye, kafayı bi çevirdim herkes bana bakıyor meğerse sesli sövmüşüm amk. ilk durakta inip kendimi kentkartımla jiletledim.

patronun arkasından sallarken patronun da sizin arkanızda size el sallamasıyla gerçekleşen hadise. ulan işten çıkışımı da hala vermedi ne planlıyor kuzuların sessizliği korkutucu bi hal aldı. istifa mı etsem napsam bi piçlik düşünmüyor umarım.

yaşadığınız baya rezil olmalı hikayeleriniz varsa yollayınız efenim

şu french press zımpırtısında baya rezil olmuştum kave de çay içen adam ne bilir aq .s

3. sınıfa gidiyorum o zamanlar sınıf öğretmeni de her hafta bir kaç dersi okuma dersi olarak yapıyordu herkes okuma kitabını getirip derste 1 sayfasını yüksek sesle okuyordu. tabi sınıftaki çocuklar sırf öğretmenin gözüne girmek için kalın kitaplar getriyordu. oliver twist ler beyaz diş ler 80 günde devri alem ler vardı tüm sınıfta. abimde çok kitap okumayı sevmezdi, babamda politik kitaplar okuduğu için ben anca 16 sayfalık kitaplar götürüyordum. olayın olduğu hafta üniversiteli kuzenim birkaç günlüğüne bizde kalacaktı. sabah kalktığımda başucunda kitap buldum dokuzuncu hariciye koğuşu . dedim bu benim işimi görür attım çantaya. ders geldi bende listede 3. sıradayım sıra gelecek diye nasıl heyecanlıyım. sıra gelene kadar da arkadaşlara hava atıyorum bak bak diye. sıra geldi tahtaya çıktım rastgele bir sayfa açtım okumaya başladım sayfanın sonlarına doğru sevişme kısmı varmış bende heyecandan okumaya o kadar dalmışım ki hoca dur demesine rağmen devam ettim bitirdim tüm sayfayı kafayı kaldırdım kitaptan, tüm sınıf gülüyordu hoca da sinir küpüne dönmüştü. kolumdan tutup sınıftan atmıştı herif.

utancın vücudun bütün damarlarında hissedildiği anlardır. geçen sene bi mağazada kıyafet bakınırken hanımefendinin biri elindeki ceketi göstererek siz anlarsınız güzel mi sizce dedi ben de gayet boş bulunarak oğlunuza mı alacaksınız dedim. demez olaydım gerizekalı kocama alıyorum deyip gitmez mi. yemin ediyorum arkasından bakarken gözlerim doldu :(

akşam babamla dershane dönüşü dolmuşa binmişiz gidiyoruz ben da artisliğine koltuğun kenarına oturmuşum milleti kesiyorum ulan dolmuş bir döndü ben de o artislike yeri boyladım tabi bi de kalkamadım o çantayla kabuğunun üstüne düşmüş kaplumbağa gibi debeleniyorum babam dahil herkes bana gülmüştü

bi mağazada kabindeydim kıyafeti denedim çıkmak için kapıyı açmayı denedim açılmadı ortalığı birbirine kattığım sırada görevli gelmiş tabi görmüyorum dedi ki "kapıyı içeriye doğru çekin" ben tabi haliyle yine yeksan..

bir keresinde istanbula gelmişim ama baya da küçüğüm sonra kuzenlerim beni iki katlı otobüse bindirdiler. hayatında ilk defa iki katlı otobüse binen benim aklım karıştı tabii. aradan bir zaman geçti hatırlamıyorum tam ama ben yukarı çıktım mal mal dolaşıyorum aşağı iniyorum felan sonra ne oluysa oldu. olaylar bir anda gelişti. erkek kuzenim gel iniyoruz dedi. indim ama nasıl kalabalık etrafıma bakıyorum kuzen yok. otobüse döndüm bir baktım diğer kuzen bana pencereden bakıyor. sen o heyecanla giden otobüsün arkasından koş bir yandan da bağırıyorum. otobüstekiler gülüyor herkez bana bakıyor. o gün istanbul halkına güzel bir anı yaşattım ama çok utanmıştım..:/

konuşurken ağızdan çıkan tükürüğün karşı taraftakine ulaşması.

ilk okuldayken andımızı okutuyorlardı. hani ben de ezbere bilmem ama biri başlarsa söylemeye eşlik edebilirim. iste yine bi gün sıra olduk andımızı okuma sırası da bizim siniftaydi. hoca ondeyim diye beni seçti. yanima 2 kişiyi daha secti dedim sıçtım. ama neyse yanimdakinden idare ederim eşlik ederim diye düşünürken çıktık herkes bizi bekliyodu falan biz basladik söylemeye ama keşke baslamasaydik arkadaslarimda ayni sekilde bana guvenmislerdi. 3 kişi andımızı oyle bi karistirdik ki mudur araya girdi tamam olmadi deyip sıraya geri yollamisti bizi. :( bütün okula rezil olduğuma mi yanayim yoksa sevdigin çocuğun karşısında olmama mi bilemedim...

lisede maç yapıyorduk işte tek kale. eğlencesine oynuyorduk. herkes artistlik hareket yapıyordu. bende baktım güzel orta geldi topa gelişine voleyi bir yapıştırdım kalede boş, kaleci açılmıştı. top direkten döndü ve herkesin gülüşüyle oyun durdu. 5 dk falan aralıksız güldüler. ama çok pis yapıştırmıştım. gireydi iyiydi

lise son da hoşlandığım çocukla merdivenlerden inecegiz nasıl heyecanlıyım ama beraber iniyoruz onun da gönlü var falan diye -kendimce- bende biraz savruk yürürdüm elim kolum sallanirdi elim gitti gitti oğlanın çüküne çarptı baya iyi de çaktım :d çarptim ama acimasin diye sen çocuğun çükünü niye tutarsın pardon diyorum özür diliyorum bari bozuntuya verme bırak şunu dedi ulan çocuk nasıl kacacagini bilemedi bi daha da yüzüme bakmadı mazi kalbimde yaradır

hangi birini yazayım ki aq.çıkmadım yerin dibinden

7. sınıftaydım ve beden eğitimi/spor dersindeydik. dalgın bir şekilde masa tenisi oynayan arkadaşlarımı (yalnızca benim açımdan arkadaşız) izlerken, sınıf arkadaşım olan şerefsiz ahmet sinsice arkamdan yaklaşmış. eşofmanımı birden aşağı çekti şerefsiz köpek. bende dalgınım ya hissetmedim bile sonra baktım herkes bana bakıyor kimi gülüyor kimi ayy ıyy triplerinde. sonradan çaktım mevzuyu alttan soğuk gelmeye başlayınca. birde o sene beden derslerini iki sınıf aynı derste alıyorduk denk gelmiş. neyse işte bu da böyle bir anımdır. o an belli etmeyip toparlanıp salonu terk etmiştim ama hala 1 gram bile sevilmediğim aklıma geldiğinde gözlerim dolar gecenin sonu gelmez bir türlü

şöyle bi yaşadığım olay vardı galiba en best'i bu :( (#507830)

ben küçükken annem meyve sularını koliyle alırdı. eğer elimden almazsa doyduğumu bilmezdim. sonra karnım ağrırdı. bu yüzden buz dolabının üzerine koyardı annem kutuları. bir gün o evde değilken sandalyeye yastıkları dizip meyve sularından aldım. pipeti kendim takamadığımdan makasla parçaladım kutuları, haliyle içtiğimden fazlasını üstüme başıma döktüm. annem eve geldiğinde mutfağın ortasında yerde oturmuş parçalanmış kutuların içinden vampir gibi meyve suyu içiyordum. o an kendi halime bakıp inanılmaz utanmıştım annemden. yerin dibine girmek istediğimi hatırlıyorum minnacık aklımla. çok kızmıştı. +beni bişi yapmadım.. -salak mıyım sence ben tanrıça? +bilmiyom. daha çok kızdı sonra.

3.sınıf cuma günü ve ishalim.tüm gün tuttum.istiklal marşı okunacak ve eve gidicez.istiklal marşı okunurken dayanamayıp altıma sıçtım.istiklal marşı bittikten sonra herkes birbirinin götünü koklamaya başladı ama ben çoktan ordan uzaklaşmıştım bile.taytımın paçalarını çorap içine soktuğum için damlamamıştı ama hepsi orada birikmişti.eve gidince babam beni döve döve yıkadı

7. sınıfım. yine her zamanki gibi bir öğrencinin hakkını gasp edip nöbetçi olmuşum. ama o günün önemi farklı. sevdiğim kızın beden eğitimi dersi var. sürekli öğretmenler odasının olduğu katta nöbetçi olan ben o gün bahçe kapısının nöbetçisi oldum. tam her zamanki rıtuelım olan simit ayran kombini gömüyorum o sırada sevdiğim kız yanıma geldi. hayatta gelmez normalde ama ben rezil olacam ya 2 dakika sonra. kokusunu aldı kokusunu. bi yandan sımıtden ufak ufak parçalar alırken bir yandanda kızla konuşuyoruz. ama nasıl mutluyum. en sevdiğim 2 şey aynı anda oluyor. 1 yemek yiyorum 2 sevdiğimle konuşuyorum. birazda tosun tombalak bir çocuktum (hala öyleyim). icerden beden eğitimi öğretmeni geldi. yanımıza yaklaştı. ben sevdiğime kızacak diye beklerken bana döndü "oğlum yeter yeme şunları ya. hayvan gibi kilo aldın. yeter geberecen bi gun çok yemekten" dedi. benim kafa o an kıyamet tabii. anasına avradına sövesim var. utancımdan ağlayacam. ağlarsam daha da rezil olacam ama. sustum. hoca gitti kızla göz göze geldik. 1 cümleyle herşeyi düzeltti saolsun "boşver takma onu. sen böyle de tatlısın" dedi ve uzaklaştı. var olsun platonik aşık etti bizi ama bazı zamanlar yüzümüzü de güldürdü.

12-13 yaşlarındayım köyde ki cuma namazına gittim o zamanlar iman power kasmacalar falan. zaten bu olay son camiye gidişimdi. oturdum en ön safa neyse namaz başlıcak bi dayı geldi dedi ki oğlum sen bi arka safa geç ben nerden biliyim oranın v.i.p. olduğunu mk. neyse 2. safa geçtim aynı olay yine oldu bi arka safa geçtim. mk herkes kombine almış camidende haberimiz yok. en son ayakkabılığın oraya kadar geriledim. dedim burda namaz kılanı siksinler. bi çöp poşeti buldum ayakkabıları dolduruyorum. zaten v.i.p. nin ayakkabıları kendini belli esiyo en üstte. tak dolduruyorum amk namaz bitmiş. millet bi çıkmaya başladı bi elimde poşet bi elimde ayakkabılar kalakaldım. sonra poşeti alıp kaçtım. utanılıcak tarafıda benim ayakkabı orda kalmış mk çıplak ayakla kaçmışım.

ben tam anlamıyla göğüs tahtama kadar yerin dibine girdim aslında. yaş belki 7, belki 8. düğün varmış o vesileyle ilk kez geliyorum köye. düğünden 2-3 gün önce geldik ama. sürekli annemin dibindeyim. her an her saniye birlikteyiz su içmeye giderken falan bile onu da yanımda istedim. neyse düğün günü geldi, köyde düğün açık alanda olur haliyle meydan gibi bi yerdeyiz ama tam hatırlamıyorum mekanı betimleyemeyeceğim. sonra bi kız gördüm, ama kız. saçları sarı, gözleri mavi. düğünlerde beyaz gelinlik gibi elbiseleriyle koşuşturup duran kızlardan. ben iki elimle annemin koluna sarılmışım, bunu izliyorum. derken bacağımda bişey hissettim. olay burda gelişiyor. bi baktım kocaman tavuk, sen misin beni gagalayan amq. bunu 5 belki 10 dakika kovaladım en son bi yerde ayaklarımı yerden kaldıramadığımı anlayınca ağlamaya başladım. bu kıçı kırık hayvan beni bokluğa sokmuş, palet gibi ayaklarıyla tifil tifil siktir olup gitti. ben ağlıyorum aq. nasıl bağırıyorum boka batıyorum ya, bildiğin bokun içinde boğularak ölcem az sonra. memelerimden üstü bokun dışında kalmıştı sadece ki, sesimi çocuklar duydu. annemi falan buldular. annemle birlikte bi baktım o kız da var. zaten yerin dibindeydim. ağlamaya devam ettim.

bir gün okul tuvaletindeyim. normakde asla okukda büyük işlerimi yapamam. çünkü küçükken travma olmuştu bi rane çocuk alttan bakarken işlerimle dalga geçmişti falan daha 1. sınıf. ne kadar saçma bir ortamsa yıllar sonra aynı ortamın lacivertine düştüm. bunlar artık arkadaşlar arasında şaka mevzuları olmuştu. yine tuvaletin altından bakıp bizim elemanlardan birinin takımları ifşalayacaktık. ahmet diye bi arkadaşın kabinde olduğunu söylediler. ben gittim indim aşağı çocuğun şeyi harbi küçük. dalga geçmeye başladım "ulan allah'tan tıp gelişti yoksa o önündeki ile çocuk yapma şansın yok'' biraz doğrulur fivi oldu olduğu gibi kabinin kapısını açtı. sıçan coğrafya hocamla göz göze geldik. uzaklaştırma aldım ve coğrafyacı okuldan ayrıldı. sonuçta dalga konusu olmuştu hahaha

hiç unutmuyorum 6.sınıfta olmamız lazım beden dersindeyiz. incecik bi çocuktum ben gerçi hala öyleyim 175 boy 48 kilo djsajuhıodjas ama neyse konumuz bu değil. hoşlandığım kızın dersi boş okulun merdivenlerine oturmuş arkadaşlarıyla biz de futbol oynuyoruz. işte topu alınca kızın o tarafa gidiyorum çalım atıyorum falan. halil diye bi orospu çocuğu vardı domuz gibiydi amına kodumun çocuğu. çalım atarken omzu bi vurdu ben de karşılık verdim ama nası direneyim aq kendimi o kadar zorladım ki burnumdan bi 'hıığğp' gibi ses geldi bilirsiniz böyle sümük balon olur hah işte öyle oldu durduramadım ağzım yüzüm sümük oldu kızlar orada 'ıyy ayyy pavele bak' falan derken ben yerde hem düştüğüm için kıçımın acısından hem de rezil olmanın verdiği etkiyle ağlayarak kolumla temizlenmeye çalışmıştım. hiç unutmuyorum,hiç unutmayın.

lise dönemi edirnekapı tramvaydan sultançiftiği tarafına geliyoruz. ama baya kalabalık bir tayfayız. işte aşağı yukarı 5 erkek 6 kız falanız. neyse istasyon tıklım tıklım dolu. tramvay geldi bizimkiler yavaş yavaş biniyor tramvaya. neyse baktım yukarı merdivenden tramvaya yetişmek için koşanlar var. baktım bir abinin elinde bir bebek var. bizim bindiğimiz kapının sağ ve solunda da durmuşlar, kapının tam ortasından biniliyor tramvaya. bizim tayfanın hepsi bindi, ben binmedim. dedim şu bebekli abi binsin, ben zaten her türlü binerim. zaten adam koşuyordu, ben bekleme kararı aldıktan 3 adım sonra bize ulaştı adam. adam "eyvallah" dedi. bindi tramvaya. içerde de yer biraz zorlasan var yani. ama bana yer var, bizimkiler tutmuş bana yer. ulan 1 adım attım tramvaya, adımımın üstüne baslamadan kapı kapanmaya başladı, kapı ağzı sıkışık olduğu için tek hamlede binemezdim.kapıyı tuttum kapanmasın diye ama nafile kapı kapanıyordu, refleks olarak ayağımı geri çektim. ta bu olay 1-2 saniyelik bir olay. neyse kapı kapandı, bekledim makinist açar diye. aq açmadı, başladı gitmeye. bizim bütün tayfa bana anıra anıra gülünce bütün vagon onlardan etkilendi herhalde. herkes gözümün önünden film şeridi gibi geçiyor, anıra anıra gülerek :)) sonra ben istasyondaki boş bekleme yerlerine oturdum, olayın şokundayım. telefon çaldı, arayan bizim tayfanın erkekleri. sesi de hoparlöre almışlar. :))anırma sesleri geliyor, bi de "duygularını bize anlatır mısın?" diye taşak geçiyorlar.:)) tayfanın erkekleri sırf benle taşak geçmek için, ilk çift durak olan şehitlikte indiler. bir durak geriye benim yanıma geldiler. ama gülmekten yerlere falan yatıyorlar aqoduklarım. eve gidene kadar yaklaşık yarım saat ben sustum, onlar güldü.:)) yeni gelen tramvaya da ilk beni bindirdiler. :)) gidene kadar millet baktı bize. bu mallar neye gülüyor iki saattir diye. o günden sonra ne zaman bizimkilerle tramvaya binsem, ilk beni bindirirler :)) o makinisti hiç unutamıyorum.

üniversite 1.sınıfta, okula gelir gelmez 3 arkadaş bulmuş ve bunları 4 sene sonuna kadar yanımda tutma planları kurmuştum. 1.sınıfta 3'lü bir grup olmuş ve salonda sunum yapacaktık. bir arkadaş inanılmaz sorumsuz birisidir ve sunum gününe dakikalar kala ortada olmamasının yanında, telefonu da kapalıydı. neyse sunum için 2 kişi kürsüye gelip ekrana yansıtmıştık sunumu. hoca dedi, 3.eleman nerede diye. normalde ikimiz de hoca sormaz vs. diye herhangi bir bahane veya yalan düşünmemiştik. ulan o an şeytan mı dürttü ne aniden dedim erol çok hastaymış hocam sizlerden affını istedi ama merak etmeyin biz 2 kişi çok iyi anlatacağız. ulan hoca demesin mi, eee erol 1 saat önce bana geldi ve bir yere gitmesi gerektiğini söyledi. o an sıçışlarda kaldım tabi. henüz 1.sınıf, ortamı bilmiyorsun bok mu var yalan söylüyorsun. bir de, bu eleman dediğim gibi sınav günü okula gelmeyen birisiydi ve o gün gelip konuşacağı tutmuş. neyse hoca başladı bi saat bize saydırmaya, işte siz deseniz çocuk yok ben size kızmazdım, hiç yakıştıramadım. sene başından gözümde düştünüz falan filan. o moralle sunumu da zar zor tamamladık. fazla utanılacak bir durum gibi durmuyor ancak amfidesin ve onlarca kişinin önünde azarlanmak biraz sinir bozucu oluyor maalesef. ama olsun o hoca şuan en sevdiğim hocam ama yine de hafif bir gıcıklık seziyorum bana karşı :)

400 hollandalı askerin bm görevi yaptıkları 1995 yılında bölgelerinde 10.000 sivilin katledilmesi üzerine hollandalıların hiçbir müdahalede bulunmayıp önlemek uğruna ölmektense sırt çevirip göz yummayı tercih ettikleri an.

madem herkes utanmadan anlatıyor o zaman bende benim için en kötülerinden birini anlatayım. zaten anonimiz. daha yaş sekiz falan, annemler beni pek dine yönlendirmemişler sadece kulak dolgunluğu var. neyse işte çıkmışız arabayla memlekete gidiyoruz yolda benim felaket tuvaletim geldi. babama zırlayıp duruyorum, o diyorki durayim dışarıya yap, hayatta yapmam diyorum(annem bir kere yolda giderken kenara işeyen ayının tekine iyi küfretmişti ordan aklımda kalmış), annem pet şişe verdi, dediki hadi oğlum bakmıyoruz yap sen dedi. yok utandım olmadı. en sonunda bir cami gördük. peder durdurdu arabayı dedi bak kenarda tuvalet var gir ona bizde annenle şu haritaya bakalım kaybolduk sanki dedi. neyse bende velet halimle indim gidiyorum wc yazıyormuş ama görmemişim caminin içine girdim. zaten girince ödüm bokuma karıştı. yüksek duvarlar, garip bir dilde konuşan transa geçmiş sakallı dedeler falan. herhalde bütün köy gelmiş ufacık yere resmen üç cemaat sıkışmış gibi. neyse baktım en ötede kafasında kırmızı beyaz şapkalı tek başına duran beyaz cübbeli bir dede var. çok net hatırlıyorum, bu heralde buranın kaptanı, en iyisi ona sorayım dedim, gittim yanına. adam tam eğilip kalkarken dedimki amcacım tuvalet nerede burada. herif elli beş santim sakalıyla kafayı bir kaldırdı yüzü kıpkırmızı. topluluktan ayaklanan iki üç mahocan oldu, ben anladım sikecekler beni kaçtım dışarı, arabaya. zaten tuvalete falan gerek kalmamış, imamın o yüzünü görünce bırakmışım altıma... o gün bugündür ailede herkes hala dalga geçer. galiba sırf bu yüzden dine bırakamadım kendimi, nüfus kağıdında islam yazıyor ama hala camiye girerken bile bir garip oluyorum :(

hayatımın en yerin dibine girilesi anını bu canım sözlükle paylaşıyorum. lise dönemlerindeyiz o zamanlarda bende telefon sony k750i var bilen bilir joystickle aşağı yukarı sağ sol yapılan bir telefondur. benim telefonunda lanet joysticki hassasiyetini kaybetmişti. neyse... whatsapp yok tabi smsle iletişimi sürdürüyoruz. emre diye bir arkadaşım var tam fırlama. biz bununla sabah okulda karı kız kesip akşam mesajlaşırdık işte şunun saçı kötüydü bunun makyajı olmamıştı falan filan. bildiğiniz kız muhabbeti yapıyoruz yani. muhabbet gittikçe seviyesizleşmeye başladı yok şuna bi çaksam yok bunun bi eline versem falan diye kahkahalarla birbirimize mesajlar atıyoruz. ebru diye de bi kız var ama kız efendi çalışkan derece falan bi hanım kızımız. rehberde emreyle altlı üstlüydü. ben aynen şu mesajı "lan xxx gelse bana bacağını soksa sesimi çıkarmam at gibi hatun at xdxd" joystickin de yapmış olduğu ibnelikle ebruya attım. daha fazla anlatamıcam arkadaşlar...

anlatsam yine içim burkulacak..

yerin dibine girmem için nefes almam bile yetiyor amk

çoğu insan küçükken kuran kursuna gitmiştir. bi gün annem beni de yolladı hoca sevdi falan beni sordu işte kaç yaşındasın bende heyecandan 6ya gidiyorum 1 yaşındayım dedim herkes güldü tabi ben mal gibi kızarıp kaldım bir daha da beni hiçbir güç kursa gönderemedi.

dayıma kız istemeye gittik.o zamanlar henüz ergenim.isteyeceğimiz kız yani yengem dayımla uzun zaman sevgiliydiler.bende o zamanlardan tanıyorum aramız iyi yengemle.yengem kahveleri hazırlarken yanına gittim.milleti çekiştiriyoruz falan.sonra yengeme dedim ki şu tekli koltukta oturan adam pancar gibi kızarmış zaten şipisşişko adammış dedim kahkaha attım.baktım yengemde kızarmaya başladı,suratı düştü bir anda.o adam babam dedi.bir anda kafamın içinde o adam benim babam türküsü çalmaya başladı ama nasıl utandım nasıl yerin dibine girdim kelimeler kifayetsiz kalır.

hoşlandığım bey arkadaşlarıyla yanımızdan geçiyordu.tabi benim arkadaşım durur mu tam önümüzden geçerken kapşonumu kapattı bende bi hışımla geri açtım ama arkadaşımın koluna da bir tane vurdum o da işte acıdı falan dedi yüksek sesle çocuk duysun diye ama ben çok utandım tabi zira bu olay bikaç kere daha tekrar etti. neyseki o da beni görünce çatal kaşıkları düşürmüştü yemekhanede. bi nebze ödeştik

ninemin evde acele ile bi bardak su bulup içmiştim biraz ılık gelmişti sonra öğrendim ki o bardakta ninem dişlerini saklıyormuş. bu evde öğrenildi kim yaptı filan demeye başladı ninem. inkar edemedim evde birtek ben vardım .

avm de mağzaların girişinde bulunan o oten şeylere çarptım bugün. kafa attım resmen. çok rezil oldum. neyse daha fazla konuşmak istemiyorum.

şimdi dershaneden çıktım günde 2-3 kere bindiğim dolmuşa bindim gidiyorum önümdede bi tane abla mesajlaşıyor kocasıyla işte akşama me yemek var özledim falan filan ama her gelen mesajı bende okuyorum kendi kafamdan yorum yapıyorum falan işte bu arada da çok çaktırmamak için kafamı kaldırıyorum hepte dolmuşçuyla göz göze geliyorum hani dolmuşçuyuda her gün mutlaka görüyorum hep aynı saatte bindiğimden göz aşinalığı var işte sonra bu ablaya bi mesaj geldi 'yanındaki kız mesajları okuyor' diye ulan kafayı bi kaldır bi baktım dolmuşçuya ablanın kocası dolmuşçuymuş adam gülmemek için zor tutuyor kıpkırmızı olmuş benim başımdan aşağı kaynar sular döküldü direk indim zaten kendime gelememiştim bi süre

o anlardan birinde yerin dibine girmek yerine havuzun dibine girmeyi tercih ettim. yani ortam bunu gerektiriyordu. şöyle ki; banu alkan gibi salına salına, dalgaların şiddetini suyun titreşimini büyük bir titizlikle ayarlayarak yüzdükten sonra aynı tedbiri bikini altım için ayarlayamamışım. merdivenden çıkacakken suyun içimde ağırlık yapmasıyla lönkk diye bikiniyi aşağı çekmesi ve saniyesinde kendimi tekrar havuza atmam bir oldu. o artık bikini değil lanet olası bir dondu ve ben donumu çekip karizmamı bile düşünmeden havuzdan çıkmaya yeltenirken yine su ağırlık yaptı, aşağı çekti. yarım götle koşa koşa donumu çekiştire çekiştire havluma sarıldım. artık kapatmam gereken tek bir yer vardı: yüzüm. şimdi otel odasında ağlıyorum.

ya bu benim değil de bi arkadaşımın başına gelmişti dershanedeyiz ders edebiyat öğretmen erkekti kızda çantasını karıştırıyor falan herkes dersi dinliyor birden bi şey çıkardı sallayarak hocaaam bu ne dedi hoca da kıza baktı falan o an biri atladı kızın elindekini alıp çöpe attı falan meğer kızın elindeki kondommuş kız kıpkırmızı olmuştu böyle bir anımız ndndndjdn

markette kasiyer kız tutarı söylerken yanına para almadığını farketmen

havalı havalı yürürken tökezlemek. daha ötesini tanımam.

dayımla malatyaya hem büyük dayımı ve kuzenlerimi görmeye hem de gezmeye gitmiştik. sabah saati çocuklar uyuyorken çarşıya gezmeye gitmiştik. 1-2 gezdikten sonra eve dönerken dayım yerde 1 dolar gördü aldı. ben de "düğün arabasından atmışlardır buradaki çocuklarda bilmiyordur doları kağıt sanıp atmışlardır" dedim. eve döndük çocuklar uyanmıştı tekini yanıma çağırdım "amcan yerde 1 dolar buldu la al" dedim. daha çocuğa uzatmadan "geçersizdir o" dedi. başta güldüm sonra parayı bir çevirdim banka reklamı önde de ufak kırmızı yazıyla "geçersizdir" yazıyormuş. sonra çok fena utandım ettiğim lafa. hay sizin reklamınıza be