yarın öleceğinizi bilseniz bugün ne yaparsınız

gıcık olduğum bütün kızları tarar giderim. titiz kızım ben. ortalığı temizleyim de öyle ölüyüm demi

uyurum

formatı bir daha okurum. format en önemlisi.

ben tez canlıyım olucaksa şimdi olsun yarını bekleyemem.

vasiyet yazardım

eski sevgilimi tekrar becerdikten sonra gusül alırdım (kimse sekse değinmemiş şaşırdım)

tüm sevdiğim şarkıları dinler sonra herkesle helalleşir knkmla sarılıp görüşürüz der son 1 dkda sevdiğim kişiyi bulup ona söylerdim sonra onun surat ifadesini görüp -sarısam çok güzel olurdu ama şimdi yanında bir sürü kişi vardır- öldürdüm...

can çekişmeye başlardım

once anneme, babama simdiye kadar diyemedigim guzel cumleler, sozler soylerim kardeslerimi oper koklarim bi guzel. sonra ona sevdigimi soylerim, herkesten helallik alirim tabi bi kisi haric en ustte kardesimin belirttigi gibi birinden de temiz hesap sorardim

"olum ben yarın ölcem biliyon mu" derdim millete. sonra "aha bak bak şimdi ölcem. la niye ölmedim ya olum dur bak araba çarpcak kesin he öyle ölcem" diye diye kafayı yer öyle ölürdüm kesin

vallahi ilk uçakla gidip ona sarılmazsam ne olayım...

sevgilimin yanına giderim diyecem 15 saat sürüyor. gerçi otobüsü de kaçırdık şu saat itibariyle uçak da yok. ölmem aq

gider sevdiğime uzun uzun sarılır öperdim. kollarında ölmek isterim.

(bkz: yarın ölüneceği bilinse yapılacak şeyler) şu başlıkları birleştirirdim.

şu 2 saattir çalışan çamaşır makinesini parçalardım sesi sinir bozuyor

yarın ölmeyeceğimizi nerden biliyoz ?

canlı bir video yaparım yarın ölücem derim zaten kimse inanmaz sonra birde kayıt öldükten sonra izlemeri icin "ölücem dedim dedim inanmadınız bak ne oldu şimdi" ölüyom ama gider ayak kalıcı bişey yapmalıyım

sevdiğim hanımefendiyi arar onu sevmekten hiç vazgeçmediğimi söylerdim

şimdiye kadar ne yaptım ki son güne ne yapayım aynı şeyleri yapardım. (bkz: allah standarttan ayırmasın ) (bkz: altıma sıçardım)

buradan safranbolu'ya giderim. ağız tadıyla bir sevişir dönerim. büyük ihtimalle dönerken yolda da ölürüm.

namaz kılarım. malum göt korkusu

i̇ntihar ederdim

24 saatimin olduğunu varsayıyorum. öncelikle gram uyumam. yapacak çok şey var ve bunu yazarken unutacağım şeyler de olur. ailemle vedalaşırım. sevdiğimin yanına giderim. uzaktan izleyip oradan ayrılırım. birinden motosikletini alıp sürmeyi denerim. elektro gitar. my love seni elime almadan ölmek istemiyorun. elektro gitsrın yanında bateri bulmuşsam iki tıngırdatırım. arkadaşlarımla vedalaşırım, özlük de dahil buna. kırdığım insanlar olmuşsa tekrardan gönüllerini alırım. kalan vakti ne yaparım bilmiyorum. belki boş mezar bulup direk içine dalarım belki ailemle geçirmeye devam ederim.

muhtemelen önce bol bol kaza namazı kılardım, ardından defterlerimden birine çok şey yazardım, her şeyi yazardım ama kimseye vermezdim, söylemezdim. sonra biri o defteri bulur da okursa ona kalmış ne yapacağı..

deli gibi yemek yerim kilo alsam da sıkıntı yok sonuçta

amerikan yapımı savaş filmlerindeki müslüman karakterler gibi davranırdım. önce puşemi takar iki rekat namaz kılardım selam verdikten sonra seccadenin hemen yanında duran kalaşnikov marka silahımı elime alır, öldürmem gereken birkaç kişiyi kendimle mezar götürürdüm. not: çok gerginim bu aralar af buyurun.

zaman makinesi icat eder, iki gün sonraya giderim.

birkaç arkadaş var helallik alırım. aileme eyvallah der,motorun anahtarlarını alır çıkarım. kapıyı da bir güzel çekerim. ölene kadar motorla dolaşırım. hatta trafiğe kapalı yol bulursam kulağıma kulaklık takarım. ölürken yanımda olmasını tek istediğim şey motor. edit: yazmayı unutmuşum. şiir defterimi en yakın arkadaşıma verirdim. ne yapması gerektiği son sayfada yazıyor.

önce istanbula giderdim sonra. sevdiğim adamı son kez görmek için samsuna giderdim onu çok sevdiğimi ve sevecegimi söyleyip donerdim. sonra herkesten helallik alırdım. bir kaz rekat namaz kilardim, bide elimden geldiğince de yetimi giydirip doyururdum. yemedigim ne varsa yerdim, ailemle vedalasirdim birde kalan zamanımı da kefen seçerek geçirirdim.

sanırım bu şansla yarını göremeyeceğim amk

tövbe kapısı açıktır (:

muhtemelen benim yarın öleceğimi duyan kişiler misafirliğe gelmiş olur, bir süre benim için göz yaşı döküp daha sonra dedikoduya dalarlar ve bende şu sıralarda onlara çay servisi yapıyor olurdum.

zaten ölü gibi yaşıyoruz dokunur mu sanıyorsun?

kına yakın o... çocukları diye pankart asardım balkona

tövbe ederdim

başlığı masada sesli okudum .kimse bir şey diyemedi .herkes düşündü.kimin yanında olmak isteriz ki dedik.hiç birimiz birini bulamadık.sorun şu ki ben de bulamıyorum artık.son arzularımı da yitiriyorum.yarın ölecek olsam ,bugünden düşünemiyorum bile ..

öncelikle daha temiz bir dünya bırakmak adına, gerekli illere uçak bileti alırdım. sonra gider o illerde dünya'ya ve kamuya zararlı aptal hoşafları vururdum. sonra da evime dönecek vaktim olursa, bir dal sigara yakıp, nota da; "hoşçakal dünya, senin için elimden geleni yaptım" yazar ve ölümü beklerdim.

once yasamak lazim

uyuyup ölmeyi beklerdim

bugün öleceğimi bilsem bile kılımı kıpırdatmam

Sevdiklerimle buluşur son kez sarılırdım. Bugün sokağımızda 18 yaşında bir çocuğun cenazesi vardı. Hayat çok kısa.

tüm paramı harcardım

Altıma sıçardım

Bütün geçmiş namazlarımı kaza eder, herkesten hakkını helal etmesini dilerim. Ne yapacam başka.

Dünya adına hiçbir bok yapmazdım. Kabir için hazırlık yapardım belki sonra sevdiklerime söylemezdim not bırakırdım son vakitlerim değer verdiğim insanların yanında geçerdi.