yağmur altında yürümek

i̇htiyacım olan tek şey. keşke yağsa da dışarı çıkıp o yağmur damlalarına karışabilsem o ahengin bir parçası olmak insana güç veriyor. her bir diğerine saygılı bağlı milyonlarca yağmur damlası. hiçbirinin bir diğerinin düşeceği yerde gözü yok. hissedilmek yağmur damlarının tek isteği belki de onlardan kaçılması değil. hissedin

bugün beni tek mutlu eden şey olabilir birden başladı çok fazla yağdı koşarak dışarı çıktım bi güzel islandim biraz önce dindi şimdi etrafı mis gibi toprak kokusu saracak 😄

lisede sevdiğim kızın elini ilk kez yağmurun altında tutmuştum, ilk kez yağmurun altında onu ne kadar sevdiğimi söylemiştim. şimdi ne oldu o başka şehirde ben başka şehirde.

dün akşam en sevdiğim havalardan biriydi bardaktan boşalırcasına yağıyordu ama çıkamadım(kahrolası kyk) ama ümit kesmiyorum şimdi de hava bulanık

sırıl sıklam olmadığınız sürece çok güzel bir eylem. ayrıca kendinizi arınıyormuş gibi hissediyorsunuz. not: ama şimşek çakıyorsa yıldırım üstüme düşer korkusu ile hiç de zevkli olmuyor.

eski sevgilimle sağanak yağmurda yürümüştük ve evine bırakırken ilk kez orada öpmüştüm onu... anasını sikim ertesi güne hasta oldum zaten.

bugün yürüdüm, sgk ya gidiyordum ilk baş keyif verdi biraz rahatladım baktım hızlanıyor yağmur dedim nanayı yedik. çevrede altına girip sığınacak hiç yer yoktu sudan çıkmış balık oldum. tabi ıslanan staj belgelerime daha çok üzüldüm ayrı konu. kurutma makinesi ile saçımı kurutmadan önce onları kuruttum aq

aklıma yıldızların altında şarkısını getiren başlık. dinleyelim bakalım.

Burnuna gelen muazzam yağmur ve toprak kokusu karışımı

Yanınızda sevdiğiniz varsa dünyanın en güzel eylemidir. Dakikalar dursun istersiniz el ele göz göze... Bir de yağmurun kokusu (bkz: yağmur kokusu)

Pluviofillerin keyfine diyecek yok o zaman Ben çok severim ama annem görürse ağzıma şıçar o ayrı konu djjsjsjsj (bkz: ana kuzusu)

bana ruh edebiyatı gibi gelir tatlı bi hüzün karanlık yeniden olumlu bakabilme umudu hepsi bir arada gibi

belki de bu hayatta beni en çok rahatlatan şey bu. ama öyle bir yerde yaşıyorum ki ya yağmur yağmıyor ya da yağdı mı kovadan boşalır gibi yağıyor haliyle yılda bir bile yapamıyorum. bir de denize karşı kitap okuyup bira içmeyi seviyorum. o dalgaların sesi beynimi dinlendiriyor. bana iyi geliyor. ama yaşadığım şehirde deniz yok.. bu her iki rafine zevkimi yakın bir arkadaşıma (sözde) anlattığımda benimle dalga geçmişti. hatta güldüğü yetmiyormuş gibi ''bu yıl tatilde kitaplarımızı alıp gidip deniz kenarında okuruz'' deyip bir daha gülmüştü. neden garipsendiğimi anlayamıyorum bir türlü.

Sevgilimle yağmur altında romantik bir yürüyüş yapmadığım için o tarafları bilmiyorum tabi ama kendi halimde yürürken gayet bok gibi oluyorum :'))