uzun otobüs yolculuğu

otobüste ağlayan çığlık atan bebekler, horlayan amcalar/teyzeler varsa tam anlamıyla eziyet.

vallahi yıldım. 6 saati geçkin süredir yoldayım, önümde yaklaşık 5 saatlik daha yol var. bit artık biiittt.

hayatı sorgulamak için en uygun zaman

sene 2014 memlekete trabzon'a gitmiştim 18 saat sürmüştü yol, imanım gevremişti.

la uçak denen bi meret var ona binin (bkz: ekmek bulamıyorsanız pasta yiyin) ben en son 2004 yılında otobüsle uzun yolculuk yapmıştım 16-17 saat felan sürmüştü yarım yamalak uyku o zamanlar böyle teknoloji yok kulaklıkla telefondan müzik dinlemek hayal ürünü muavin saçma sapan bir film koyuyor bütün otobüs seve seve(s s s s) izliyor( gominist sistem vardı yani herkes eşit otobüs içerisinde) ağlayan bir bebe vardı yedi ceddine kadar saydırdım molalarda felçli gibi yürüyorsun velhasılı kelam berbattı..

o cama kafamı yaslayıp saatlerce müzik dinlediğim için sevdiğim şey

düşünce olarak güzel ama normalde berbat bir durum. otura otura götüm ağrıyor.

biraz müzikle mükemmel bir hale dönüştürülebilir

eskiden çok güzeldi otobüs yolculukları şimdi eski zevki yok bi de uçak bileti ile arasında 50 lira fark olunca o kadar saat zulüm çekmek yerine uçak daha mantıklı geliyor

hiç sevmesemde vize almak için katlanmak zorunda olacağım durum

göt ağrısından başka bir şey değil

romantikliğin de amk güzeldir diyenlerin de amk erzurum'a gidiyorum 18 saat zulüm gibi amk

severim. lakin fazla uzun süreni çekilmiyor. i̇deali 8-12 saattir.

yolculukları her zaman severim nedense özgür hissettiriyor.

kardeşiniz birazdan neredeyse 1.5 gün sürecek bir yolculuğa çıkacak. tren+otobüs... hey yavrum heyyy.. i̇nterneti de kapatacağım yol boyunca. tatil öncesi bir reset atmak adına güzel oluyor bu yolculuklar. şu hayata dair büyük keyif aldığım etkinliklerden bir tanesi de kesinlikle yolculuk. yolda olmak lazım. savrulmaktan korkmamak lazım. i̇nsan olmak bunu gerektirir. :)) edit: amına koyim böyle işin yola düşer düşmez hayvan gibi olan valizimin her uzvunu kırdım. tekerlekleri dışında bir niteliği kalmadı. bakalım inince ne bok yiyeceğim. hanginiz beddua etti amk ://

adana çanakkale yolu beni bitirdi arkadaş ya. güçlü kalamıyorum.

hmmm en bi sevdiğimmm 😎

her sabah işe giderken esenyurt-yenibosna arası bile darlanıyorum nesi iyi allaşkına

her seferinde 6-7 saat. yoruyor adamı. yılda bir yapılırsa çekilir yoksa kafa ağrıtıyor.

eğer metro turizm ile seyahat ediliyorsa asla uyunmayacak olan yolculuktur.

iki büklüm uyumaya çalışmak, bitmek bilmeyen yol.. zulüm.

yol uzunsa ve yalnız yolculuk ediyorsan bayağı zor bir yolculuk olur...

pamukkale turizm ile unutulmayan yolculuklara dönüşür. elinde kitabın yanına sağlam bir playlist alın size huzur dolu anlar. hele ki birde yanınızda dostunuz varsa tadından yenmez.

zaman kavramının iyice karıştığı durumdur .akşam binersin bir bakarsın sabah olmuş.bir iki tesiste durursun yarı uykulu halinle otobüsü yıkamalarını izlersin .ben nereye ,niye gidiyorum diye tekrar bir hatırlatırsın kendine .bir ara hayallere dalarsın,bir ara kulaklık takarsın.uyumak için koltukta her şekli denersin,yanındakinin tanıdık olmasını istersin bir ara.ama asla sana eşlik edecek biri olmaz .uyursun ,uyanırsın ve sonunda gelirsin demek isterdim ama hala gelmemişsindir .ve tekrar uyuyamazsın da .sanırım çok çekmişim yolculuklardan.

çoğu insana göre sıkıcı ve rahatsız edici olsa da ben severim. her ağacı teker teker incelemek, yanımdan geçen her arabanın içindeki dünyayı hayal etmek beni heyecanlandırıyor. öte yandan ilerde eşimle, parmağımızda yüzükler, benim başım onun omzunda, elim elinde yapmak istediğim yolculuktur. i̇nşallah rabbim nasip eder

soğuk korkunç mola yerleri. çorba içen insanlar. miden bi sey almadigi icin corba ve yine corba. korku filmi gibi terminaller.soguk insanlar. akliniza surekli gelen kimseye guvenme sesleri.

rabbim biliyorda beni bir saat uzaklıktaki yerde üniversite okutturuyor yoksa çekilcek gibi değil. millet on iki saatlik uzaklıktaki yere okumaya gidiyo tövbe estağfurullah (bkz: en fazla 3 saatlik yola gittim)

şu an ihtiyacım olan tek şey

oturduğun yerde uyuyamıyorsun la işkence resmen.uykunu alıp biner ve müzik dinleyerek yolculuk yaparsan o zaman fena değil gibi

egede oturan bir karadenizliyseniz bazen 20 saati geçen otobüs yolculuklarına alışmanız gerek. bu çoğu kişiye göre ızdırap olarak gelse de keyfinize bakın :)

çok uzun değil ama gidiyotum işte. arkada bi çift var el ele göz göze yolculuklarını sürdürüyorlar. benimde kulaklığım ve çantam var. yok canım ne ağlaması gözüme 3 ü1 arada kaçtı

sevmiyorum ama sırf rize trabzon otobüsüne binmek için trabzona giderdim. aşkımdan bi parça o otobüse bıraktım.

otobüs mü uzun, yoksa çıkılan yol mu? anlamadığım başlık (bkz: demet akalın)

ben kısa otobüs yolculuğu seviyorum. bi biniyorsun hemen nerede oturacağını karar verip yerleşiyorsun. uzun otobüste öyle değil ki, önlerden yer bulamazsan teee en arkalara gidene kadar ömür bitiyor.

iğrenç bi şey

niye ışınlama icat edilmedi diye sorgulatan eylem. ama artık bıktım...

perşembeye günü yine yolculuk var tam 19 saat nasıl geçer bu yol acep :(

şu başlık sinirlerimi bozuyor. kaptan körük tarafından olsun koltuk.

i̇lk defa bu saatte konusma sesleri var. onceki yolculuklarimda herkes misil misil uyurdu, simdi bi amca telefonda "yav oturun oturdugunuz yerde, azcik gimildaninca is cikarmayin, birak eken eksin bicen bicsin" diyor. arkamdaki telefonda konusuyor, o cok anlasilmiyor 😂 arka fonda arabesk hafiften duyuluyor, a simdi ankara havasi caliyor. hizli hizli konusan kiz sesleri de gelmekte. neyse, ben de sessiz sedasiz oturmus buraya yaziyorum. i̇yi geceler efendim.

artık tamamiyle işkence gibi geliyor. benim için tüm romantizmini kaybetti. yaşlandım galiba, belim ve bacaklarım ağrıyor. bir hafta kendime gelemiyorum. yaşasın uçak yolculuğu.

arada uyuyup uyanırsanız oturuş pozisyonunuzdan kaynaklı yalancı ereksiyon yaşatan gündüz doğa yolu ise zevkli ama gece kabak gibi otobansa çekilmez ulaşım şekli.

bir otobüste bir çocuktan daha kötüsü iki çocuğun arkadaş olmasıdır. diyeceklerim bu kadar

yalnız çekilmez. sekiz saatse hiç çekilmez.

(bkz: ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi) ifadesini arada çürütse de güzellik algımı yitirdiğim eylem. 6 saat içinde yitirme işlemi başlayacak, aman ne hoş.

cam kenarına otur kulaklığı tak başla hayal kurmaya...

o güzel zamanı zehir etmek istemiyorsanız metro turizmi tercih etmeyin, pişmanlıktır

bu yazin 2 kere yaptim, her ikisinde de bas agiri ile sonuclandi,biri tekli biri arkadaslaydi. arkadasla olani eyiydi (: en azindan yastik niyetine kullanabilyon,yol boyunca muhabbet fln.

arada ihtiyacım oluyor, kulaklık, internet paketi ve cam kenarı..

Mal gibi yapar insanı. Öyle filmlerdeki gibi kulaklığımı takayım, kafamı cama dayayıp hayallere dalayım dersin. Taaak bir tümsek gelir, otobüsün motoru çalışır, şoför vites değişir... Bir şey olur o cam yerinde durmaz. Titrer durur. Yanından geçtiğin sarı badanalı evlere bakarsın öyle yine dalarsın. Hepsinin bir hikayesi vardır. 2 saniyede yanından geçtiğin evin hikayesini düşünürsün. Belki bir gün senin hikayen ile birleşir. O evin kızı ile evlenme ihtimalini düşünürsün. Dünya küçük. Gereksiz bir hüzün kaplar içini. Gece olur. Mola verilir, otobüsten dışarı çıkarsın. O cam gibi titrersin soğuktan. 15 dakikalık molada 5 kişiyle arkadaş olursun birden. Mola bitince arkadaşlık da biter. Daha çok gece olur. Uyumaya çalışırsın uyuyamazsın. Bir bakarsın muavin bile uyumuş. Şak diye uyumuş adam. Şak diye uyuyan insanları kıskanırsın. Aklına yine o sarı badanalı evler gelir. Sonra o şiir gelir aklına işte. Dünya küçük dedik ama otobüsle git git bitmiyor.

Bide sevgiliyle yapılacak aktiviteler listesinde görüyorum bu etkinliği. Kusura bakmayın sizin kafanız mı iyi aq sevgili ile 12 saat otobüste ne kadar rahat konuşabilirsiniz ki ne kadar rahat bir şeyler izleyip birşeyler paylaşabilirsiniz ? Olacak senaryo şudur -hayatım çek kafanı omzumdan uyuyamıyorum +ya cam tarafı çok soğuk naapim -polar koy boşuna mı aldık onu , ayrıca ayaklarını da toparla ufacık yer zaten +ben böyle yolculuğun ta aq