tiksinmek

ömrümün özeti. şöyle geri dönüp baktığımda boynum tutuluyor. bir elimi enseme atıp diğerini ağzıma tutuyorum. koca bir ömür, geride bıraktığım her şeyden tiksinmeyle geçti. kendim de dahil. vay be.

sözlük tanımı bir şeyi, bir kimseyi, bir düşünceyi, bir davranışı vb. kötü, iğrenç ya da aşağılık bularak ondan uzak durma duygusuna kapılmak, iğrenmek olan his. son zamanlarda çokça hissediyorum bu hissi. içime işliyor yavaş yavaş, birçok kişiden ve birçok çok şeyden çok içten bir şekilde tiksiniyorum. hani çirkin bir böcek görürsünüz, içiniz kalkar, böceğe bakamazsınız bile. terliği üstüne bastırırken bile hala bakamazsınız. böceğe baktığınız an onu ilk fark ettiğiniz an olur, ondan sonra bakmayı içiniz kaldırmaz ama orada olduğunu da bilirsiniz ve bir şey yapmanız gerekir ya. aynı öyle hissediyorum. farkındayım oradalar çünkü onları gördüm, tiksindim ve arkamı döndüm. ama arkamı dönmüşken bile midemi bulandırmayı başarıyorlar. böceklerin ezip atmadan bu his geçmiyor sanırım.