sinirlenince ağlamak

valla ben sinirlenince ağlamazsam çirkinleşiyorum ağlarsam yumuşayıp daha güçlü kalkıyorum sonrada bir corona yuvarlayıp keyfime bakıyorum

genelde sinirlenince kendime zarar veren bi yapıya sahibim sün oturdum ve sinirden hüngür hüngür ağladım amk sonrada hiç bir şey olmamış gibi uyudum misss amk

bazen bende de olan şey. sanırım kime veye neye sinirlendiğime göre değişiyor. ağladıktan sonra birde kendine sinir olma durumu var.

erkek olmama rağmen zaman zaman engel olamadığım durum çünkü kimseye zarar vermeme gibi kötü bir huyum var.

sinirlenirim. çok sakinimdir ama bazen zıvanadan çıkarım. kavga ederim biriyle,dövsem ağlarım dayak yesem yine ağlarım. boğazımda yumru olur bir ton kelime,konuşamam. nefesim kesile kesile ağlarım. yüzümü tırmalarım. karşımdaki kişiye olan sinirimi kendimden çıkarırım. merhametimdendir belki. küçükken bir çocukla kavga etmiştim. boğazını aldım koltuğumun altına sıkıştırdım. bırak dedi,bıraktım. resim çantamı alıp gidiyordum ki arkamdan gelip beni yere yatırıp dövdü. "acıma yetime döner koyar götüne" bir sürü insanın arasında resim çantamla beraber dayak yedim. utandım yine ağladım. vicdanımı sikeyim. hiç unutmam bu sahneyi.

nefret ediyorum. kendimden söküp atmak istiyorum bu özelliği. o an söylenecek bağırıp çağıracak onca şey varken hüngür hüngür ağlamak kadar kötüsü yok.

lanet olasıca huyum. kendimi ifade edememenin sinirini yaşayıp ağlıyor ve ardından ağladığıma sinir olup daha da ağlıyorum. sinir olunan kişi karşısında bu gerçekleşiyorsa çok daha can sıkıyor. (bkz: allah belasını versin denilen şeyler)

İstemsiz bir şekilde hiç sevmesem de yaptığım eylem. Ortada bir tartışma olunca ya da haksızlığa uğrayınca etrafıma bunun doğru olmadığını ve tepkilerinin yanlışlığını anlatmak için türlü türlü senaryolar gözümün önünde bir film şeridi gibi oynuyor. Çıkan görüntü tam tersi oysaki. Gözlerim istemsizce sulanıyor, dudaklarım engel olamadığım bir şekilde titriyor ve daha olayın ne olduğu anlaşılmadan kendimi minik damlacıkların dudaklarıma değmesiyle tuzlu bir tat alırken buluyorum.

hayır sinirlendiğini anlatacaksın, nedenini söyleyeceksin, belki bir çözüm koyacaksın ortaya ama yok. ağlamaya başlayınca olmayan moral tümden gidiyor zaten. etraftakilerin sözleri de cabası.

Sinirlenince ağlamak sadece iyi kalpli ve minnoş ruhlu olan insanların yaptığı bi eylemdir yani ben ve benim gibilerin..

İçinde bulunduğum ve herkesin çok eleştirdiği bir özelliğim evet belki kendini bu durumda iken ifade edemiyorsun fakat sinirlenince tüm hıncını öfkesini fiziksel veya psikolojik olarak insanlardan çıkaran kişilere göre daha alttan alınabilir bir özellik olduğunu düşünüyorum

güçsüzlüğün değil gücün göstergesidir. (bkz: Allah'ım sabır ver sikicem şimdi belasını.) ağlamak sakinlik getirir. koruma mekanizması gibi ağlayarak siniri sakinliğe döndürdüğüne inanıyorum vücudumuzun.

Hele bi de karşımdaki sevdiğim biriyse.. İşte o zaman a demeden ağlamaya başlıyorum

Bir de ağlarken konuşamazsın, sesin çok çıkamaz, burnun akar, dikkatin dağılır.....karşındaki de fırsat bilip daha çok üste çıkar. Neyse daha fazla konuşmak istemiyorum...

Sadece kendime ve ailemdekilere çok sinirlenince ağlarım diğerlerine değmez

önceden sinirlenince, üzülünce veya kırılınca daha doğrusu bu tarz hislere sebebiyet verecek olaylar, gelişmeler olduğunda bir şeyler hissedip ona göre tepki verebiliyordum. inanır mısınız artık ağlayamıyorum ve ağlamak istiyorum. o günden sonra ne gülebildim ne ağlayabildim artık hissedemiyorum...

Nefret ediyorum bu huyumdan nefret.. Daha ikinci cümlemi kuramadan gözlerim dolmaya dudaklarım titremeye başlıyo ve otomatik olarak konuşma yetimi kaybediyorum resmen.. kendimi açıklayamıyorum. Ağlamamak için sıkıyorum kendimi bu sefer de kızarıyorum.. tabi karşımdaki insanın alay eder gibi bakması da eklenince aşırı boktan bir durum haline geliyo. Eğer bi huyumdan kurtulma şansım olsaydı kesinlikle bundan kurtulurdum..

dünyanın en iğrenç özelliği. söyleyecek o kadar cümlem varken ağzımı bile açtırmıyor. üstüne bir de titremeye başlıyorum, vücut dili falan da kalmıyor. abv böyle özelliğin ya

Zoruma giden bir şeyler olduğunda gerçekleşen durum. Bir insana normalde sinirden pek ağlamam ama olayın içinde haksızlık varsa tutamıyorum kendimi :)