sevgili

1 kere olsun tam oldun diyenler👌🏻

tanım : sevgi duyulan , sevilen , aşık olunan kimse. günümüzde sanırım bir nebze anlamını , değerini kaybetmiş bir kavram. zira 2-3 gündür tanıdıkları insana öyle veya böyle birazcık dahi olsa hayatını açanların , karşı tarafa duygularını aksettikten 1 saat sonra diline vuran bir sözcük olmuştur. evet bir kavramdan , bir değerden çok ''sözcük'' olmuştur. hisler ile altı doldurulmayan yalın bir sözcük. bunu herhangi bir insana söyleseniz. insan sevmek için illa bir ömür süre mi harcayacak yahut yıllarını vermek mi zorunda kalacak , bir anda aşık olup sevemez mi diyecektir (bkz: ilk görüşte aşk). ancak hayır efendim sizin ilk gördüğünüzde hissettiğiniz aşktır,hoşlantıdır,kimyanızın zıtlığından kaynaklı bir çekim kuvvetidir ama sevgi değildir. sevgi zamanla gelişen içinde aşkın ,hoşlantının ,sabırın ,anlayışın ,sadakatin ,fedakarlığın ve daha bir çok nice duygu ve kavramın bir bütünüdür. öyle 2-3 gün içerisinde oluşabilecek bir olgu değildir. siz hiç topu topu birkaç gündür tanıdığınız biri için , kişiğinden dahi fedakarlık yapabilecek birini gördünüz mü ? kolay kolay göremezsiniz çünkü böyle bir durumun sonucunda zaten ayrılmış olurlar. bir insan kişiliğinden bir kaç noktadan dahi ödün verebiliyorsa bu sevgi olmuştur, karşısında ki de sevgili. böyle birini de tanıdım efendim. hayatıma giren en güzel detaydı. sanırım detay demek de yanlış olur ana konuydu kendileri çünkü. eskiden öyle şiir okuyan , yok üsluba önem veren yahut insanlığı bilen biri değildim. evet değiştim. kendi isteğimle. bu iki sebepten biri , vefat eden bir abimin bana bıraktığı kitaptan bir şiir , diğeri kendileriydi. şimdi şimdi düşünüyorumda tam olarak doğrusu böyle. ona layık olabilmek için , ona sevgiyi inandırmak sevmek nasıl olur diye göstermek için , onu daha fazla mutlu edebilmek için değiştim. değiştiğim iyi noktalardan dahi (kendimce iyi nokta tabi) bile ödün verdim. bildiğiniz bir insanı yeniden yaratmaktır bu , tekrardan şekillendirebilme yeteneğidir. ve bu sadece bir kadın için geçerliydi. şimdi çok şükür oturdu kişilik olarak yerli yerine. ha ne oldu derseniz ayrı düştük o kadınla. bana bıraktığı en güzel şeyde sevgisi ve kişiliğimden verdiğim ödünlerle oluşturduğu bir insan oldu. pişman mıyım ? zerre değilim , yine olsa yine yaparım dünyanın geri kalanıda umrumda olmaz. sanırım ''sevgili'' de dünyayı yakabilme cesaretini veren bir nitelik. bu delilikle hala da bekliyorum o güzel kadını , fütursuzca. çünkü gerçekten benim için sevgili o. emaaaaaaan ne diyon sen. daldan dala , daldan dala diyeceksiniz şimdi bana. ne yapayım içlendim içimi dökmek istedim fena mı ettim ?!. göz sizin gözünüz , irade sizin iradeniz. okumak istemeyen gözlerini başka yere çevirsin efendim. bende daha fazla başınızı şişirmeyip derdimle incirle patates yalamaya gidiyorum. hepinize hayırlı sabahlar iyi sözlükler.

aramızda çok fark var deyip terketti beni. :(

çok prim kasasım geldi de yapmicam

"bulunan" bir şey değildir, "kavuşulan" bir şeydir. tabii "sevgilim" ve "sevdiğim" dediğinizde aklınıza sadece "bir" kişi geliyorsa...

tanimiyorum

düzgün bir insanla berabersen çok şey katar.

barış ve demokrasi getirmesi beklenirken kişiyi şam veya bağdat'a çevirmesi muhtemel kişi.

aslında yalnızız ama bir şekilde kanmışız herkes için biri olduğuna, sonunda mutlu olunduğuna...

bu olay ya dünyanın en boktan şeyi ya da benim yaşadığım şeyin adı sevgililik değildi. edit: aklıma geldi de, bir kez daha iyi ki bitmiş diyorum

sizi kayınvalideye rezil eden insan evladı. ona gönderdiğim tüm fotoğrafları annesine gösterirken çektiğim serenat videosunu da izletmiş. ben şimdi kadının yüzüne nasıl bakacağım?

nereden temin ediyoruz bunu? hani sevgili yapınca seni unutan en yakınların var ya, heh işte onlardan intikam almak için bile sevgili edinebilirim. çocukluk arkadaşın bile sevgili yapınca seni unutuyorsa pekala diğer herkes de seni unutabilir. öyle aramamak sormamak değil ha, resmen buluşacağımızı unutmuş amk salağı hajshajsh bizim bulaşacağımız saatte de madem boş vaktim var, bari sevgilimle buluşayım demiş. allah'tan tayfaca bir buluşmaydı da, ismail abi gibi yalnız kalmadım. (şaka şaka, tayfaca buluştuk ama yine de yalnız kaldım...) not: sevgilinin bakımı ne kadar zor olabilir yani? yemeğini, suyunu, şiirini veririz. film izlerken sarılıp omzunu severiz yeter bence. en nihayetinde cümle aleme nispet yapalım, düşman çatlatalım. var mı başka problem? bence yok. vasıfsız eleman aranmaktadır...

hani bir insanı anladığında onu çözdüm denir ya. demek ki her insan bir düğüm, tanıdıkça bildikçe çözülen.. o düğüm ki kimi zaman zihinde, kimi zaman boğazda, bazen de yürekte

sevgili. adından belli be abi. sevilen kişi işte. birini seversen sevgilin olur o. biriyle çıkarsan, ilişki yapmak için ilişki yaparsan, birini kıskandırmak için yada ne bileyim isim, çevre yapmak için sevgili olunmaz. ayrıca sevgili yapmak diye bir kavram da yoktur. çünkü sevfili yapılmaz. seversin ve sevgili olur o sevdiğin kişi. belki bir araya bile gelemezsiniz ama yine de sevdiysen sevgilidir o. hiçbir maddi beklenti, hiçbir amaç veya herhangi başka bir şey beklemeden seversin. arana yüzlerce, binlerce kilometre girer seversin. belki haberi de olmaz, sen yine seversin. belki şartlar uygun değildir ama sen yine de seversin. mesafelerin ve diğer maddi olan her şeyin yalnızca birer bahane olduklarına inandırdıysan kendini, seversin. belki karşılık bile alamaz, yine de seversin. onu seversin ve evet, belki karşılık vermez, belki haberi bile olmaz yada belki de bahanelere tutunup kaçar. ama bilir mi ki ne kadar şanslı olduğunu? birinin sevgilisi olmak ne güzel bir şeydir bilir mi? sevilen insan ne kadar da şanslıdır bilir mi? sevmek kelimesi öyle bir hale geldi ki, artık tek başına kullanmak yetmiyor ciddiyetini anlatmak için. gerçekten sevmek, karşılıksız sevmek falan demek gerekiyor. ya da benim gibi şuraya yazmak gerekiyor. çünkü öyle hale gelmişiz ki bazen ben bile anlayamıyorum ciddiyeti, sadece "sevmek" dendiğinde.

bi sevgilim yok ama sevgilisiyle buluşmaya gittiğinde çiğköfte alan oda arkadaşım var. daha doğrusu onun dediğine göre çiğköfteyi sevgilisi almış asdfgjh teşekkürler enişte bey !

yanından ayrılır ayrılmaz annesini bile özlemez insan...ama sevgili öyle mi... ne zaman ayrılık gelse hiç öpmemişsin gibi az hissettirir. t: doyulmaz güzellik, hafifleten bir tamamlanma hali yaratan birey.

sevgilim yokken yalnızım diye mutsuzum sevgilim varken kankaa yaa bu çocuk niye böyle şeyler yapiyo beni üzüyor diye mutsuzum yani benim için varlığıda yokluğuda bir. çok şükür şuana kadar hep mutsuzdum bitanesine de iyiki var demedim(diyemedim)

yanında olmayı hakeden, sen mutluyken, üzgünken hatta çocuk gibi şımardığında bile seninle olmanın mutluluğunu hisseden, bununla yetinen kişi. sen de onu mutlu edersen güzeldir. edemezsen çek git boşuna hak yeme.

kendisine komik cezalar veriyorum. bugün bana her türlü masrafımı karşılayarak her şeyimle ilgilenerek 6 ay bakma cezası aldı. 6 ay nedir ki 60 ay da bakarım diyor. kıyamam ki. t: can yoldaşım

i̇lk gördüğümde vurulduğum aylar aylar sonra kavuştuğum canıma can katan en değerlim her şeyim

aga sevgili öyle biri olmalı ki "yanıma seni, karşıma herkesi alabilirim.." diyebilmelisiniz

(#2209350) sayesinde primimi de kastım hehehe 😈

evet belki sana gülleri gülbahçesini vaat edemedim ama tutsaydın ellerimi bütün dikenlerine razıydım..

hazırlığın mükemmel(!) koridorlarında görmekten bıktığım ve sahtelikleri fazlasıyla midemin bulunmasına neden olan şey. sahte olan her şeye karşıyım.

boş iş.

telefonuna faladdin indirerek, günlük 2 fal hakkı kazanmanızı sağlayan kişi. benim öyleydi yani.

geleceksen gel artık uzatma yeter

eve giren at sineği yüzünden yaşadığım panik sebebiyle ağlayarak telefon açtığım ve uçarak işten eve gelip beni kendimi kilitlediğim tuvaletten çıkaran bir kahraman. canım o benim.

boyalı da saçların ruhuma dolanırken tel tel boğuluyorum aman, yok ilacı bunun, tez gel

olmasa da olurrr

orada burada iki-üç kek görüyorum; sosyal medya, seks, ilgi ihtiyacı, ergenlik, ego tatmini gibi salaklıklar için "sevgili" ediniyorlar :d bu sevgili olayını şöyle düşünün; yemeğin acı"lı" olmasını sağlayan şey acıdır daha doğrusu pul biber ve diğer gerekli baharatlar. hıyar, iki kişiyi barındıran bir soyutlukta sevgiyi bulundurmayıp "sevgili" diye adlarını koyuyor. azıcık tutarlı olsa şu insafsızlar, sevgi denen o kutsal duygu bu gereksizlerin arasında mevta olmayacak vallahi!

yok ki olsa güzel şeyler yazardım ama buraya değil kesinlikle ona sanırım önümüzdeki bir 5 yıl falan olmaz

t: olmayan şey..

"o ne ya, yeniyor mu" deyip en klişe cümleyi bırakıyorum. 🌹

arkadaşlar burada sevgili ile ilgili şeyler yazıyorsunuz biz sevgilisi olmayanlar sessizce ağlıyoruz yapmayın ya aq lütfen

allahım lütfen o olsun artık, bu safer kalbimde çiçekler açtıran insan girsin hayatıma

bana acil bi tane lazım. askere gittikten sonra terketsin beni ben de bu sayede hayat tecrübesi taşaklarına kadar uzanan ağır abi rolü yapabileyim. şaka bir yana askere bu tırsıntıyla gitmemek güzel galiba ya da ben böyle çok hikaye okudum ondan böyle.

hayatın benden aldığı o kadar şeyden sonra verdiği en güzel hediye kaybettiğim şeylerin en güzel tesellisi. çok az kişinin yanında huzurlu, mutlu hissedersiniz ya benim tek hissettiğim kişi ve sanırım son olacak. ne olursa olsun ne yaşarsak yaşayalım hep birbirimizin yanında olduk destek olduk. derdimizi sıkıntımızı hep beraber aştık. aile gibi olduk ki bence gerçekten hiç bir çıkar gütmeden yürekten sevmekte bu oluyor. mesafelere ve zamana rağmen hep ayakta el ele durduk. şöyle bi yasadiklarimiza baktığımda iyi ki dediğim tek insan. dost, sırdaş, arkadaş... umarım herkesin gönlüne göre birbirini sevmekten yana değer verip saygı duyduğu, iyi ki dediği biriyle karşılaşır ve hayatını güzellestirir..

günümüzde ihtiyaç haline gelen kavram. soğukta elini ısıtacak sevgili arayan da var kahve içmek isteyen de. tamam evlenmeyeceksin belki ama en azından zorunlulukmuş hissiyatı uyandırılması çok saçma. ciddi anlamda çorap değiştirme olayı gibi. hepimiz çorap seçmek için özellikle kendimizi yormuyoruz. ihtiyaç doğunca alıyoruz. ihtiyacımızı görecek kadar alıyoruz. kısır döngü bitmiyor hiç. yalnızlık ve yalın aynı kökten geliyor. anlayana.

bangır bangır dünyaya sevdiğimi bağırmak istediğim ama kendisinin şu sıra benden uzaklaşmasından sebep ona söylemek istemememe sebep olan şahıs.hayır arkadaş ne badireler atlatmışız sen en son benden uzaklaşmalısın ne bu tavırlar.

Sevgili var sevgili var abi . Kimisini bahçede beslerken kimisine de annenin misafir porselen takımını cikartirsin.

Önce eş adayındır. Sonra eşindir. Yoldaştır. (bkz: Comrade) Kuracağın aileyi seçme şansındır. İyi günde yanında olan; mutluluğunu ilk paylaştığın insandır. Kötü günde, mutsuzluğunu saklamaya çalışsan da; bakışından anlayandır. Parçandır. Can içindir. Bazıları için de gereksizdir. Oysa sevgilinin dosttan -cinsel çekim dışında- pek bir farkı yoktur.

Bilge;

Dostlarım var benim. Çok güzel dostlarım. Dünya tatlısı yakın arkadaşlarım ve vakit geçirmekten hoşlandığım insanlar var. O yüzden bırakın sevgiliyi, hemen hemen bir yıldır ekstra biriyle konuşmaya gerek duymuyorum. Ne lüzum var? Not: Büyük konuştum ya, garanti sere serpe birine tutulur, ekmeğe pepe, suya nga der hale gelirim. Olmasın ya.

uf çok samimiyetsiz bir kelime gibi geliyor bana ya. yerini doldurabilecek bir kelime de bulamıyorum ama. yani insan sevgilisinden (bak iştee yine bulamadım) bahsederken başka ne diyebilir ki? erkek/kız arkadaş mı? nein bu da çok düz. aşırı saçma gelecek ama ben bayağı uzun bir mesai harcadım bunun yerine kullanılabilecek bir sözcük bulabilmek için. yok ama yok. pufff.

Evet, rastgeleden bir başlık daha hortlatayım. Ben temas manyağı bir duygusal topum. Sevince baya baya dokunmak istiyorum. Böyle, ona karşı önünü alamadığım bir yakınlaşma isteği yerleşiyor içime. Sanki zihnime bir sandalye çekip çay içiyor gibi oluyor. Kapalıçarşıda dükkan sahibi olan esnaf gibi. Cidden. Böyle sevişmek falan değil de hani avuçlarını öpmek, kokusunu içime çekmek bile o kadar çok mutlu ediyor ki... İçimde, zihnimde, ne bileyim dudaklarımda falan çiçekler açıyor gibi hissediyorum. Ya hepsini geçtim, sevdiğim insanın bir gülüşü için günlerimi harcayabilirim. Tek bir gülüş. Oh diyorum, oh. Sanki gülmediği zamanlar dünyam kararıyor gibi oluyor. Tenimden uzun bir kıymık çıkarmış gibi rahatlıyorum. Güneşe dönen bir ayçiçeği gibi sürekli ona dönük oluyor hayatım. Aptallık. Cidden bakın. 80'lerde olsam daha güzel bir hayat yaşayabilirdim belki. Günümüze uygun değil mantığım. Hissediyorum. Artık sevgi dahil, her şey çok çabuk tüketiliyor. Yemek yer gibi yahut bir müzikten sıkılır gibi; doyunca bırakıyoruz. Öyle bir alışılmış ki, insanlar karşısındaki insanı bile tüketmekten zerre çekinmiyor. O yüzden ya kendinizi geri çekiyorsunuz, ya da karşınızdaki insanı korkutup kaçırıyorsunuz. Eskiden "Hep yanlış insanlar peşindesin, bir kere de seni sevene şans ver." derlerdi. O kadar insan çıktı, sadece birine şans verdim. (Gerçi o da tam şan vermek değildi ya, neyse...) Onda da, pişman oldum. Anladım ki insan sevildiğinden değil, sevdiğinden emin olabiliyor sadece. Velhasıl kelam, bu işler boş işler. Dostlarıma, henüz fasulye kadar olan yeğenime, kedilere falan yönlendirdim sevgimi. Herkes mutlu olsun. İlişilmesinler bana. Ayarlarım bozuluyor, kendime gelmem aylar sürüyor. İsteyeniniz de "Amcı" demeye devam edebilir. Yoruma alalım sizi, evet. Edit: İmla ve bir miktar mükemmelleştirme.