seni seviyorum diyemeyen erkek

herkes bu adamı ilişki sırasında değerlendirmiş. ilişkisi olmamış biri olarak onun öncesi hakkında konuşabilirim ancak. durumumu ikiye ayırıp örnek vererek anlatmak gerekirse 17. yılımı doldurduğum zamanlar bir hanımefendiye kendisini sevdiğimi 6 aydan fazla süre söyleyemedim. o yazardı, ben yazardım belki troll olarak bir şeyler derdim fakat ciddi asla söyleyemedim. bugün 20 yaşındayım ve ne kadar desem de az kalıyor daha çok diyesim geliyor. hatta demeyi bırakıp yanında olarak hissettiresim geliyor. izin verse şu an burada kendisini tanıtıp şu an yine derim. yani vaktinde bu başlığa tanımken şu an değilim. size bu adamın psikolojisinden bahsedeyim. umutsuzluğu oldukça yüksektir. kaybetme korkusunu içinde çokça yaşar(şu an da yaşıyorum ben ama ikisi farklı, şu anki sevgiden ama o saplantıdan oluyor). arkadaş olarak kaybetmeyeyim bari diye kendine eziyet eder. aklından seni seviyorum demek bu yüzden geçmez zaten. günler de günleri aylar da yılları kovalar ve anlar ki harbiden sevmiyormuş. isabetli kararmış. bugün söylüyorsa da yine kaybetmekten korkar ama kendine engel olamaz. niyeti daha fazlasıdır ve ufak bir kıvılcımın peşindedir. hastalığın etkisiyle kendini trip atar vaziyette bulup da üzdüğünü düşündüğünde ağzından bu cümleler çıkıyorsa mesela istemsiz olarak demek ki vardır bi şeyler (evet ağzından çıkıyorsa, yazarken söylüyordum bir de. hastayım olm gelmeyin üstüme). şimdi bu yazıyı da ona atacağım 2 yıl evvel bunu diyemeyen biri olarak. yani bu adamı da anlamak lazım. eğer sonuçlarına değeceğini ya da bunu hakedeceğini düşünse karşısındakinin söyler. söyleyin yani beyler bakın ''aşka gönül ile düşersen yanarsın, zekâ ile düşersen kavrulursun, akıl ile düşersen çıldırırsın, duygu ile düşersen gülünç olursun, aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin. sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.'' cümleleri bunun ne kadar anlamlı olduğunu anlatıyor zaten o yüzden anlamsızlaşmasından çekinmeyin. zamanla yeni anlamlar eklersiniz, işiniz bu eğer hissediyorsanız. bakın ben de o yüzden yine diyorum, sen de okuyorsun. ''seni seviyorum''.

salaktır. sevdiğinizi söyleyince kimsenin sizi sikeceğini düşünmüyorum bilader, gidin söyleyin. ben henüz sadece kimsenin beni sikmeyeceğini düşünme aşamasında olduğum için söylemiyorum mesela. söyleyip de sikilmezseniz haber edin, ben de söyleyeyim.

ben kelimenin kendisine gıcığım. bi ara ortalıkta şu söz dolanıyordu "adam karısına seni seviyorum demiyor ama sırf onun için sigarayı bırakıyor bu adam sevdiğini söylemesede olur" diyordu. farkında mısınız bilmiyorum ama illa bişeyler söylemeye gerek yok hareketleriniz bunu tamamlasın yeterli.

evet, bazı hareketlerinizle sevdiğinizi belli edebilirsiniz fakat bazı şeylerin duyulmaya ihtiyacı vardır.

hissettiriyorsa yeter söylemeye ne gerek var demeyin lütfen, doğru zamanda gelen seni seviyorum cümlesinden daha rahatlatıcı, huzur verici, tüm kırgınlıklarınızı alıp götüren, uzakta bile olsa o an sarılıyormuşsunuz hissi veren başka bir cümle daha yok, sevildiğini iliklerine kadar hisseden bir kadın bile duymak ister bunu, hem ben sevince bırak söylemeyi dağlara çıkıp 'seviyorum ulaaaan!' diye haykırasım geliyor ne bileyim, diyemeyen değildir o demeyendir.