sarılmak

rahatlatır... neden bilmiyorum ama özellikle ağlarken biri sarılınca daha çok ağlarsın, daha çok rahatlarsın.

en sevdiğim eylemlerden. mutluyken, üzgünken.. özellikle dertli ve mutsuzsam ne konuşmak isterim ne de öneri dinlemek, sadece sevdiğim birine sarılıp sessizce beklemek isterim.

Çok severim.çok fazla ihtiyaç duyduğum an gider küçük kardeşime gel derim bir sarıl öp beni o yeter.bazense kedime sarılır onu öper onunla avuturum kendimi. Sarılarak uyumayı çok severim.bazen yastığıma sarılır uyurum bazense bizim ufaklık yanıma gelirse ona sarılır uyurum. Bur de şuraya doctor whodan bir replik bırakayım gorsel Ayrıca srılmak yüzü gizlemenin en iyi yolu olsa da duyguları gizlemenin iyi bir yolu değildir.

samimi bir tanesine hasret kaldım. kafada soru işareti olmadan içten bir oh çekerek. elbet bir gün.

Çok ihtiyacım var ama uzun zamandır “sarılırsam ağlarım” düşüncesiyle kimseye sarılamıyorum. İlgi gördüğümde ve sevildiğimi hissettiğimde bütün kalkanlarım iniyor ve yerine en ağlak, en duygusal insan geliyor. Kendimi tuttuğum ne varsa haykıra haykıra ağlamak geliyor içimden. Hem sevdiklerimi üzmemek için hem de beni o halde görmesinler diye sanırım.. sarılamıyorum..

Sarılmak istiyorum, hem de deliler gibi!

Annem dahil kimseye sarılamadım içten kime sarılsam ellerimi ürkekçe sırtına koymaya çekiniyorum sanki başıma silah dayamışlar da zorla sarılıyormuşum gibi bunu anlamıyorum neden korkuyorum niçin sarılamıyorum doya doya bir insana umarım bu korkumu sonlandıraabilecek biri çıkar karşıma doya doya sarılabileceğim korkmadan çekinmeden utanmadan sarılabileceğim ...

Şu an gelse sarılsa her şeyi unuturum. Çok ihtiyacım var...

Belki de yarın zamanımız olmayacak sarılmaya. Hazır bugün zamanımız varken şimdi sarıl. 2015 de attığım tivite bak tam bir duygusal topmuşum asdfsafsda

Pandemi sonrası tokalaşmak ile birlikte milletçe ara verdiğimiz eylem, temas sevmeme veya tiksinme huyu olan benim gibilerin işine geldi; hoşgeldin veya güle güle temassız daha güzel, hızlı ve temiz :) Yüreğimi burkan tek kısmı anne ve babama her isteğimde doya doya sarılamıyorum, öpemiyorum iki yıldır.. resmen kendimi bir kaç gün öncesinde inzivaya çekmiş veya virüssüz olduğumu garantilemiş olmam gerekiyor. Bunun da hesabı yapılmaz ki :'(

Üzüntü dindiren bir ilaç. Sevdiklerime bol bol sarılırım. Ve bunu yapmayı çok seviyorum..

Son günlerde ihtiyacım olan şey Yanyana olmaya gerek yok sözler de sarar insanı

şöyle biri tarafından sarılıp sarmalansam tüm dertlerim uçup gidecek gibi hissediyorum bazen

(bkz: ihtiyaç) coronanın henüz cerveza (lol) olduğu dönemlerde sıkça yapılan ama şu an olabildiğince yapılmamaya çalışılan eylem. tabii bazısı istese de yapamıyor. sarılacak kimsenin olmaması çok kötü bi şeydir muhtemelen.

Üzülmek, sevinmek, korkmak gibi bir duygu olduğuna inanacak kadar çok seviyorum..

"Mezar, ne rahat bir liman ki dinlensin orada, Yaşamaktan yorulmuş insanın bedeni" diye geçer Michel de Montaigne deneme kitaplarında. Sarıldığımızda bizim baş bölgemiz sarıldığımız insanın başıyla omuzu arasındaki boşluğa yerleşir de bir rahatlama gelir ya, sanki bütün dertler yok olmuş bütün sorunlar çözülmüş gibi hissedersin. Montaigne'nin bahsettiği mezar da, sarıldığımız insanın başıyla omzu arasında kalan boşluktur belki de.

hatırlayamam çünkü yaşamadım bile. Ne acı ya, insana 23 yıllık ömründe bir kere bile doya doya sarılan biri olmaz mı ya? Olmuyormuş.

bunun da samimi olanı, samimi olmayanı var. mesela, sarılırken arada bir adım kadar mesafe bırakmak ve sadece sol kolunla ya da sağ kolunla karşındakinin omzunu sarmak. bu daha çok karşılaşınca yapılan sarılma hareketi. yani "aa seni görmek güzel!" gibi bir anlamı var. daha az duygu içeriyor. diğeri iki kolunu birden diğerine sarıp bi kaç saniye beklemek. bu, "seni cidden özlemişim" demek. bi diğeri hem sıkıca sarılmak hem de karşındaki üşümüş gibi düşünüp sırtını sıvazlamak ahajajaja çok daha saçma ama samimi.

her yarayı iyileştirir

en aşk dolu olanları rüyamda görüyor olmam.. valla rüyamdakiler çok tatlı sarılıyor. gerçek hayattan soğuttular

Şu an birine sarılsam 1 saat bırakmam..

Bazenleri bütün ruhumla sarılırım ruhu bile duymaz

Sanki sarılınca bütün dertlerim geçecekmiş her şeyin üstesinden gelecekmişim gibi

istek değil ihtiyaç

Yemek olsa, en sevdiğim hatta bağımlısı olduğum yemek olurdu. Sımsıkı bir sarılma gibisi yok, hava soğuk ısınırdık da …

İyileştirme etkisi var.

En cok ihtiyacim olan seylerlerden biri. Sevdiğim birine sarildiktan sonra gelen o huzur hissine o guven duygusuna ihtiyacım var

gorsel güç verir

huzur verir. (bkz: sarılmanın anatomisi)

oksitosin hormonunu arttırdığı söylenir. uzun uzun sarılıp öylece durmaya o kadar çok ihtiyacım var ki. beni kendime getirecek şey sarılmak. kendimi tamamen bırakarak sarılmak istiyorum. instagram link bunun gibi.

3 sene önce katıldığım bir konferansta sarılma eğitimi verilmişti. Öyle hunharca değil de doğru sarılmanın püf noktalarını konuşmuşlardı. Sistem doğru kullanıldığında sarılan kişilerin kalbi aynı hizaya geldiğini çok net görmüştük. Sarılmanın bile bir adabı varmış aslında ve asıl serotonin salgılamanın formulü buymuş. Konferansın sonunda ise formulü uygulayabilmek için konferansta önümüze çıkan herkese sarılmıştık. Keyifliydi, hiç tanımadığın insanlara sarılmanın bile mutluluk verici bir şey olduğunu o zaman görmüştüm. Not olarak şifadır, şifa..

Galiba ihtiyacım olan şey

Sarıldığın kişinin beline sıkıca sarılıp boynuna kafanı gömersin hani. İşte öyle sarılmalar bana çok sevgi dolu geliyor.

Dokunsal zekaya sahip insanlar bilir kendini ifade etmenin en iyi yöntemlerinden birisidir. Lakin hoş karşılanmıyor genelde.

Beline dolanmak daha hot daha sevgi dolu bence

Bkz. Yatıştırıcı

bir kadın ve erkeğin arasında geçen en güzel şey..

(#4513730) Bugün sürekli bunun üzerine yazılar görüyor olmam tesadüf mü? Herkesin bi sarılası var. Terapinin dibi. Sarılma üzerine bir iki bir şey daha okursam an itibariyle ağlaya ağlaya minibüstekilere sarılacağım…

Ruha şifa. Eskiden kendimi kötü hissettiğim zamanlar anneme sarılırdım. Şimdi yalnız yaşıyorum, yanımda annem yok. kendimi kötü hissedince sadece yürüyüşe çıkabiliyorum. Sahilde bir iki sokak kedisi kucaklıyorum. Bilmiyorum, sarılmanın verdiği o sıcaklığı ve güveni istiyor bünyem. Sarılabilmek çok kıymetli.

Bir gök var. Altında kavuşmayı bekleyen milyonlar sarmalanmayı bekleyen vücutları çok şey var bu göğün altında. Ama bir sen varsın birde ben ne sarmalanabildim sana ne sarmalayabildin

Valla bu aralar öyle çok ihtiyacım var ki geçenlerde Allah'ım keşke kolların olsa da sarılsak demiştim dua ederken.Etrafım gayet kalabalık olmasına rağmen ben çok yalnız ve çaresiz hissediyorum bu aralar :(

İşin böyle üzücü tarafından bağımsız ciddi ciddi kimseye sıkı sıkı sarıldığımı hatırlamıyorum. Tamamen kendimi salıp sarılmadım hiç. Ama sarılma emojisini kullanırım sık sık. Anca o kadar işte

Bu eylem otogarda gerçekleşiyorsa daha bi üzücü oluyor bence. En son otogarda birine sarılmıştım sonra o kadar içten bi şekilde sarılamadım kimseye. Neyse iyi geceler ve günaydın sevgili yazarlar.

O kadar çok ihtiyacım var ki.. sarılmak olur bir mesaj olur her şey olur. Kendimi çok yalnız hissediyorum, yeni bir şehir yeni arkadaşlar, ama yok koca şehirde bir başımayım kendimi hiç olmadığım kadar yalnız hissediyorum. Sevdiğim kim varsa artık yok :) teşekkür ederim hepinize beni bu zor günümde bir başıma bıraktığınız için.

Sanirim bu gun icin en cok istediğim şeylerden biriydi ama kılımı kipirdatamadim...

Anatomisiyle de fizyolojisiyle de harika olan eylem. Bu eylem huzur, mutluluk ve sevgi barındırıyor. Mis mis. (bkz: sarılmanın anatomisi )

başlığı görünce en son ne zaman birine içten sarıldığımı hatırlamaya çalıştım. hatırlayamadım

sarılmak çok güzel ve bir o kadarda faydalı bir eylem. sarılma anında salgılanan oksitosin hormonu daha mutlu hissetmemizi sağlıyor. mutluluk seviyemiz artıkça acıya karşı direncimizde artıyor. ne kadar mucizevi bir şey değil mi ? bazen birisinin acısı karşısında yapacak hiç bir şey bulamayız ve sadece sarılırız. o kadar önemli bir şey değilmiş gibi görünen bu eylem karşımızdaki kişinin acısının azalmasında yardımcı oluyor. küçük, etkili ve çok güzel bir şey