saçma sapan takıntılar

o

eğer yemek yerken çatalın dişlerinden birinin yamuk olduğunu farkedersem kalkar çatalı değiştiririm. misafirlikte filan baya zor oluyo kaşıkla dalmak zoruna kalıyorum.

elimi yıkamadan önce sağ eldeki 2 parmağı şıklatırım. sonra sol eldekinleri. ondan sonra da 2 kere masaya tık tık yapar öyle yıkarım elimi.

sözlüğe her girişimde karma puanının 3'e bölünüp bölünemediğine bakıyorum. sebebi neydi ki?

ne hasta insanlarsınız siz amk manyakları

çatalları iç içe görünce dayanamıyorum , lise mezuniyetimde arkadaşım yapmıştı çatalları havuza attım. bunu yazarken bile içim bir tuhaf oldu.

metrobüste mutlaka soförün arkasındaki cam kenarına otururum. hatta bomboş metrobüste tek orası doluysa tepesinde alacaklı gibi beklerim kalkana kadar. kalkmassa ayakta giderim. laptobu asla kapatmam. daima uyku modundadır

telefonla konuşurken camdan bakmak sayılır mı? başka şekilde konuşamıyorumda...

çift sayı takıntım vardır

çakmağım cebimde mi diye durmadan cebime bakıyorum

yanımda biriyle yürüyosam onun sol tarafında olmalıyım

sigara paketini düzenli olarak sayarım yeni açmış bile olsam ha birde dışarıdayken ne kadar param kaldığını kuruşu kuruşuna bilmek zorunda hissederim kendimi

ev içinde hırkayı ters giyerim hep

küçük çatalla yerim bezelyeyi bile küçük çatalla yerim her zaman çantamda da küçük çatal olur

müzik listesi asla sırayla çalamaz. karışık çalmak zorunda..

alarm kurarken dakikanın son basamağını hiç 0 ya da 5 yapmam mesela yediye kuracaksam 06:59'a kurarım, beş çeyrekse eğer 05:12 gibi, canım hangi rakamı isterse o an onu yaparım hakikaten saçma sapanmış yalnız, yaparken hiç öyle gelmiyor adeta zevk alıyorum ama şimdi düşününce şey oldu

halının altı, koltuk vb kumaşlara tırnağımla dokunamıyorum birisi kıyafetinin üzerinden bacağını falan kaşırsa onun tırnağına dokunmak zorundayım yoksa içimden o gıcık his geçmiyor.

kullanacağım bardağı koklamadan asla kullanamıyorum

çorapsız uyuyamamak

başkasının dokunduğu yerlere çıplak elimle dokunmam. mutlaka ceketimin kolunu uzatıp tutarım ceket giymediysem tisörtümle tutacak yapıp öyle tutarım (bkz: kapı kolu vs.)

bir şey alıyorsam onu seri halinde almayı seviyorum kitaplarda filmlerde albümlerde hatta şampuan falan alırken de. ha bi de ayak görmeye tahammülüm yok bakımlı olmadığı sürece ki bazen onları da sevmiyorum bence herkes çorap giymeli. bir de bir notu çalışırken sayfalarda renk karmaşasını sevmiyorum bi sayfada anca iki ton falan kalem kullanırım bencede saçma hepsi boşverin

eşitleme takıntım var mesela sağ işaret parmağımla bir yere dokunursam sol işaret parmağımlada aynı yere aynı şekilde dokunmak zorundayım..

ne zaman dudak parlatıcısı görsem almaya çalışırım yanımdakiler beni durdurur sağolsunlar

kandan korkan insanlara kanlı resim göstermek yapmayınca bi huzursuz oluyorum.

sigara paketinin altında kalan naylon kısmı kesinlikle çıkmayacak.

uzun çizme, bot ya da çorap giyemem çok rahatsız olurum en fazla bileğin 3 parmak üstünde olabilir aksi taktirde hayatta gimem çoraptada aynı şekilde

birşey yapacaksam sürekli saate bakarım ve son rakamı çiftse yapıcam tekse yapmayacağım diye kafamdan rastgele seyler sallarım.

her sabah marşa bastığımda arabanın kaç saniyede çalıştığını sayarım. 2 saniyeyi geçerse servise götürürüm

yolda yürürken insanlara değer biçmek en büyük takıntım

dudak isirmak

kitaplıkta aynı yayın evinin kitapları mutlaka yan yana olmalı ve ayakkabılıktaki bütün ayakkabıların arka kısmı bana dönük olmalı.

askılıkların asma yerinin hepsi aynı yöne bakmalı.

telefonumda hiçbir uygulamanın üzerinde bakılmamış bildirimi belirten bi sayı olmamalı.

sevgili sıra arkadaşıma bir soru sorduğumda o sorunun noktasına virgülüne kadar çizmesi, benim sabır dileyerek tüm soruyu silmem, onun da bana inat tüm sayfaya hatrı sayılır bir çizgi çekmesi ve ardından bana gelen çok cazip katliam fikri...

dudağımı burnuma değdirmek

duştan çıkınca kuruyana kadar bornozla beklemek.

herşeye limon suyu koymak alışkanlık oldu güzel olacağını bilsem tatlıya da koyarım

saatin tik tok sesi varsa hiçbir şeye odaklanamam hatta uyuyamam bile

her sabah 15 kez yüzümü yukarım bir gün aksatmam

evdeki tüm kapıları kapatmadan uyumam gece

termal taytla dolaşırken kendimi güvende hissetmem 😀

birinin ayaginin bana değmesi beni cildirtiyo, o ayak vucudumda her hangi bi yere degmeyecek kesinlikle.. 22 yildir geceleri uyurken ve film izlerken bas parmagimi emerim.. tuvalete telefonsuz giremem eger girersem yapamam. bi keresinde sarjim az orda kalacagim sureye yetmez diye power bank le bile girmistim..

telefonum elimden alınmayacak en büyüğü benim haberim olmadan alınmayacak mümkünse koyduğum yerden de kıpırdamadan tek istisnası şarja takmak

başkalarının ayaklarına bakıp, kendi ayağıma dokunulmasına izin vermiyorum. takıntıdan ziyade birnevi huylanma haline geldi

uyuduğum çarşafın beyaz olma zorunluluğu..

üstümde galatasaray forması varken tuvalete girmiyorum beyazıtta çıplak girmek zorunda kalmıştım bir kere

bi elim ıslandı mı ötekini de ıslatmadan duramıyorum hayatınızda duyduğunuz en saçma takıntı budur bence

parmak kıtlatma sesine aşşşşırı ayar oluyorum ve anormal bir şekilde sinir katsayım artıyor. bu yüzden arkadaşımla kavga bile ettim.

saçma olduğunu düşünmüyorum ama yağmur yağdıktan sonra kaldırıma çıkan salyangozları toplayıp kaldırımın topraklı kısmına bırakmak gibi bi takıntım var

dışarı çıkmadan illa kafamı yıkayacağım