sözlük yazarlarının kaybettiği en büyük şey

Kendim

net bir şekilde neşem. mesela bir iki ay önce ilkokul arkadaşlarımla uzun bir süre sonra ilk defa buluşmuştuk ve bugün yine buluştuk. bugün bana ilk buluşmadan sonra arkamdan konuştuklarını anlattılar "bu kız niye böyle durgun duruyor, acaba artık bizimle olan bağı eskisi gibi değil mi" diye ama sadece eski neşem yok. bunun farkındaydım zaten de bugün tescillenmiş oldu diyebilirim.

Güven. Zamanında herkese güvenirdim ama allah öyle bir orospu çocuklarıyla karşılaştırdı ki beni şimdi hiç bir şeye hiç bir kimseye güvenmiyorum.

En büyük olan neşemdi ama onu birisi yazmış. O yüzden diğerinden bahseceğim. Bir insan bluetooth mikrofonunu nasıl kaybeder ya en salakça eğlence kaynağımdı :'(

Kendim. Çok zor rastlaştık sonra kendisi ile. Bak dedim böyle olmaz. Oturt biraz bir şeyleri. Hayat bu, hissetmeye çalış. İnat etti. Olmaz dedi. Oldurmadı da. Ama keyfi yerinde keretanın şu son zamanlarda. Gururla o gün gitmeseydim diyor. Bugün bu kadar güzel geçmezdi. Yeni dönüştüğün sen’e şükret diyor.

Benliğim. Bir kadını gerçekten çok sevdim. Beni ben olmaktan çıkardı, aldı ve gerçek hayatı öğrettikten sonra tamamen kayboldu. Koskoca bir boşluğun içine kaldım aslında. Keşke o keşmekeş hayatıma geri kavuşsam bile diyemiyorum. Çünkü hatırlamıyorum. Üç sene boyunca onun sweet november’ı oldum resmen. Olduğunuz gibi bir hayatın içinde, mutsuz olduğunuzu öğrenmeden yaşayıp gidin. Biri size asıl mutluluğu öğretip hayatınızdan çıktığında, artık ne eski kendinizi bulabilirsiniz ne de onun öğrettiği gerçek mutluluğu.

neşem, hevesim, isteğim, duygularım, hislerim, güvenim... hepsini kaybettim...

1.90 boyundaki arkadaşımı kaybettim ben. Konser alanı çok kalabalıktı, çıkamadım alandan. Etraftaki herkes kenetlenmiş gibiydi birbirine o yüzden çevremi de göremiyordum.