sözlük yazarlarının istekleri

çok bir şey istemiyorum aslında birey olabileyim, kendi istediğim şekilde yaşayabileyim yeter

Cf moto 250 sr.

kar yağması. ağlıcam şimdi neden hiç kar yağmıyor diye

yorgunum hiçbir şey bilmiyorum. tek istediğim yüzümü kucağına koymak, başımın üzerinde dolaşan elini hissetmek ve sonsuza dek öyle kalmak..

Daha fit bir fizik.

yarin koynunda upuzun bir uyku. başka da bir isteğe sahip değiliz.

oğlum Oğuz Alper Bumin Yavuz İlteriş Mustafa'yı uyuttuktan sonra kocamla aspiratör ısığında türk kahvesi yudumlamak.

Allah için engelleme mevzusunu daha genişletin. saçma sapan başlıklar ya da yazılanları görmeye neden maruz kalıyorum usta? ne yazdığını ne de açtığı başlıkları görmek istemiyorsak görmeyelim mesela amk görünce zaten bana bir şey katmıyor

bi kaç milyon euro

vera - davetsiz eşliğinde Muğla’ya doğru bir araba yolculuğu

bir an önce şu lanet nöbetin bitmesi 🥺

önce ülke sonra da dünya turuna çıkacak kadar benzin parası yeter. fazlasında gözüm yok amk ya. fotosentez yaptığım (47 kilo) için beslenmeye ihtiyacım yok zaten.

Önce kariyer kadınlık. Sonra evlilik de yakışır bence

Şans hatta bayağı bir şans a.q hatta böyle paçalarımdan falan aksın şans

Âlim birinin bana hayat rehberliği yapmasını çok isterdim. Onunla her konuşmam bir farklı olsaydı, bana her seferinde bir kıssadan hisse anlatsaydı. Bana yolu gösterirken öyle bir araç kullansaydı ki, benim çözümleme yapma kapasitem gelişseydi. Acaba bu cümlesinde ne demek istedi diye sorgulasaydım ama sonunda cevabı da bulsaydım. Hayatımda böyle birini çok istiyorum. Mesela bugün bir program dinlerken bir açıklama dikkatimi çekti. Gerçeklik dediğimiz şey nedir sorusunu, beynimizin algıladığı sinyal, gözden ellerden burundan gelen sinyalin beyinde uyandırdığı şey olarak tanımladı uzman. Dikkatli düşününce, gerçek dediğimiz her şey beynimizde olup bitiyor. Gördüm dediğimiz her şey aslında bizim beynimizin algıladığı şey. O zaman bizim gördüklerimiz doğru olmayabilir. Sonra akşam kendi bedenimi düşünürken, aklıma şu geldi. Ben kendimi bazı fotoğraflarda hiç kendim gibi hissetmiyorum. Ben bu kişi değilim demek istiyorum. Gözümde kendim için bir görüntü var insani varlık olarak. Ben zihnimde o'yum. Ama fotoğraflar onu göstermiyor. Acaba gerçekte nasıl görünüyorum? Fotoğraflardan beynimin algıladığı görüntü gerçek mi diyorum. Sonra aslında hepimizin bir kılıfın içinde olduğumuzu düşünüyorum. Ben dediğim şey aslında ruhum. Benim zihnimde canlanan kişi ruhum. Beden ise bu dünyadaki kılıf. Yani ben zaten herkesin gözünde başka görünüyorum. Biri fotoğraftaki gibi görüyor, biri kendimi gördüğüm gibi görüyor, biri onun zihninin algıladığı şekilde görüyor. Yazarlardan gidecek olsam, benim gördüğüm @louis froziel ile @bilsenneolacak'ın gördüğü Louis aynı görüntüde olmayabilir diyorum. Aynı şekilde Louis de kendini zaten bambaşka biri olarak görüyor olabilir. Neyse gece gece bu kadar derine kendi kendime indikten sonra gidiyorum. Bir konu daha vardı ama onu şimdi unuttum. Aklıma gelirse onu da yazarım. İyi geceler.

kobra murat yaşadığım kente gelecek ve burada henüz "kobra murat'a gidelim mi" diye sorabilecek yakınlıkta arkadaş edinemediğim için kimseyle gidemiyorum. yalnız göbek atmak da çok keyifli gelmiyor. şu anda sadece bu kafada tanışacağım bir arkadaş istiyorum. (bkz: ağlayarak günlüğüme yazıyorum) (bkz: istek mi ihtiyaç mı)

halının üzerinde sırt üstü uzanıp hayatımın gidişatını düşünürken bir yandan birinin bana küçükken dinlediğimiz masallardan birini anlatmasını istiyorum

yarın için kıyafetlerimin ütülenmesi