sözlük yazarlarının en çok özlediği şeyler

ortaokuldaki basit derslerin değerini bilemedim onları özledim

her yıl özlediklerim artıyor, bir gün bakmışım sınav haftasına iki ay var, ertesi gün sınav haftası.. şu zaman vallahi su gibi geçiyor, 1 dakika öncesine bile dönmek isterdim. sanırım geçmişe bağlı yaşıyorum

geceleri huzurlu, aralıksız uyumayı

en çok üniversitesi deki özgürlüğümu özledim .

ayaklarımı balkon demirlerinin arasından sarkıtıp salçalı ekmek yerken top oynayan çocukları izlemek

babamı çok özledim. bugün haberlerde bi baba kız gördüğüm an ağlamaya başlayınca gerçekten çok özlediğimi farkettim.

babaannemin dizine yattığımda saçımla oynamasını

çocukluk saflığımı kimse ne düşünür diye haraket etmezdi içtenlik vardı anı yaşamak... büyüyünce hepsi kayboldu düşünmeden yaşamayı özledim sözlük

gülmeyi.9 ay olmuştur ağzım kulaklarıma varmayalı.

çizgi film izlemek için sabahın köründe kalkıp dertsiz tasasız kimseye bulaşmadan sadece önüme gelen yemek,ekmek,suyla mutlu mutlu çizgi filmlerimi izlediğim zamanları.

memleketten insan

uyku

şuan hic biriyle gorusmesemde eski arkadaşlıklarimi eski dostluklarimi,anilarimi çok özlüyorum :((

çocukken yatağımın boyuma çok büyük geldiği günleri özledim bu ara. her gün sabah erken saatte kalkıp çizgi film izlemek, çay bardağının dumanından tv'yi görmeye çalışmak. çok özlemişim be cidden

yaz

o'nu, gülüşünü, sesini...

cumartesi sabahı mutluluğu

sevilmeyi

(bkz: kokusu) , (bkz: saçları) , (bkz: gözleri ) her saniye özlüyorum sevgili sözlük , özlüyorum bizi.

saçlarına dokunabilmeyi, gözlerinin içine bakabilmeyi, beline sarılabilmeyi özledim. onu özledim ben. son 20 gün kaldı, bitiyor, bitecek inşallah

eski asosyali özledim.

en çok winxte bloom ben olcam diye kavga ettiğim günleri özledim tek derdim winxti

annemin yaptığı yemekleri özledim. (bkz: öğrenci olmak )

lise yurdunda sebepsiz sabahlamalarımızı. lisede yurtta kalan insanlar için bu dönem hayatının en güzel anılarını biriktirdiği dönemdir herhalde.

nerde o eski ramazanlar

cırt cırtlı ışıklı spor ayakkabım

sobada ekmek kevretmesi😏

kibrit kutusundaki bütün kibritleri pof diye yakmayı özledim bide yol kenarlarında kağıt gemiler yüzdürmeyi

sorumluluk ve benzeri hiç bir şeyin beni yoramadığı günleri

üniversitede amacsizca yattığım günleri ozledim

en güzel gençlik yıllarım.

lise yılları

bu tam şey değil mi ya gece 12'den sonra babam annem falan yazmalık başlık

dolmuştaki çocuk. 3 ay oldu seni unutmadım. çık artık karşıma.

(bkz: kız kardeş) (bkz: erkek kardeş) (bkz: anne) (bkz: baba) ve garip bir şekilde (bkz: kars)

msn

sınav stres derdi olmadan bir oturuşta kitap bitirmek, saatlerce film, dizi izlemek, oyun oynamak,kalp ağrısı olmadan bir gün geçirmek, erken uyumayı ya da geç kalkmayı çok özledim.

pasta. lahmacun. pizza. hamburger.

çocuk olmak.. hiç bir şeyi umursamadan en samimi halimle sokaklarda oynamayı özledim.. gidip sofu amcaya topumuz sizin bahcenize kaçtı deyip topu keserek bize verdiği zaman pislik adam başka paramız yok bizim niye kestin topumuzu demeyi, ümmü nenenin bahçesindeki erik ağacına dalmayı, okula geç kalınca yalan senaryolar uydurmayı, akşam yemeğinden önce ve gelip yemekten sonra tekrar sokağa çıkıp oyun oynamayı, özledim.. ne demiş sair: bir daha çocuk olsam, çocuk olsam bir daha ekmek elden su gölden ne borçlu ne işsizim büyürsem şerefsizim..

beyblade kapışmaları ve kart kepme mücadelesi..

dertsiz tasasız geçen günlerimi

sigara içtiğim günler.

yüksek sadakat'in kel solisti. o gittikten sonra hiçbir şarkıları çok yükselemedi farkındaysanız.

dostlarımın eski hallerini

alex'li fenerbahçe

bayblade aq çok özlüyorum :(

sabahın köründe çıkıp akşama kadar arkadaşlarla oyun oynadığım zamanlar.hiç derdin tasanın olmadığı zamanlar.

bu günler o kadar güzel ki hiçbir şeyi özlemiyorum.

annem pazarda alışveriş yaparken serçe parmağını yada eteğini tutmayı özledim çok net o zamanlar aşırı korkak bir çocuktum anneme dokunmayı severdim şimdi annemi korumak zorunda olmak ilginç hissettiriyor