sözlük yazarlarının bugünkü mutsuzluk sebebi

ızdırabını sikiyim her şeyiyle tam bir pazartesi oluyor bu nasıl gün amk

aşı yaptılar kolumun ağrısından duramıyorum üstüne üstlük ders çalışmam lazım, kim beddua ettiyse tuttu sanırım.

hastayım. yarın çalış var ve bu düşünce kötü hissettiriyor.

İşlerim rast gitmiyoor. En son gidip okutup üfleteceğim kendimi ya

uykum var ve cidden yorgunum

gorsel bugün erkek bir arkadaşım “postalları giymişsin gel askere gidelim”dedi. bir hevesle almıştım bunları da hevesimi kaçırdı pislik.

kimseyi tanımadığım, kimseyle tanışmadığım ve kimsenin benimle tanışmadığı öğretmenler odası hikayelerinde bugün öğretmenler odası boş diye gelmiştim, herkes bir anda gelmeye başladı. biri kahve koyup diğer hocaya size de yapıyorum dedi. beyefendi ben de burdayım?? üç kişiyiz odada zaten, ben tanışmıyorum diye kimse benimle tanışmıyor. biri hapşırdı az önce çok yaşa dediler, bana demezler diye hapşırmadım

Dün gece asla uyuyamadığım içim bugün kafamı bile tutamıyorum. Algılayamıyorum insanların söylediklerini. Zor bir gün olacak

Maaliyeden denetim için geziyorlarmış ve bu benim ilk denetimim olacak. Yanlış ya da eksik bir şey yapmadığımı düşünüyorum ama daha önce denetime gelmedikleri için neyle karşılaşacağımı bilmiyorum. Bu da anksiyete bozukluğu olan benim kalbimi patlatmaya çalışan bir strese dönüştü

ya amına kodumun onar onar sayma sayıları ya

sol şeritte kapıştığım nissan qashqai bana son düzlükte tamponunu izletti hüzünlüyüm. ha bu arada sahibinden satılık cruze var ilgilenen yeşillendirsin.

Atarlanma sebebi* Ya uzayda yine noluyor gezegenlere vallahi billahi bıktım ne retrosu bitiyor ne gerilemesi ağzıma sıçtınız yeter artık yeterrr bir düzgün durun yörüngenizde dönün 2023 yeterince kötü değilmiş bitmemekte inat etmiyormuş gibi bir de siz.

bilek güneşinde yenildim dalga geçmesinler diye bilerek yenildim diyom:(

(bkz: Sinüzit) ağrısından ölünmüyor mu acaba ? gibi sorularla boğuşmak.

icardi formsuz

Mutlu olduğumuz mu var

kronik gastritim varmış. 2 aylık tedaviye başlattı doktor, bir sürü şey saydı uzak durmam gereken ama ben en başta sigara dediği için devamını dinleyemedim.. bir de rapora tekrar bakıp "sende dilate pilor da varmış" dedi. ben de sanki böyle anlamışım gibi aa dedim. odadan çıktıktan sonra baktım, mide çıkışında daralma olmasıymış o da. hatırlayan olursa bi' aralar sürekli midem bulandığı ve kustuğum için gitmiştim hastaneye. bu daralmadan dolayıymış bulantılar. ilaçla ya da kendiliğinden geçmesi gibi bir durum yokmuş. ameliyatmış tek çözümü ama o da tekrarlayabilirmiş. tekrarladığı durumda da belirli periyotlarla sürekli ameliyat olmam gerekiyomuş. olmazsam da bu bulantılar ve kusmalar asla durmazmış. öyle boş boş dolanıyorum etrafta. hastaneye dün gittim ama dünkü mutsuzluk nedenim bugüne de taştı. öyle işte..

O kadar açtım ki yılbaşında yerim diye aldığım parti boy cipsin yarısından fazlasını bir anda yiyiverdim. Sadece o gece için cips izni vermiştim kendime. Mutsuz ama tok uyicaz bu gece

Airpodsumu kaybettim. Ve müziksiz, kulaklıksiz bir hiçim...

Sevgilimle önümüzdeki yaz sözlenmeyi düşünüyorduk neyse çocuk geldi dedi ki seni çok seviyorum ama ben şu an evlenmeyi düşünmüyorum, belki de hiç düşünmicem, belki de evlenmek istediğim insan da sen değilsin, sen hemen istiyorsan başkasını bul, manavdan meyve seçiyoruz sanki a*

Güne anksiyete atağıyla başladık harika.

En büyük mutluluk sebeplerimden birisi kahve, güneş ve sevgilim üçlüsünün bir arada olduğu anlardı. Bugün muazzam bir güneş vardı. Kahvemi alıp kendimi güneşin altına attım ama bir şey eksikti. Bugünkü mutsuzluk sebebim yaşamış olduğum bu eksiklikti.

Ben diyetisyenim eski yazdıklarıma denk gelen varsa bilir zaten dkslsl benim tarzım daha insancıl yaklaşma daha davranış değişikliği daha kişiyi mutsuz etmeyecek ama sağlık açısından da iyi gecelecek bi beslenme planlama şeklinde. Ve bugün bir danışanımın yeni tanı aldığı hastalığı ile ilgili doktor görüşmesi vardı. Doktordan kızıyla çıkıp geldi. Tanı aldığında o hastalığa göre beslenme planını değiştirdik. Alıştırarak ve mutsuz etmeden yapmaya çalışıyordum süreci. Bugün doktor biraz daha sıkı istemiş, daha düşük karbonhidrat. Ben zaten şuan düşük karbonhidrat çalıştığım belirttim. Doktorun dediğine göre biraz daha sıkı da düzenleyeceğimi ama ketojenik çalışmadığımı eğer bunu istiyorlarsa başka bir diyetisyenin daha verimli olacağını söyledim. Bana kızının söylediği "sizi değiştirmek istemiyoruz ama sen de biraz kendini geliştir, biraz araştır yani". Oysa araştıran gerekli yerlerde süpervizyon alan ve eksik olduğu yerleri söylemekten çekinmeyen biriyim. Bu tavır üzerine bu hastalıkta beslenmeye dair bilgim olduğumu uygulanması gereken süreci ve benim ne yaptığımı anlattım. Zaten aykırı bir şey yapmıyorken hem benimle çalışmak isteyip hem böyle cahil muamelesi görmek canımı sıktı. Hayır memnun değilsen bir sürü seçenek, elini sallasan diyetisyene çarpıyor. Memnunsan biraz sürece güven. Ha uygun bir dille yapılmış yapıcı bir eleştiriye kapalı değilim. Yeterli bilgiye sahip olmadığı noktada gelen bu cahil çıkışına sinirlendim.

ukulelemin olmadığı aklıma geldi tekrardan, ಥ⁠_⁠ಥ şu şekil oldum

ananıskim misafir gelecekti. sabahtan beri kısır poğaça makarna salatası kek çorba kuru fasulye pilav sik sok temizlik uğraşıyorum ve az önce gelmicez dediler sikerim böyle işi ben hayatımda harcamadığım eforu harcadım sikim ağrıdı mutfakta dikilmekten ne demek gelmiyoruz aQodumun çocukları iki demlik çay demledim allaaaşkına ne demek gelmiyoruz sik kırıkları ne demek gelmiyoruz ya amın feyatları puh sizin ben dedenizin götünü sikiim.

Arkadaşlar kütüphaneye sevgiliyle gelmeyin...olan var olmayan var :(

Bu kız bugün sevilmediğini öğrendi ama halledicez

Paralel parkta sıkıntı yaşıyorum bir türlü tam istediğim gibi park alanına yanaşamıyorum deliricem ve yarın sınav vaaaaarrrr oyy oyy

lan kargomu calmıslar. arkadasım sürekli stajda olduğu için ve yakınlarda gel al noktası olmadığı için bizim eve sipariş vermisti. ben de memleketteydim evde kimseyi bulamayınca alttaki dükkana bırakmış kurye. ulan biri gidip almış?? birazdan gidicem kameralara bakıcaz ama yok yani benim tanıdığım biri gidip almıs olamaz kimseye söylememistim. hesap soracağım onlara siz benim kargomu millete nasıl verirsiniz diyeceğim. niye böyle şeyler yapıyorsunuz insan bi isim sorar diyeceğim. ayıp yahu.

gençliğimi çalmışlar kamera kaydına ben de baktıracam ama bi müddet sonra

üstünde aig yazan manchester united ronaldo formamı bulamadım. kesin annem attı aq. zaten o zaman da üstünde şeytan var bunun namaz kılınmaz bunla şeklinde argümanları kullanarak giymeme izin vermiyordu. evin altını üstüne getirdim. ama yok. nerde bu amına kodumun forması. annem sen onları attın falan diyo. lan atmayacağım üç beş eşyadan biri o forma. neyse arama tarama faaliyetlerimiz devam etmektedir.

İşten dönerken metroda bir kadın kucağında 3 yaşlarında bir kızı oynatıyordu. Ama tıklım tıklım metroda otururken kucağında havaya atarak bir oynatma bu. Sol tarafında da aslında yüzü biraz korkunç ve sert görünümlü bir adam oturuyordu. O küçük kızın ayakkabıları adamın hep koluna vurdu. Adam kendini iyice iki büklüm köşeye çekti ama nafile. Kadın devam etti eğlencesine. Adam hiç sesini çıkarmadı. Öyle sessiz sessiz oturdu. Önyargıma kızdım. Korkunç yüzlüymüş de sert duruyormuş da. Adamın o ezilmiş haline üzüldüm. Yardım etmek istedim. Göz göze gelsek gülümseyecektim ama hep yere baktı. Göz göze de gelemedik. Üzmeyin insanları.

Fazla mutluymuş gibi takılmanın verdiği yorgunluk.Kimseye bir şey kanıtlama ya da gösterme amacı yok.Sadece dertleri paspas altına süpürüyoruz.Ya da kaçıyoruz :)Bir de biriyle göz göze gülerken kursakta kalan kahkahalar vardır;o coşkulu, pervasız bakışlar bir anda hüzne bürünür."Napacaz biz böyle ya?"ya dönüşür cümleler acımasızca... Velhasıl kelam ne gülmek doya doyadır ne de derdi dibine kadar yaşamak.Ağlatırken güldürür.Terliğin şekline bile gülünür o an.İçten içe de bir kurt kemirir.Bir yanda geçen zaman bir yanda sorumluluklar...

kent kültürünü çiçek gibi yazdım derken weber bey abimiz kazık attı. modernizm, moderniteden ele alıp sanayileşmeye değinip kenti vermem gerekmiş. imdat!

Keskin Rüzgar ve ardından gelen dayanılmaz migren sinüzit ağrısı...

Ortak yaşam alanında konfor alanının olmayışı. Gerçekten bıktım saçma sapan yurtlardan. Senelerdir bu eziyet bitmiyor. Artık ufacık bir şey bile olsa tahammül edemiyorum insanlara. Fazlasıyla bireysel biri olarak özel alanım yokluğun bile altında.. Delirmemek elde değil.

benden erken uyumasi...

(bkz: bir şey eksik hissi) Çok garip bir his. Hep şunu yapayım olacak, bunu başarayım dolacak, bu işi alayım tamam işte oldu diycem diye diye neredeyse ömrümün yarısına geldim. Terfi aldım bugün. Zaten beklediğim bir şeydi çünkü gerçekten çok çalışıyorum. Ne kadar çalışırsam çalışayım yetmiyormuş gibi hissediyorum hep. Terfi almayı haketmiştim, aldım. Ee diyorum şimdi. Ee aldın terfiyi eee?? N’oldu? Olmuyo, ne istersen iste, çalışıyorsun, uğraşıyorsun, alıyorsun ama her seferinde de eee bu muydu diyorsun. İnanın doyumsuzluk değil bu tam aksine fazla doymuşluk belki de. Şimdi içimde sadece “acaba tüm hayatım boyunca yanlış şeylerin mi peşinde koştum” sorusu. Ay gerçekten yaşlandım belki de bilemiyorum. Depresif bir insan olmayı da hiç sevmem ama mutlu olamadım işte.. Terapistim geçen hafta “mutlu olmak herkesin kendi elinde olan bir şey, mutlu olmak istersen olursun, olmak istemezsen mutsuz olmak için ufacık bir bahane bile olsa onu bulur kendine dert edinirsin” dedi. Haklı.. Mutlu olasım yok demek ki bugün. Neyse sizinle de hem terfimi hem de mutsuzluğumu paylaşmış oldum. Aldım vaktinizi gece gece kusura bakmayın. Entryi nasıl sonlandıracağımı bilemedim. Bye.

şu çifte denk gelince biraz düşündüm ve bazı farkındalıklar yaşadım. beklediğimden daha fazla koydu vardığım neticeler. bilseydim düşünmezdim. şarkı

Kan almak için iki kolumuda delik deşik ettiler yazıklar olsun şuan çok mutsuzum, azıcık göz yaşımda pıt yapmış olabilir...

Direksiyon setimin yazılımı w11 desteklemiyormuş :(. Mecbur yenisini alacağız.

Meslek hayatımın ilk yıllarında üstlerim tarafından aldığım birkaç uyarı haricinde bugüne kadar hep övülen, takdir edilen, örnek gösterilen ve başarılı bulunan bir insan oldum. Ancak bugün, üstelik mesleğimin zirvesinde iken, 40 yaşında bir adam olarak iki defa çocuk gibi azarlandım. Kendimi savunacak değildim elbette. Çünkü yaptığım hatalar bana değil mesleğinin başında olan birisine bile yakışmayacak düzeydeydi. Bu yüzden azar yediğim kişinin karşınızda ağlamamak için kendimi zor tuttum. Üstelik onun bana söylemiş olduğu hakaretlerden dolayı değil de, kendimi nasıl böyle bir duruma düşürdüğüm için kendime kızmam sebebiyle ağlamak istedim. Hâlâ olayın şokunu atlatabilmiş değilim. Bu olay sonucu hakkımda yapılabilecek disiplin cezası veya insanların benim hakkımdaki düşünceleri zerre umurumda değil ama ben bu utanç ile bir daha o insanların yüzüne nasıl bakacağım işte orasını bilmiyorum. Ben bu duruma düşecek adam mıydım be, hayat işte...

Dünle aynı

olm 30 yaşına gelmiş ama hâlâ mal gibi kalmayı başarabilmiş adamlara ayar oluyorum. diyorum ki ön yargılı yaklaşma bu defa yok illa haklı çıkacam. iş yerinde bi adam var süzme sığır net. sessiz sakin biriyim normalde bu da bunu fırsat bilmiş bana akıl hocalığı yapıyor bana tavsiye veriyor lan bana bana ba ba ba ba. allahın cimri köpeği işi gücü para ama mesleği de memurluk aq siktir git para hesabı yapacaksan ticarete atıl diyemedim ama zamanında bi arkadaş kayserililerle ilgili bir şey anlatmıştı ben de onu buna anlattım kendisi kayserili çünkü olm 30 dakikalık yolda sadece önüne baktı kaldı ajajajajaja

Etimle kemiğimle nefret ediyorum her şeyden. Olumlama, telkin falan hepsi hikaye. Bir zindanın içinde dikenli tellere parmaklarımı bastıra bastıra kanatıyorum sürekli. Mülteci gibiyim aynı. Hayatta hiçbir şey gülmüyor yüzüme. Sürekli beddualar yiyorum. Hakaretler… boğazımda ben anlayamıyorum diyecek bir şeyim yok susmak istiyorum sadece

yolda yürürken para isteyen bi adama 10 lira verdim. içime öküz gibi oturdu şimdi.

E bu dünün aynısı ?

8 Nisan olması.

bugün kesin bir şey olacak ve bu başlığa gelip ağlayacağım. sadece bir his..

(#4694679) bazen çoğu şeyi önceden hissetmek gerçekten çok kötü bir şey. arkadaşımın çevresinde yaşanan bir olayı anlatırken "bi kadın neyse kızı da onun yolundan gider, o olur" demesi içime öyle oturdu ki. gözlerimin dolduğunu fark ettirmediysem de ses tonumdan anlayıp kendini açıklama gereği duydu. o daha da kötü yaptı nedense. ben de buraya gelip ağlıyım dedim zaten geceden ön giriş yapmışım:') çoğu kişinin annesi babası ileride olmak istediği kişidir. hayatım boyunca, özellikle de okul hayatım, hep bu şekilde söyleyen insanlarla karşılaştım ya da belki bu kişiler azınlıktır ama hayatın hep sana, senin olduğunun tam tersi olanları gönderme zırvasındandır bilmiyorum. benim bu hayatta benzemeyi, kendimin olmasını istediğim, idolüm olacak en son kişi annem. umarım da benzemenin ötesinden bile geçmem.