otobüste yaşanan komik anlar

adana otogarına geldiysen muhtemelen kavga izlemissindir :d

liseyi kazanmıştım ve annemle tatilde kazandığım liseye gidecektik otobüse bindik akbil bittiği için yolda doldururuz dedik neyse biz bindik otobüse şoför kart dolumu yapacaklar insin ve şurada doldursun dedil aldım kartı indim doldurdum otobüse bindim annemi o kadar aramama rağmen bulamadım meğersem yanlış otobüse binmişim sonra annem buldu beni de sağa salim okula gidebildik

astiden memlekete geliyorum artık okul bitmiş yaz tatiline girdik. otobüste yer kalmamış bende önceden ayirtmamistim en arka beşli koltuğun cam kenarı benimdi . neyse üç aile geldi kız, annesi, babası, kızda vardır bi 24 falan ama anadolu insanı belli galiba ilk defa otobüse biniyor heralde... anne cam kenarı benim evdeyken soylediydim falan diyor anneside sus kız babanın yeri orası diyor kızda anne banane benim yerim diyor baya bi tartışma oldu . baba sigarsini bitirdi geldi . kiz tam cam kenarına oturim mi baba demesiyle annesi kafasına vurdu amk gülüm mi agliyim mı allah canini almaya sabahtan beri bunun tartışmasını yapiyoz herif sigara içti geldi hâlâ yer kavgası susun otobüse rezil olduk diyor ajsdkfkgkgl bende kulaklık var ama müzik çalmıyor ajskflflg sonra muavin geldi olaya el attı tüm otobüs rahatladık.

tutunacak yer bulamayınca önümdeki çocuk kolumdan tutunabilirsin demişti yol boyunca çocuğun koluna tünedim

dolmuşa bindim. kulağımda kulaklık vardı. ineceğim yere gelince kulaklıgı çıkarıp müsait bir yer dedim. ama adam beni duymadı. yine dedim yine duymadı bu sefer bağırarak " dur sana" diye bağırdım adam durdu. bende " ne biçim şöförsön be kulaklık benim kulağımda ama sen duymuyorsun " dedim. adam "pardon özür dilerim" dedi. bende " bana ne geri geri git" dedim. adam geri geri gitti "burda mı ineceksiniz" dedi bende "evet" dedim. bana "istersen kapıya kadar da bırakayım" dedi ve herkes bana güldü :-( geri zekalı deyip dolmustan indim :-(

6. sınıfta tek başıma uzun yol seyahati yaptığım dönemlerde uyuyamıyorum diye şöförün yanındaki muavin koltuğuna oturmuş yolu izliyordum. şöför 'kızım uyuyakalırsan düşersin' diye uyardı beni. yok dedim ben uyumam. sonra gözlerimi açtığımda şöför düşmeyeyim diye kolumdan tutmuş bir bana bir yola bakıp arabayı sürmeye çalışıyordu. o adam o günden beri gözümde melek. asla unutamıyorum.

otobüse binmiştim şoför bey sağlı sollu yanasalim beyler bayanlar dedi ilerledim sonra bir müddet ayakta bekledikten sonra nihayet biri inmişti ama nereden inmişti hangi koltuktu boş olan ? dedektör gözlerim hemen etraflıca tarayıp buldu demek isterdim ama onumdeki adam inmişti lan işte neyi uzatiyorsam oturdum kulakligimi takmıştım yine hangi dünyalara gitmiştim acaba derken bir amca gözüme takıldı öylesine derin bakıyordu sanki lanet olsun bu hayat lanet olsun bu dünya diriririm bakışıydı bu otobüs saçma şekilde ilerliyordu ayakta olanların işi zordu şoför ehliyeti yeni almış gibi bi hızlanıp bir yavasliyor zaten ayakta zor duran yolculari hoşaf etmişti. bu amcanın bakışlarının derinliği 2x artmıştı nerden bindim lan ben bu otobuse diyordu işte bu şekilde gittik amca her frende öbür adamın üstüne yığıldı neyseki adam tip tip bakıyordu belli ki içinden bi şeyler diyordu insanı geren bakışlarını amcanın üstünde gezdiriyordu ama amcanin umru bile değildi çünkü amca o an ayakta durabilmek için efor üstüne efor sarfediyordu o amca hiç oturamadan indi başında takkesi betimlemek için kullanıyorum yüz ifadesi tam bir nurella gibiydi işte her neyse hikaye de burada bitti

yoldan gelmişim elimde küçük bir valiz, yarısı boş. bindim belediye otobüsüne yurdumu gidiyorum. zaten yorgunum, ayakta zor duruyorum bir de nerdeyse bi ben ayakta duruyorum. koydum valizi yanıma. i̇nmeye yakın telefonum çaldı annemle konuşuyorum ineceğim ama valizi unutmuşum hiç haberim yok. valiz o ara aşağılara doğru kaymış gitmiş zaten farkında değilim. ayağımı karaya basmamla birlikte bütün otobüs ayaklandı. 'valizinizi unuttunuz.' 'hey hanımefendi' 'şoför bey durun biri valizini unuttu.' herkes çığlık atıyor, teyzeler baya heyecanlandı falan. o an bana dank etti bindim valizimi tam aldım geri inemedim. şoför bir durak sonra indireyim bir daha unutma dedi. bir durak yürüdüm o yorgunlukla.

kız otobüs kartı diye banka kartı okutmaya çalışıyordu şoför yalnız bizde o geçmiyor dedi kız içinden allah belanı versin desede dışarıya ufak bi tebessüm göndermekle yetindi

otobüse bindim . arkamdan başka biri bindi şoföre bir şey sordu. şoför de yüksek sesle cevap verdi. yolcu "neden bağırıyosunuz" dedi. şoför de dedi ki "bağırmıyorum benim sesim böyle"

aslında benim açımdan otobüste yaşanmadı ben seyirciydim. az önce bir iett otobüs şoförü ayağa kalktı, arkaya doğru, kapıda bekleyen arka boşluklara ilerlemeyen yolculara şu cümleyi sarf etti yüksek sesle. ve ben yarım saattir buna gülüyorum; arkadaşlar! otobüsün arkası da aynı yere gidiyor. hfkglxhşkggkfld muhteşem ya

Eskiden toplu taşıma araçlarını rahatça kullanabildiğimiz o gold zamanlardan bir anımı paylaşmak istiyorum sizlerle. Günlerden bir gün yine okuldan dönüyorum ama otobüs o kadar kalabalık ki iğne atsan yere düşmez dedikleri bir ortam. İneceğim durağa da yaklaşıyoruz. İçimde hafif bir tedirginlik var, ya ineceğim durakta çıkış kapısına ulaşamaz da kaçırırsam diye. Neyse bastım düğmeye, çıkış kapısına ilerlemeye çalışıyorum ama yok ilerlenmiyor. En son bu böyle olmayacak zaten kalabalık otobüs tutunmadan ilerleyeyim dedim. Arkadaşlar bazen zor durumlarda aldığınız her hızlı karar mantıklı sonuçlar elde etmenizi sağlamıyormuş. Elimi bırakmamla şoförün fren yapması ve benim bulunduğum kısımda mucizevi boşluk oluşması bir oldu. Ee boşluk bulmuşum durur muyum, yeryüzüne paralel şekilde boşluğa düşüyordum ki bir el uzandı. Hani o yer vermek istemediğimiz, uyuma numarası yaptığımız yaşlı teyzeler var ya onlardan birinin eli. Tuttu beni, düşmekten kurtardı iyi kalpli teyzem. Akabinde gerekli teşekkürler edildi ve otobüsten inildi. Havalı havalı evin yolu tutuldu. Sanki az önce düşeyazan ben değilmişim gibi. Ve kapanış...

buna kimse inanmayacak yüksek ihtimalle çünkü ben de yaşarken inanmamıştım. lisedeyken bir kız arkadaşımız vardı evine servisle gidiyordu hep son sınıfa geçince otobüste gördüm bunu aa burada ne işin var falan dedim, servisten çıktım artık otobüsle geleceğim dedi. tabi otobüste de nereden baksan bizim okuldan 30 kişi var ama biz arkada 10 kişi falan muhabbet ediyoruz işte bu arkadaş dahil. bu ayaklandı buton nerde diyor, gülüyoruz amk hani servisten yeni çıkmış ya dalga geçiyor sanıyoruz. lan söylesenize durağı kaçırcam diyor ama yüzündeki çaresizliği tarif edemem o an anladık bu ciddiymiş meğer. başka arkadaş buna kapının üzerindeki kırmızı ışığı gösterip ona bas diyor, bu da garibim gülerek basıyor. sonra herkes gülüyor buna tabi. o an komikti gerçekten. ertesi gün konuştuk da meğer ailesi nereye gitse bunu taksiyle falan gönderiyormuş, hiç binmemiş otobüse. ne hayatlar var amk.

şehirler arası yolculukta kolonya ikramı sırasında kolonyanın tıpası çıkar ve şanslı yolcumuz bir dolusu avuç kolonya ile muavinin yüzüne bakar. biraz çok oldu dedikten sonra arkasındaki yolcunun avucuna bırakması söylenir... zor gündü arkadaşlar. ama çok gülüyorumashjdfkjfg yüzümüzdeki çaresiz bakışa.

Sabahın erken saatleri okula gidiyorum dolmuştayım. Bizim okul yolunda da o sıralar çalışma var iki tane kasis eklediler bende en arka 4 lünün ortasındayım önde koltuk olmadığı için rahat oluyor diye. Şoför telefonda muhabbet ederken kasisi unuttu galiba ezbere bi şekilde kasise bi girdi girmesiyle kendimi dolmuşun ortasında sağdaki tekli koltukta oturan kızın şaşkın bakışları içerisinde buldum. Hava da süzülerek toto üstü nasıl düştüysem bir hafta sert zemine oturamadım