marteniçka

(bkz: bulgaristan ) (bkz: bulgarian ) (bkz: geleneksel ) (bkz: bileklik) çok eskilere dayanan bir bulgar geleneğinin ürünü olan kırmızı beyaz renklere sahip el yapımı bilekliklere verilen isim. hakkında çok farklı hikayeler anlatılır. fakat günümüz de baharın gelişinin kutlanması için yapılmaktadır. 1 mart günü kola takılan martenickalar 15-20 gün sonra çıkartılarak meyve veren bir ağaca dilek tutularak asılır. ve hatta çıkarma işlemi için de farklı söylentiler vardır. tam gün belli olmamakla beraber genel kanı ilk kırlangıç görüldüğünde çıkarılması üzerinde yoğunlaşırken kimi kaynaklara göre bu kuş leylek kimilerine göre martı kimilerine göre ise turnadır. bu geleneği türkiye de hala bulgar göçmenleri tarafından sürdürülmektedir. özellikle istanbulda şehrin anadolu yakası tarafından yoğun yaşayan bulgar göçmenleri de göçmen kızlarının bileklerinde mart ayı itibarıyla kırmızı beyaz örülmüş bilekler görürseniz hiç şaşırmayınız. banada bir bulgar arkadaşımın hediye etmesi sonucunda tanıştım ve gayette şık duruyor çıkarmasımda yok. ama ayın sonuna doğru çıkartıp almam gerekiyor. kültürler aradı yaşamak bunu gerektiriyor. umarım tüm marteniçka takanların dilekleriniz olacağı bir yıl dilerim 😎

1 mart baba marta gununde, insanlarin sevdiklerinin hediye etmesiyle taktiklari, insanlik tarihinin eski, ilginc, guzel, paylasimci geleneklerinden. leylegi havada gorup cikartmaniz dilegiyle...

bu martta bileklerimi süsleyecek en güzel geleneklerden biridir,baharınız ve gününüz güzel olsun.

mart başlangıcında dilek tutup bağlanılan kırmızı beyaz bileklikdir. banada göçmen arkadaşım sağolsun her yıl hediye ederdi.

UNESCO'nun Somut Olmayan Kültürel Miras listesine dahil edilen marteniçka geleneği baş-la-dıııı :) Kırmızı ip: sağlık ve güç Beyaz ip: uzun bir ömür anlamına geliyor. Takarken dilek tutmayı unutmayın. Bilekliğiniz kendiliğinden çözülürse dileğinizin gerçekleşeceği anlamına gelirmiş. Gökyüzünde uçan bir leylek ya da kırlangıç görmeden 1 nisana kadar bileğimizden çıkarmıyoruz. Gördüğümüz an ise hemen “piyango bu sefer bana vurdu” deyip, dileğinizi aklınızdan geçirip (ben dileğimin üstüne üç beş dilek daha eklerim genellikle) bilekliği söküp yeni tomurcuklanmış bir ağaca asıyorsunuz,taşın altına koyanlarda var. Dilekleriniz kabul olduğu bir marteniçka olur umarım :)

hediye olarak alıp, güzel bir dilek diledim. leylek görmek için sürekli göğe bakalım modunda olacağım :) sizin de dilekleriniz gerçek olur umarım.

her yıl düzenli olarak takarım ve her yıl düzenli olarak dileğim gerçekleşmez. daha çok geleneksel yönden hoşuma gidiyor. memleket söylemeden memleketi anlatan bir item benim için. marteniçkayı görüp "aaa bulgaristan'ın neresindensin?" diye soran kaç kişiyle akrabalığın kıyısından döndüm tahmin edemezsiniz.

mart ayının başından sonuna kadar takılan, beyaz ve kırmızı iplerden oluşan bulgaristan geleneğinin parçası bir bileklik. gökyüzünde uçan bir leylek gördüğünüzde bilekten çıkarılıp meyve veren bir ağaç dalına bağlanır ve dileğin gerçekleşmesi beklenir. kendi bakış açımdan tanımı ise, gökyüzüne bakmayı çok severken son zamanlarda bir dileğin gerçekleşmesinin umudu söz konusu olsa bile o masmavi tabloya tebessümle bakmayı bıraktığımı fark ettiren bilekliktir. ayrıca aklıma nazım'ın şu şiirini getirdi: bugün pazar bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldanmadan durdum. sonra saygıyla toprağa oturdum, dayadım sırtımı duvara. bu anda ne düşmek dalgalara, bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım. toprak, güneş ve ben... bahtiyarım...

ben leyleği görsem de anlamadığım için her yıl kopana kadar taktığım bileklik. miyop astigmat… düşman başına.

Bunu hiç yapmadım diye mi hayatım böyle oldu?

İnsanın bilinmezliğe olan tahammülsüzlüğü, gezegenlerin hareketlerinin veya leylek görmenin kaderini etkilediğine inanmasına neden oluyor. Neticede bilinmezlik, varlığını sürdürüyor tabii. İşin enteresanlığı da bu noktada başlıyor zaten; tutmadığını görmesine rağmen inancından vazgeçmiyor insan, rasyonalite abidesi varlık.

1 mart’tan mart’ın sonuna kadar bir dilek dileyerek kola takılan zımbırtı. bulgarlara ait bir gelenek. şu; gorsel bugünkü müşterim bana bundan hediye edip koluma taktı. tam olarak bir şey dilemesem de kalben ne isteyip istemediğimi allah biliyor zaten. bakalım bir şey olacak mı, ay sonunda bu entryi editlerim. (bkz: asdfghjklşi)

Bu satırları yazarken bana eşlik eden bileklik. Geçen hafta ilk kez misafirliğe gittiğim yerde "Mart geliyor takarsın." diye hediye edildi. "Yaa marteniçka değil mi bu takmaz mıyım!" dedim fırsatı kaçırmadan hunharca dilek dileyip taktım bileğime. Hepsini aldım kabul ettim :* İçimden hocam gibi şu şekil durmuş bekliyorum olacakları.

benim hiç bundanım olmadı

Bugün almış bulunmaktayım. Muhtemelen kendi kopana kadar da çıkarmam para verdim o kadar..

Geçen sene dilediğim şeye şükür ki şu an sahibim. (Çok çabaladım ama o kısmı karıştırmayalım) Bu sene atama diledim. Umuyorum bu entiriyi atandım yazarak güncellerim.