lisede okuldan kaçmak

en güzel yanı da millet keriz gibi ders işlerken senin dışarda kafana göre takılıyor olman

hic okuldan kaçamadım lise hayatim boyunca.devamsızlığım çoktu ama okulda o duvardan atlamak farklı olmalı

her öğlen kaçar milletin bahçesine dadanırdık. ne günlerdi be

liseye dair özlediğim en büyük şey. 5 kişiydi benim grubum. muhteşem beşli derdi müdür yardımcısı. soma faciası olduğu zaman okulda doğru düzgün öğretmen ve öğrenci yoktu. biz de siyah tişört giyip gitmiştik. okul çok karışık ama bizi de bırakmıyorlar. okulun arka tarafı ağaçlık dik bir yokuş gibi. dedik ki biz burdan atlarız. aşağıda da pazar var. kaya kaya indik o topraktan sonra pazarcıların tahtasına atladık, bize yardımcı oldular. biz de kaçıp eyleme gitmiştik. bi arkadaş da kaçıp eve gitmişti :d 11. sınıfta da okulun orda buluşup sinemaya giderdik sürekli. bir gün yine gittik, pizza yiyoruz ama parayı da zor bulmuşuz. yerken arkadaşın annesi aradı siz nerdesiniz diye. bu arkadaş da ailesini arayıp "öğretmenlerin grevi varmış" demişti, kaçtığını anlamasın diye. sonra müdür yardımcısı aradı çabuk okula gelin dedi. neyse kalktık gittik okula, bizi içeri aldı ve kapısını kilitledi. 2 saat falan o odada kaldık. hepimizin ailesini aradı. bi arkadaşın devamsızlığı 9.5 günmüş. "kızınız artık sizle örgü örer evde" falan diyo. birinin annesini arayıp "kızınız nerde biliyo musunuz, sokaklardan topladım" diyo. lan allah'ın belası alt tarafı buluşup pizza yemeye gitmişiz zaten sinemaya da para kalmamış sonra evlere dağılcaz. öyle hepimizi ağlatmıştı o odada. en yakın arkadaşımın sınıfını değiştirmişti. o günden sonra muhteşem beşli olarak anılmaya başladık. ertesi gün de gelmiş bana diyo ki "annen ne dedi", benim annem de rahat kadındır. dedim ki "gençtir, yapar hocam" dedi, sonra bozulup odasına gitmişti. 26.02.2015'te yaşandı bu olay. bu sene de o tarihte okula çiçek yolladık. hocam biz mezun olduk ama siz bizden kurtulamazsınız.

en kötüsü de kaçtıktan sonra sınıfta olan arkadaşlarından o gün öğretmenin gelmediğini ve dersin boş geçtiğini öğrenmekti bazen.

lisede okuldan kaçıp dershaneye ders çalışmaya giderdik. böyle de çalışkan çocuklardık be.

en son kaçışımda iki metre duvardan aşağıya bodoslama atladım ayağım zedelenmiş 1 ay alçıda gezdim ama yine olsa yine atlarım çok zevkli bir şey aq

ulan ya ben yokken annem okula gelirse diye oluşan o sızı halindeki küçük korku. kaçıldığında herkes gülüp eğlenirdi ama o mutlu yüzlerin altında bu korku yatardı.

bizim zamanimizda nargile cafeye gitmek vardi. hatta son zamanlarda okul formasiyla girmek yasaklanmisti. simdi okul formasi diye bir sey yok tabi. kazagimizi suveterimizi cikarirdik anlamasinlar diye ama 5 kisinin ustu de gomlekli gri pantolonlu olunca anlasiliyordu tabi. ne malmisiz be. simdiki liseliler zehir zehir. her halti biliyorlar.

tek bir kere yaptım. onu da buluşmaya gideceğim için yapmistim hiç pişman değilim bir daha olsa bir daha yaparım

genelde çıkarsam izin alıp çıkardım o yüzden hiç kaçmazdım, bi gün hoca izin vermeyince arkadaşlarla kaçtıydık topluca. harbiden çok hoş bir his ya :d

9. sınıftayken salı günü, 10. sınıftayken perşembe günü okuldan kaçma günümüzdü. kaçıp okulun yanındaki halı sahada top oynardık

bizim tarih hocasi vardı. adam hic kovalamaz, bağırmazdı. telefonu çıkarır fotoğraf çeker hesabini sonra sorardi 😂

şerefsizler hep toplanıp kaçıyorlardı.doğum günlerinde falan toplanır. beni almazlar bende okula gidip ispiklerdim çoğunu. müdürden biraz sertti çok güzel olurdu. götleri tutuşurdu.

bir keresinde hoca izin alıp giderken 4 ders boşsunuz, müdür yardımcısı izin vermezse kaçın, boşu boşuna beklemeyin demişti. hoca sözü her zaman dinlenir diyerekten kaçmıştık. canım hocam özledim.

2 gün okula gittiğim devamsızlık sınırının 10 gün olduğu 12. sınıfta 27 gün devamsızlığım vardı. daha çok çarşıdan kaçıp okula gidiyormuşum.

müdüre selam verip çıkıyorduk. yani pek bi aksiyonu yoktu

12.sınıfken hiç eğlenceli olmuyor

arkadaşlarıma gaz verip duvardan atlatıp ben kapıdan bekçiye "izinliyim" deyip çıkmıştım :d

bizim okul biraz bayır yukarı bir yerdeydi. şehre 4 km. duvardan atlayıp yardır allah yardır taktiğini kullanarak şehre kadar koşup ordan otobüse bindiğimiz an kaçmış oluyorduk. bide bu taktiği kullanıp aşağıda hocalara yakalanıp paraşüt gibi süzülerek iniş yapıp okula geri döndüğümüz de oluyordu, otobüse binmek bu yüzden önemliydi. güzel günlerdi.

bok püsükür bir sürü ders koyarlardı yok sanat tarihi, yok edebiyat, yok felsefe. ştt alooo ben sayısalcıyım. o zaman tm ve sözel sınıflarına da fizik kimya biyoloji koysana orospu çocuğuu. adam zaten edebiyat tarih cografya yapamadığı için sayılsacı. kafası ona basıyor ne diye iteliyorsun sözelleri yok dağlar paralel yok kalıcı kar. piri reis siksin sizi. bende o derslerden kaçıp kütüphaneye giderdim. hele hele 12.sınıfta iyice bu hale gelmiştim 6lı arkadaş grubumuz vardı kaçardık kütüphaneye çökerdik sabahtan akşama kadar kasardık yine olsa yine yapardım beni hiç bir allahın kulu o aptal derslere sokamaz.

ogle arasi evim yakin diye yemek izni kartim vardi. arkadaslarim telden atlardi, bense elimi kolumu sallaya sallaya kacardim 😂

122 gün devamsızlık söz konusu sadece 1 yılda. eğer yaladığım götler olmasaydı yaklaşık olarak liseyi 6 yılda bitirirdim. seviyorum sizi orosbu çocukları hdkkrhhd.

hiç kaçmadım. hatta devamsızlık denen meret artardı.

Şimdiki aklım olsa daha çok kaçardım ama bu defa takımın basketbol maçları için değil başka şeyler için kaçardım. İyice holigan olduk amına koyim.

Benimki genelde kaçmak değil de gitmemek oluyordu. Lise hazırlık sınıfında sabah yediden öğle arası tatili sonuna kadar sınıftaki 10 erkekle counter strike oynamaya giderdik. 20 gün rapor 19.5 gün devamsızlık. Annem beni her gün okula gönderip karnemde devamsızlığı görünce şaşırıyordu biraz.

Sabah okula gidip öğlenden sonra kaçardım daha sonra babamı arayıp ben okuldan kaçtım sana haber gelmeden ben söyleyeyim diye haber verirdim. Şimdi o haber uçuranlardan biri oldum

Bir kere yemek için kaçmıştım onda da yakalandım. Yemek yerine müdür yardımcısından fırça yedim :(

en sevdiğim olaylardan biriydi özellikle toplu olarak bir amaç uğruna-maç, ders çalışmak (genelde yalan olsa da), yemek yemek- yapılıyorsa. hep sınıfta kaçmayan 2 kişi olur ve en son onlara da izin verilir böylece onlar yok yazılmadan kaçmış olurlar işte o zaman enayi hissedersin

Öğle arasından sonra ekibi toplayıp cod2 atmaya giderdik , bir gün en son internet kafenin kapısından ben girdim o ara da tarih hocası görmüş adam tarihi bıraktı sene sonuna kadar beni anlattı

Hiç yapamadığım içimde kalan olay.duvardan atlayıp kaçmayı çok istemiştim fakat devamsızlık haklarını sürekli uyuyarak doldurduğum için yapamadım içimde dert olarak kaldı

annemi arayıp "anne okuldan kaççam haberin olsun okuldan ararlarsa şaşırma" diyip kaçardım. haber vermeden kaçmadım hiç. (bkz: öyle delikanlıyım aynen)

Metin 2 oynamak ile değerlendirdiğim zamanlarım. Güzel günlerdi.

Tüm sınıf kararlaştırıp sınıftan birinin doğum gününü kutlamaya gitmişlerdi. Tabi öğleden sonra sınıfta tek ben kalınca bu olay dikkat çekti. Beni çağırmamışlardı aramız yok diye. Sonra hepsi disipline gitmişti. Asdfghjkşi

Tam bir mal olarak hiç okuldan kaçmadım bunun pişmanlığını yaşıyorum. Siz siz olun okuldan kaçın.

Lisedeyken üst sınıfımda 20 küsür erkek arasında sadece 1 kız vardı. Kız da ağzı var dili yok bişeydi.Bunlar bi gün erkekler olarak topluca kaçma kararı almışlar,kaçarken de son anda kızı farketmişler, biri çantasını toplamış diğeri kolundan tutup onu da götürmüşlerdi. Fikrini hiç soran olmamıştı...

okuldan kaçıp eve gitmek.. bendeki yalnızlığın en ağır tanımı

haftada en az bir gün gerçekleştirdiğim eylemdi. sınıfça adımız çıktı okulda 'bunlar nasıl bu kadar çok kaçmayı başarabiliyor?' diye. yangın tatbikatına gelen afad ekiplerinin otobüsüne binip kaçtım, hocaların arabasına binip kaçtım, asla buradan çıkamazsın diyen güvenliğe el sallayıp kaçtım. bunlara rağmen sınıf olarak hiçbir ceza almadık.

Son hafta her gün farklı yere gezmeye giderdik yıllarca sürdü bu. Şimdi ki aklım olsa daha çok kaçardım meğer hayattan alabildiklerimiz onlarmış. Şimdi o sebeptendir bahane vs olmadan hadi denilince valiz hazırlamam yola düşmem.

Küçük bi ilçede yaşadığım için kaçsam da yapabileceğim aktivite yoktu gidip parkta boş boş oturup kola çekirdek yaparsın anca onu okulda da yapıyorduk zaten. Sevgilimle buluşayım onun için kaçayım desen zaten sevgili yok o yüzden lise hayatım boyunca okuldan kaçmadım bazı derslere giresim olmadığı için eve giderdim anneme de ders boşmuş yalanı atıp evde film izlerdim .

Kaçıyoruz diye okulun etrafına dikenli tel çekmişlerdi ama bizi durduramadılar tabiki

Şimdilerde olsa çılgınlar gibi yapacağım eylem, ama o zamanlarda müdürün örnek öğrenci diye kürsüye çıkardığı benden beklenir miydi bilmem. Düşünsenize ben kaçıyorum okul örnek alıp kaçıyor, müdürün şok:):)

valla ne yalan söyliyeyim iyiki kaçmışım. geriye dönüp baktığımda aklımda kalan tek an böyle itlik serserilik anları. dersmiş şuymuş falan yalan. yani tamam dersinedr çalış ama bi daha o yıllara dönülmüyor. öğrencilik eziyet gibi görünsede iş hayatına başladıktan sonra mumla arıyorsun öğrenci rahatlığını.... çok özledim çok

Kaçtıktan sonra yok yazılmamak için sınıf defterini de yanımızda götürdüğümüz zamanlar kafede otururken defterle topluca fotoğraf çekilmiştik. (bkz: kral hareketler)

Ulaan, ne günlerdi bee. Okuldan kaçıp ilçe voleybol turnuvasına tezahürata giderdik. Her sene en az 1 hafta gollum gibi gezerdim.