liberalizm

kapitalizmin yumuşağı gibi. her şey özel sektörde. biri.kim hat safhada. zengin fakir arası uçurum. milli gelirin çoğu küçük bir guruhta.

yandaşlığın önüne geçer. ve devleti küçültür. temellerini john locke atmıştır. bakmayın siz türkiye'de liberallere liboş dendiğine. turgut özal, recep tayyip erdoğan veya süleyman demirel liberal değildi. değiller. onlar sadece kadrolaşma uyguladılar devletin tüm kademelerinde. ki hala öyle. liberalizm bir çok ayaktan oluşur. ekonomik ayağı güçlüdür. toplumsal ayağı ise özgürlüğe dayanır. bugün tüm modern avrupa ülkelerinde liberalizm çok ciddiye alınır. çünkü özü bilinir. ve her ülkenin meclisinde temsil edilir. türkiye'de ise 78 milyondan ancak 27 bin oy alır. deep web diye bir belgesel-film var. mesela oradaki tüm mevzunun başlangıcı liberalizmdir. not: bizim gibi geri kalmış toplumlarda yemedi. (#4076107) milletin en çok takıldığı konu özelleştirme. bu kötü bir şey değil. liberal düşünce kar eden kurumu özelleştirmeyi düşünmez zaten. bir kurum zarar ediyorsa özelleştirir ve insanları saçma sapan vergilerden kurtarır. trt gibi, diyanet işleri başkanlığı gibi kurumları kabul etmez. ki bu gayet mantıklı. boşu boşuna bir dünya vergi veriyoruz bu kurumlara. john locke'ı okumak lazım. keza, karl marx'ı da. karşılaştırma yapmak için. neticede hiçbir ideoloji kusursuz değildir. amaç, gerekirse tüm ideolojilerin toplamını veya topluma en uygun olanı seçip yarına öyle kalmaktır.

bireye önem verir. ıskalamamak lazım bunu. bireyi ve bireyin özgürlüğünü her şeyden üstün görür.

devletin serbest piyasayı öne çıkarttığı, siyasi felsefi akım.

bir ülkede liberalizm varsa o ülke de zenginle fakir arasında ki fark daha çok belirli olur.

artık bu ülkede herhangi bir parti seçimle iktidara geldiği takdirde ne olursa olsun özelleştirilen şirketleri yeniden kamulaştırması ve tamamını devlete bağlaması neredeyse imkansız. bu nedenle 90lara kadar ülkemizde muhalefette etkisini gösteren sosyalizm bugün tamamen etkisini kaybetti. liberalizmin ise verdiği özgürlük ülkemize şu gibi altından kalkması zor zararlar verdi.bu ekonomik düzen/ideoloji yüzünden çok sayıda yerli kurum ve kuruluş yabancıların eline geçti. evet dediğim gibi bu kurumların yeniden devlete bağlanması neredeyse imkansız. fakat milli bir şekilde özgür olarak kalmasında sakınca yok. mesela vodafone gsm şirketine bir bakın. eskiden milli bir iş adamı olan cem uzanın elindeydi ve adı telsimdi. sonrasında ingiliz şirketi vodafone'a satıldı. değişen tek şey şu oldu, şirket yabancıların eline geçti. evet karışık oldu ama özetle şunu söylemeliyim. değerli arkadaşlarım, bizler bu ülkenin geleceği olarak sağlıklı kararlar vermeli ve ülkemiz için en uygun olanı defalarca düşünerek,sorgulayarak seçmeliyiz. görüşüm şu; ne körü körüne liberalizme bağlanıp her şeyi yabancılaştıralım, ne de sosyalizme bağlanıp her şeyin devlet elinde olmasından yana olalım. bence nasyonal liberalizm adında bir düzen getirmeli ve şirketlerimizi milli bir şekilde özelleştirmeliyiz. ben vodafone kullanıp ingilizlere para kazandırmak değil, telsim kullanıp yerli işadamlarımıza para kazandırmaktan yanayım. kazansınlar ki bu ülkeye yatırım yapsınlar. bu ülkede milli işadamlarımızın yatırımlarıyla gelişsin. belki bizlerde geleceğin milli yatırımcı işadamlarından biriyiz.

hmmmmmm harika bir akım. liberal olmayanın gerçekten kendisine saygısı yoktur.

dünyanın en iyi görüşüdür liberalizm. laissez faire laissez passer ulan. yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla raskolsikov liberalliğe devam ediyor hala.

"herkesin tuttuğu kendine."

aq ideolojisi. şunu milliyetçi ideolojiden daha cazip gösteren ve buna kananlar çok ilginç. nefret ediyorum liberalizmden, kapitalizmden, kominizmden yaşasın hanımcı ideoloji.

aynen kardeşim kapitalizm'in yumuşağı diyerek bütün liberalizm tezlerini çürüttün aferin. bundan sonra son neo john locke diyoruz.

türkiye'de liberal bir düşünür okumak isterseniz, prof. dr. mustafa erdoğan'ı okuyun derim.

şuna bak aq. başlıkta liberalizm savunmuşum. ya ben kimim amına koyim.

bireyin özgürlüğünün değerini ve önemini vurgulayan, onu temel alan; devletin görevini de vatandaşın hak ve özgürlüklerini korumakla sınırlayan siyasi bir felsefe. (bkz: liberté, égalité, fraternité)

insana şu fırsatı verir; hiçbir şekilde yandaşlık ve yalakalık yapmadan sınırsız zengin olabilirsin. ya da şu riski barındırır; ne yaparsan yap fakir olarak öleceksin. devlet 2. plandadır, özel müteşebbisler ise öncelik ve can damarıdır. eğer girişimci bir ruha sahipseniz liberal görüşle yönetilen diyarlarda çok zengin olabilirsiniz. mevcut düzenin aksine, siz devleti beslemezsiniz devlet sizin önünüzü açmak için gerekirse bakanlık binasını satar konteynerda işini görür. güzel mi? fena değil. mümkünatı var mı? yok. müspet oranda liberal olmak çağı yakalamaktır. bu akımın ülkemizdeki en büyük öncüsü besim tibuk’tur, çağın çok ötesinde bir adam. tartışmalı çıkışları oldu hep, mesela seçim konuşmasında trt’ye çıkıp, “bu trt’yi satacağım” dedi, aradan 20 yıl geçti trt akp yayın organına dönüştü, “iktidar olduğum gün 100 bin memuru işten atacağım” dedi, aradan geçen zamanda devlet kadroları akpliler’in soy ağacına dönüştü, bir fotokopiyi üç kişi çekiyor. tabii komple liberal olmak da zehirli bir yöntemdir ama birazcık liberallik enerji verir, toksinlerden arındırır.

laissez faire laissez passer yani 'bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler' sanırım en kısa anlatan tanımlardan biri budur. üstte bahsedildiği gibi liberal anlayışlı bir devlet önünüzü her türlü açar. hatta bu anlayışa sahip olmayan, tam karşıt olan ülkeler bile seve seve önünüzü açar, açıyor. örnek olarak çin, rusya. tabii bu ülkelerde nepotizmin içinde daha çok liberalizm görülür. kendim liberal görüşü desteklemiyorum fakat içinde bulunuyor muyum? seve seve bulunuyorum. çünkü piyasa ile maalesef savaşılmıyor. henüz savaşıp kazanan hiç kimse çıkmadı. piyasa win win.