ekonomi

insanların sınırsız tüketim isteklerinin sınırlı kaynaklarla en iyi nasıl tatmin edileceğini inceleyen bir sosyal bilim dalı.

sosyal bilim alanında nobel ödülü verilen tek dal.

sınırsız ihtiyaçlar ile sınırlı imkanları uyarlama işidir.

Şöyle politkikar izlenmediğinde çöken sistemdir.

3 yıldır okuyorum pek anladığım söylenemez

şimdi kalkıyorum ve akşama kadar seninle çift kale maç yapmaya hazırlanıyorum. vizesinden 49 aldığım dersten kalmak bana yakışacak bi olay değil. amına kodunun gaziosmanpaşa üniversitesi senin neyine 60 geçme notu.

yunanca oikia (ev) ve nomos (kural) kelimelerinin köklerinden oluşur. ev yönetimi anlamına gelir.

şunu da şuraya iliştireyim; (#2260126)

Bu bölümü okuyan arkadaşlar yeşillendirebilir mi?

Bu başlıktaki entrylerin birinde de yazıldığı gibi sosyal bilimler arasında nobel verilen tek bilim dalıdır. Ben eskiden bu olayı anlamazdım. Yani nobeli değil ama ekonomi biliminin neden bu kadar önemsediğini pek kavrayamazdım. Yani amaan paranın ne önemi var diyen anarşist bir ergenken para politikalarını da göbekli kapitalist milyarderlerin ahlaksız oyunları olarak görürdüm. Bu ahlaksız oyun meselesi kısmen hala inandığım bir durum tabii ama kastım başka burada. Ekonomi denilen alan bana overrated gelirdi biraz. The Beatiful mind filmini izlediğimde niye bu kadar abartıyorsunuz acaba aq falan diye düşünmüşümdür kesin. Artık yavaş yavaş bilim olan ekonominin ne kadar hayati bir kavram olduğunu daha iyi kavramaya başladım. Bir aydınlanma olmasa da ufak bir farkındalık oluştu bende. Ekonomi dediğimiz şey ve para politikaları interneti saymazsak bütün dünyayı birbirine bağlayan en büyük yapay aygıt çünkü. Ekonomi ve ekonomi temelli tüm teoriler insan ve insana dair hemen her şeyler doğrudan alakalı çünkü. Bir sosyolog için ekonomi altın değerinde bir databank mesela. Aynı şey bir psikolog için de geçerli mesela. Sosyolojinin, antropolojinin, matematiğin, istatistiğin, psikolojinin ve sayamadığım bir çok ana başlığın tek potada eritilmesi ve para denilen inanç mekanizması üzerinden tüm dünyanın simultane bir biçimde bir birine an be an bağlı olması inanılmaz bir olay bence. Bunu bir kapitalist bir bakış açısıyla, meta bir aç gözlülükle söylemiyorum ama para, bu dünyadaki en önemli şey gerçekten. Dünyayı değiştirmek için belki bilim, sanat ve inançlar gerekir ama dünyayı anlamak için tarih, ekonomi ve felsefe gerekiyor gerçekten. Bunlardan birisi eksik kaldığı zaman çok şey eksiliyor çünkü. Marx, Adam Smith ve Hegel'i saygıyla anıyorum şu anda.

aslında son 10 yıl usul usul çöküşe geçmesine rağmen etkilerini son 1 yıldır hunharca hissettiğimiz, gün içinde sosyal hayatımızda konuştuğumuz tek konudur. hatırlayın geçen senelerinizi, arkadaşlarınızla laftan lafa atlıyordunuz değil mi? şimdi de zamdan zama... yazık oluyor. belli bir kesimi bir türlü doyuramadığımız ve buna güçlü ses çıkarmadığımız "sahip olduğunuz servet, bizden çaldıklarınızdır" diye haykırmadığımız için şimdi iki sinema bileti, herhangi bir aktivite, dışarıda bir çay içmek nasıl da lüks oldu. (içki sofrası, gece hayatına değinmiyorum bile) yok yok bu konu beni cidden delirtecek cidden. böyle böyle hepimiz aklımızı çıldıracağız valla bak. çok yoruldum sözlük, her şeyin hesabını yapmaktan, kendime sürekli maddi sınır çizmekten, kazandığım parayı sadece işe gidip gelebilmek için harcamaktan çok yoruldum.

gorsel kadınlar biliyor, 6 litre PIRIL 10 liraydı, 4 litre PIRIL 35 lira 90 kuruş aklınızı başınıza alın (bkz: izahı olmayan şeyin mizahı olur)

Objektif birisi şu an ki bu Z kuşağının Avrupa ısrarının ne kadar saçma olduğunu anlar. Arkadaşlar Avrupa'da çöküşte aslında. Sadece bizden iyi oldukları için toz pembe masal gibi geliyor. Bizim 1 yılda ki çöküş mutlaka onları da vuracaktır. Çünkü ekonomi domino gibidir. Bu yüzden bence yaşı genç olan arkadaşlar ülkeden çıkarsanız uzak doğu ülkelerini deneyin derim. Sistem çarkı daha sağlam oralarda. He yok ülkeden çıkışınız zorsa. Sevin ya da sevmeyin iş yapacaksanız mutlaka "üretim" sektörü ile alakalı olsun.

taraflı tarafsız herkesçe koşulsuz şartsız 1. gündemimiz olmalı. bunu çokça es geçiyoruz, hata yapıyoruz. rezillik

Türk lirasının değeri düşürülerek ülkeye olan talep arttırılıyor.Bu şekilde ülke yabancı yatırımcıların ve turistlerin ilgi odağı haline geliyor.Dış ticaret açığının kapatılması için ülkeden çıkan döviz(ithalat) ve ülkeye giren döviz(ihracat) arasındaki farkın kapatılması gerekiyor.Haliyle ülkedeki yabancı yatırımcıların sayısı arttırılmaya ve ülke ilgi odağı haline getirilmeye çalışıyor.Bunun için yapılmış birçok turizm geliştirme projesi var.Sonucen Türkiye ucuz iş gücü haline geliyor,tıpkı Çin gibi.Büyük köklü şirketler yatırımlarını genelde Çin'e yapıyor çünkü çalışanlar işi ucuza yapıyor ve her şey daha ucuza mal ediliyor.Sanırım biz de Avrupa'nın ucuz işçisi olmaya hazırlanıyoruz.

Ben zaten TL kullanıyorum. 1 tl hep 1 tl.

ya şimdi küsküyü şenlendirmek için insanları töhmet altında bırakmak gibi olmasın ama; hayvanların refleksleri bizimkilerden daha onurlu amk; link

illüzyondur. mesela, türkiye’de tam da şu an hem döviz kuru hem enflasyon, hem faiz hem de işsizlik artıyor. şu dört şeyin aynı anda artmasını ne adam smith ne de daron acemoğlu açıklayamaz. bu arada, bir ülkenin para değerinin yok hukuğa, yok hoşgörüye, yok sosyal devlet olmaya vb. bağlı olduğu söylenerek insanlar en aşağı yüz yıl aldatıldı. o da yalan. kuveyt dinarı buna nefis bir örnektir. özetle, ekonomi bir aldatmacadır. tek doğru yol ve plan, sende olan şey bok bile olsa onu doğru ve düzgün pazarlamaktır. önce iç pazarı boka doyuraraksın ama. yoksa ihracat adı altında sömürü ülkesi olmanın anlamı yok.

son birkaç senedir bende bile etkisini gösteren bir gidişatı var. ulan ben var ya aranan adamdım aq. para yönetimi ayak yorgan falan bilmem ne ustaydım. bi geçen sene temmuz ayında utana sıkıla babamı aramıştım baba param bitti diye. ondan önce bir kez aramışlığım yoktur. çünkü hep para neyse ona göre davranırdım. bi de bu temmuz ayı yarrağı yedik. yemin ederim bu duruma düşecek adam değildim de neyse aq. hallederiz bi şekilde. ekonomi beni bile sarstıysa bu millet var ya aç kalır aç. hadi inşallah diyelim. ohhh ohhhh.

Bugün markete gittim, kasada sıradayken annem bi kaç bir şey almayı unuttuğu için o gelene kadar diğerlerine sıramı verdim. Neredeyse gelen her müşteri aldığı şeyin parasını zar zor çıkardı, birisi çıkaramadı, bir tanesi de ürünler geçerken bir iki ürünü geçirttirmedi, parası yetmedi. İnsanlar temel ihtiyaçları bile alırken en ucuzlarını almalarına rağmen kasaya geldiklerinde bi tereddütte kalıyor, alamıyorlar. Kendi insanımızı bu halde görmek üzücü bir durum. Ama bi yandan da insanlarımızın kendi tercihiydi bu durum…