küfretmek

yakışmıyor insan olana. gel gör, kötülüğü bastırmak için dilden başka bir şey gelmiyor.

bilimsel olarak acıyı hafiflettiği kanıtlanmıştır. dünyasal bir olgudur, çirkindir belki ama lazımdır.

(bkz: gün yüzü görmemiş küfürler)

(bkz: küfür etmek)

küfür etmek müthiş bişey amınakoyayım ya

kadınların yanında etmem yanımda etmelerindende hoşlanmam.

çileden çıkılınca yapılan sözlü eylem. ne hikmettir edilen küfürler sanki gerçekten eyleme dönüşüyormuş gibi rahatlıyor insan. bir acayip

en büyük meditasyon yöntemi. acayip rahatlatıyo insanı

kesinlikle yapılmaması gereken bir şey ama hayatın kendisi zaten küfür gibi değil mi biz etmişiz çok mu onca hayaller yarım kalıyor onca yenilen kazıklar hayattan yediğimiz tekmelerde zaten bize karşı edilmiş bir küfür değil mi ?

erkek arkadaşın olacak o kız kılıklıya cinsel istismarda bulunayım.

son 10 dk dır yaptığım eylem

kızsanız hoş karşılanmıyor. hele ki minik bir kızsanız hiç. sen küfür ediyor muydun ya? yok etmiyorum tek işlevim sevgi pıtırcığı olmak.

normalde küfür etmeyi sevmem fakat bazı durumlarda refleks olarak ana avrat giydirdiğim oluyo

bugün 2017 senesi boyunca ettiğim küfür sayısının 2 katı kadar küfrettim sözlük. attığım her adımda, aldığım ve verdiğim her nefeste küfrettim. neden? kime? okula gitmek için otobüse bindim. her şey normaldi; ben podcast dinliyordum, otobüs de güzergahında ilerliyordu. daha sonra podcast bitince çıkardım kulaklığı, dışarıyı izlemeye koyuldum. şöför okuldan uzak bir yerde durup "okulun orada durağhk olmadığından sizi burda indirecem" dedi. iyi de, güzergaha göre okulun önünde bizi indirmesi gerek? karşı çıkıldı, "gardaşım güzergahta niye okul yazıyo o zaman?! götüreceksin bizi!" denildi. yolcularla şöfer denen orospu evladı arasında minik bi kaoscuk çıktı. şöför yaradan rabbinin adıyla kıvırıyordu, "bana gızarlar durağhk dışı bi yerde indirdim diye" diyordu. geçmişini siktimin pezevengi bizi okulla alakası olmayan bir yerde indirdi ve kaderimizle başbaşa bıraktı... okula bilmem kaç kilometre var, sınıftan bi arkadaşla başladık yürümeye. bir o sövüyor, bir ben sövüyorum. yolda eniğin teki bize havladı, "lan bi sikt!" deyip tekmeleyecekmiş gibi yaptım, neyse ki kaçtı (kaçmasa yerdi o tekmeyi, zaten sinirliyim, taşı toprağı sikecek kadar hem de). yoldayken arkadaş "şuna bak" dedi hafiften gülerek. bi baktım, inanmadım yıkıldım. amfi kapısında bir bildiri ve şöyle yazıyor "ders (ek ders ile birlikte) ertelenmiştir." bugünün tek dersi de o. yani boşuna bu kadar çile çektik. bir yandan yürümeye devam ederken diğer yandan sinirden kahkaha atmaya başladık. okula az kalmıştı, 6-7 sap ,ayaklarımıza kuvvet, yürümeye devam ediyorduk. ve okula vardık, öğrenci kimliklerini önce güvenliğe gösterdik ve sonra da başımıza gelenleri anlattık. güvenlik görevlileri de siktimin şöförüne sövdü ve daha önce de bu olayın yaşandığını söyledi. şikayet etmemiz gerekiyormuş da bilmem ne... geçen sene böyle bir siksok durum yoktu, bu sene çıktı ortaya. artık kime küfredeceğimizi şaşırmıştık. zaten vizelere kalmış bir hafta, olacak şey mi bu sorarım size? şöförü dövsen sen suçlusun, yüzüne alelen sövsen gene sen suçlusun... ama o gavat pezevenk bizi allah'ın unuttuğu yerde indirdiği için suçlu değil. okulun önünde durak yokmuş, indiremezmiş. ulan sikik daha önce iniyoduk biz? söylüyosun, "yok yassah o" diyo. her canlı ölümü tadacak şöför efendi, öldüğüm gün ilk iş senin ölmüşlerini bulmak olacak, küçük bi işim var kendileriyle.

küfür ruhun yelpazesidir.

sırf bundan sebep evden kovuldum ve geri dönmemem istendi buradan yetkililere sesleniyorum beni zamanında yanlış aileye vermişler o doğum belgelerinin yeniden incelenmesini istiyorum.. (bkz: o kilitli belgeler açılsın lütfen)

duygusal olarak rahatlatır.

çok nadir ağzımdan kaçırsam da etmemeye çalışıyorum lakin içimden dümdüz gitmeme engel olamıyorum..

kötü biliyoruz ama haddi aşan çok

kendini ifade edemeyen bireyin başvurduğu ilk yanlış. ne yazık ki başlık ya da entry içeriklerinde bolca mevcut. şunu unutmayın ama sakın, küfretmek sizi durumdan belki kurtarır fakat asla haklı çıkarmaz.

bireylerin kendini ifade etme şekli. ne güzel insanlar tepkilerini istedikleri şekilde özgürce veriyor. şunu unutmayın ama sakın, küfretmek rahatlatır kişisel edilmediği sürece sorun yoktur görmek istemeyen de bakmaz.

küfür etmek ruhun yelpazesidir.

aslındaok da iyi birşey değil ağzımda çokta iyi durmadığının da farkındayım ama terapi gibi şerefsiz ettikçe rahatlıyorum ama hakediyor onlarda

anlatımı çok fazla kısırlaştırıyor. köreltiyor ayrıca. uzunluk ölçüsünden bir şeyin miktarını belirtmeye varana kadar her şeyi küfür ile tabir edebilen bir milletiz. sonra iş resmi konuşmalara geldiği zaman "eee ... ııııııı.. aaaaa..." oluyor. duraksama değil o aslında, sansür. "(ebenin) diyemedi eeee..."

kinini ,sinirini kusacak başka kelimeler olmayınca mecbur kalınan durumdur..

refleks olarak değil gayet düşünerek küfrediyorum bi çeşit düşünerek rahatlama eylemi

gündelik yaşamda pek kullanmam. ama sosyal mecralarda yazarken aq ve mk yazmak alışkanlık oldu. cümle sonuna koymadan olmuyor sanki. gerçi son zamanlarda gündelik hayatta da kullanmaya başladım. n'olcak benim bu agresifliğim?

sikicem valla sinirli ve bir o kadar da kırgınım amina koyiim

ani bir rahatlama hissi verir.

eskiden çok ederdim. örneğin buradaki ilk entrylerimde de epey küfür vardır. hatta ilk kitabım itiraf'ta da çok küfür vardır. ancak insan hep aynı kalamıyor. sonra, bilinçlenip araştırdığımda küfürün en temelde kadını aşağıladığını ve cinselliği kötü gösterdiğini gördüm. hala küfür ediyor muyum, samimi arkadaşlarımla konuşurken evet. ancak etmemek lazım. zira az önce dediğim gibi, küfür, özellikle tüm sinkaflı küfürler en temelde kadını aşağılıyor ve cinsellik olgusunu kötü algılatıyor.

ramazan dolayısıyla evde yapmamaya çalıştığımız şey.. şöyle açıklayayım evde ailecek (evet ailecek) çok sık kullandığımız hoş olmayan kelimeler, cümleler var: şerefsiz, anasını satayım.. özellikle bu ikisi sanki normal bi şeymiş gibi. durumun vahametini babamın minik, tatliş çocukları “şeyepsiz” diye sevmesi ortaya koyabilir sanırım. (ahahahhaahha) neyse buna bir dur demek için küfretmeme-daha çok argo da kullanmama- kampanyası başlattım. her kötü sözcük (:d) için 1tl atacağız vee en sonunda bu parayı hayır işlerinde kullanacağız falan filaan. fakat gelin görün ki çık zararlı çıktım yav. evde herkesten çok benim ağzım pismiş ama dostlar allah için söyleyin “manyak” kelimesi bile sayılabilir mi ya??? aralığı (bu kelime yerine başka bi’ şey deniyordu neydi yiaa) çok açık tutmuşuz şimdiden 60 liram gitti benim.. napıcam bilmiyorum, param yok.. hemen ibanı- ehehehe komiklikler şakalar. yanii uzun lafın kısasıııı nedir bilemiyorum..bunu niye anlattığıma dair bir fikrim yok. (bkz: bu da böyle bir anım)

Asla sesli bir şekilde küfür etmem. Ama içimden önüme gelene saydırıyorum. Daha çok rahatlatıyor.

Cinsellik pis bir şey olmayınca, günaha girme diye bir şey de olmayınca küfretmek zordur. Ettiğimiz çoğu küfür cinsellik üzerinden, etmediğimiz küfürler ise günah algısından .

Günlük hayatta sık sık kullanılmaması gerekir, sürekli küfür edince anlamını yitiriyor. İnsanı sadece aşırı itici ve kaba biri yapıyor. Ama mesela tam sinir ve stres halinde, veya böyle bir olay anında edilirse, işte o an hem gereklilik hem de anlam kazanır. Sonunda insana rahatlık ve bazen de tatmin hissi verir.

Cümle sonuna nokta koymak yerine küfür kullanıyorum, dil alışkanlığı oldu bırakamıyorum ama allahtan sadece arkadaşımla konuşurken çok ediyorum...

Bu ülkenin jeopolitik konumu küfürsüz yaşamaya uygun değil

insanların aşırı küfretmesinden ve küfürlü konuşmalardan hoşlanmam ama kendim konuşma arasında küfretmeyi severim (bkz: sorry not sorry)

mesai saatlerinde ne mümkün küfretmemek amk