kitap okurken kaldığı sayfayı kıvıran insan

kitabın kitap olması önemli değildir bence taş tabletlere çiviyle de kakılsa, internetten pdf de olsa önemli olan içeriği. okusun da isterse koparsın sayfayı önemli olan okuması. okuyun lütfen. lütfen.

hep kitap mı bende iz bırakacak bende onda bırakırım.

tek derdiniz bu mu amına koyduğumun yerinde

onlarca kitap okudum ve kitaplara çoğu insandan daha çok değer veriyorum ama kenarını kıvırıp öyle bırakıyor bir gün bile bi tanesi gelip abi sen bizi neden kıvırıyorsun demedi.

gerçek okuyucudur.

bayılıyorum şu kitap duyarcılarına. kitabı kitap yapan içindekidir. sayfası ,baskısı, kapağı, adı değil. insanlar kitap okusun da isterse sayfasını kıvırıp götüne soksun.

sayfaların bir önemi yok önemli olan içerik unutmayın ki mehmet akif istiklal marşı'nı yazarken kağıt bulamamış duvarlara yazmıştı.

absolutely barbaric triggered etc.

çok güzel bir kitap hediye etti bana. sevdiğine, sevdiğin kitabı hediye etmek adettendir :) ayraç olarak fotoğrafımızı kullanıyorum. sayfalarını kıvırıp o kitaba zarar vermek istemem. benim için çok kıymetli

ne abartıyonuz ya bence muazzam bi detay. ayrıca kitap ayraçlarını kitabın arasında pek samimi bulmuyorum, niye aramıza giriyosun arkadaşım ben belki iz bırakmayı seviyorum

siz kıvırdınız orada burda benim canım yandı

bu ne cesarettir yarabbi

bir de yalayarak kıvıran var... kardeşim bu ayraç niye icat edilmiş?

bu benim. ayraç bulamazsam o an kıvırırım.

ayraç kullananamam çok fazla sanki kaybetcekmisim gibi gelir ya da biri kitabımla uğraştı farklı sayfaya koydu gibi salak bi düşünceyle ayraç kullanmıyorum. kaldığım sayfayı kıvırıyorum haliyle

benimdir. pek yeni kitabım olmadığı için üzülmem. çünkü kitap benimse kenarında köşesinde ufacık bi yemek lekesi bile olabilir. ama yeni basılmış bi kitabı aldığımdaysa kıvırmayıl arasına sevdiğim bi insanın fotoğrafını koyarım. çünkü biliyorum ki o fotoğrafı kaybetmem.

kitap benim kitabım istersem kıvırır götüme sokarım amk. bi insan şu konudan nasıl prim yapmaya çalışır arkadaş ben hayret ediyorum ya.

sayfayı kıvıranlar olabilir ama o sonda yazan insan wtf

eskiden bu konuda aşırı duyarlı bir insandım. kitabımı arkadaşıma verirken bile dikkat etmesini söyler öyle verirdim. ama artık düşüncelerim değişti. kitap okurken beni anlatan satırların altını çiziyorum mesela. ya da kitap sayfasını kıvırabilirim. geçen gün sevdiğim adamla kitap okurken çay damladı üzerine üzülmedim. neden mi? o kitapta bir yaşanmışlığımız kaldı. o kitabı okurken o lekeyi her gördüğümde gülümseyeceğim mesela.. o yüzden arkadaşlar her insan istediği yapar. ne düşünerek yaptığını bilmiyorsunuz. bilmeden kötülemeyin..

okuyun da ister kitap ayracı kullanın ister kıvırın yeter ki okuyun

hiç sevmediğim bi hareket kitaba kötülük etmiş hissettiriyor

kitaba saygı göstermeyen insana nasıl saygı göstersin.

i̇z bırakanlar unutulmaz

ben kitabıma zarar gelmesin diye canımı verirken kıvıran insanları anlayamıyorum

her kıvırdığım sayfada ki izler kalmış yaşanmışlık onlar bi kere

T: bir tür insan. Kitap ödünç vermeyeceğim insan tipi. Kitaplara diğer tüm eşyalarımdan daha çok önem veriyorum. Bir sayfası kırışsa dahi dayanamam, bebeklerim onlar benim...

benim de dahil olduğum insan grubu. (bkz: önemli olan içidekiler)

ayrac takintisi olan mi kaldi amq

Gayet de normal karşıladığım durumdur. Hatta böyle olan arkadaşlarıma bir de ben teşekkür ediyorum. Yetmiyor fikirlerimizi karşılaştırmak adına tekrar okuması için verip beğendiği bölümlerin altını çizmesini ve notlar almasını istiyorum. Bu kadar şekilci olmayın. Size kalsa kapağına göre yayınevi seçersiniz lan.