kendini değersiz hissetmek

her dakika bunu hisseder mi insan abi sadece sevilmek istedim

insanın kendini değersiz hissetmesi çok fena bir durumdur,genellikle bunu hissetmez hissetmeye zorlanır insan.bu durumdan sıyrılmak için aynaya bakın ve harika bir kombinasyonla dünyada olduğunuzu hatırlayın.inanın sizden daha güzel ve değerli bir şey yok bu hayatta.

ne bilim benden o kadar kolay vazgeçildi ki kendimi her yerde bulunan çakıl taşı gibi hissettim

öyle durup dururken olmamıştır o, vardır birilerinin emeği.

nefes almak bile istemediğin, 0.03mm derinin altında sanki ateş topu varmış için sanki ateşle kaynıyomuş gibi hissettiren, uyutmayan, uyanık tutmayan, bilincin ve bilinçsizliğin sınırlarını zorladığın hisse denir. belirtileri gözlerde nem,baş ağrısı ve karın bölgesine yenilmiş yumruk hissidir.

hani böyle arada gelir ya, öyle işte..

yeni telefon aldım numaralar gitti. herkesi aradıkça kaydederim dedim 8 gün oldu hala rehberim boş

beklentiler yıpratır , herkese küsün kendinize küsmeyin dünyada bi siz daha yok . mutlu olun mutlu ..

en değer verdiğin kişi tarafından oluncada koymuyor değil

en çok ilgiye ve desteğe ihtiyaç duyulan anlarda yalnız kalınınca hissedilen durum.

kimse değersiz değildir fakat hissetme kısmı çok doğru be abi

son bir iki aydır kimse doğru düzgün beni dinlemiyor boş boş havaya anlatıyorum geçiştirici cevaplar alıyorum kısaca kendimi çok değersiz hissediyorum

uzun zamandır bu şekilde hissediyorum bu buhrandan nasıl kurtulurum onuda bilmiyorum. aslında birilerinden değer görmesekte oluyor ama bunalımdayım sanırım

değersiz hissetmek, aslında kalabalık içinde yalnız kalmak ve yokmuş gibi yaşamanın bir sonucudur bana göre. sonucu ise ağır mutsuzluktur

ben bi cevherim dışardan değersiz madenlerden biri gibi gözükse bile içim altın benim (bkz: kendini avutma sanatı)

bana değer vermediğini hissettiğim an hiçbir insanı hayatımda barındırmam. belki yokluğuna geç alışırım. çok özlerim. ama o gittiği an ben yine kendi kendime kalicam. bu yuzden bizim sevgimizi hakketmeyenleri sevmemeliyiz.

aga kendinizi değersiz hissettirenlere aslında değersizin kendileri olduklarını hatırlatın..

son 2.5 aydir icinde bulunduğum durum sonumun iyi biteceğini sanmiyorum

hissettirenler utansın kardeşim sıkma canını (ihtiyacı olan üstüne alınsın)

valla yıllardır böyle alıştım galiba, ha varlığım ha yokluğum. ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar.

ağzımla kuşta tutsam yaranamam...sen evde yemek yaparsın eşini beklersin ama o bi tlfn açar gelemiycem eve arkadaşlarla yemeğe gideceğiz ...

böyle hissettirenlerin ta

bir arkadaşım yakın arkadaşıma aşık olmuş. ama arkadaşım burda olmadığı için hediyeyi kargoya vermiş almam için ve hediye seçmek için falan sürekli mesaj atayordu. nasılsın falan filan. neyse, verdim hediyeyi. o zamandan beri mesaj atmıyor. ne bileyim insan kendini kullanılmış hissediyor. ne diyeyim ya yazıklar olsun 9 yıla.

kendim için çok değerliyimdir. başkalarının değer vermiyor olması umrumda değil.

en kötü duygulardan biri

dünyanın en kötü duygularından birisi.bize gayet iyi hissettirdiler bunu.allah razi olsun.

insana değersiz hissettirilmez. insan kendini değersiz görür ve başkalarının da kendisi için böyle hissettiğini düşünür. kendimizi değerli görüp yapabildiklerimizin farkına vardığımız anda hayatımızda birçok şey değişecektir.

olması gereken şeydir. genel bir bakış attığımızda ortada olan gerçekliktir. kibirli olmaya gerek yok.

bunun sizi yıpratmaktan başka bi boka yaradığı yok. size sizden başka kimse değer vermez. o yüzden sevin kendinizi.

küçükken evden kaçmıştık kuzenlerimle, çünkü herkesin bizi çok sevdiğine, çok özel olduğumuza, bizsiz asla yapamayacaklarına inancımız tamdı. ve kaçtık... galiba aradan 10 saat falan geçti, hava kararmaya da başladı, kimse bizi aramıyordu ve biz açlıktan ölüyorduk, kuzenlerden biri anaaa cin var, ay o şeytan mı filan diyerek bizi korkuttu da bayağı, sonra eve dönüp, hiçbir şey olmamış gibi bir yandan portakal yiyip, bir yandan bizimkiler izlemeye devam ederken anladım değerli olmadığımı...

regli olmadan 1 gün önce tüm gece bunu düşünüp ağlarım gelenek gibi bir şey sjsjsjjsjsj

son zamanlarda bunu daha sık hissetmeye başladım.

böyle böyle olursan bu şekilde davranmazsan/davranırsan seni severim/hayatımda tutarım... yani diyor ki seni sevmek için şartlarım var. yoksa bu halinle seni sevmiyorum. seni yüzde yüz kabul etmiyorum. olduğun gibi değil benim istediğim gibi ol. benimle ilgilen ama soru sorma beni sevdiğini söyle ama bağlanma beni aldatma ama gün geldiğinde benimle de bir gelecek isteme.kalbini ver ama benimkini isteme. canın yandığında belli etme. ağladığında bana gösterme yüzünü. hastalandığında bayıldığında insanlar seni hastaneye götürdüğünde bana bunları söyleme. üzüleceksen tek başına üzül. çünkü seni üzmemek için çaba sarfetmem seni sevsem bile. alın size kendini değersiz hissetmek.

kendimi hiçbir zaman değersiz hissetmedim, en dibi gördüğümde bile kendimi küçümsemedim asla. hayır narsist, kibirli, egolu da değilim.

ne kadar özgüvenli olursan ol çevrenden aldığın tepkiler seni tabii ki etkiler.insan çevresinden yapamadın,beceriksiz gibi şeyleri duydukça kendini beceriksiz olarak görür. demek ki kendini değersiz hisseden insana çevresindekiler yeterince değer vermiyordur.bunun sebebi nedir onu da düşünmek lazım.

bu aralar öyle hissediyorum . sonra sanki bu zamana kadar çok değerli hissettin de şimdi bu koyacak diyorum iç tartışmamı noktalıyorum

çok kötü bir his çünkü ağlayamıyorsun elinden bir şey gelmiyor öylece kalıyorsun.

birisi bana bir şey anlattığında onun için bir şey yapamadığım zaman hissettiğim duygu

(bkz: değersiz kendini hissetmek) - kelimeleri raks ettiriyorum

şey oluyor ya bazen. aha bak gün geçti dünya dönüyor seven hala seviyor, gülen hala gülüyor. sana ne oluyor lan. sen ne işe yarıyorsun. eksik pezevenk gibi. tam böyle değil anlatamıyorum ama ben ki kendimi pek severim ama beş de para etmez gibi. amaan siktir edin ya

değersiz hissettirmelerine izin vermeyin!

onun için dünyayı karşıma aldım o ise arkadaşlarım karşıda hem o taraf daha kalabalık diyip karşıya geçti...!?

"hiç kimse sizin izniniz olmadan kendinizi değersiz hissettiremez" eleanor roosevelt

psikolojik rahatsızlık başlangıcı olabilir. kötü niyetli insanların tavırları, bakışları ve davranışlarından yola çıkarak kendiniz ile alakalı bir kanıya varmanız çok yanlış. şöyle düşünün ki; sürekli rüşvet yiyen bir memur, arkadaş çevresinden borç alıp geri vermeyen birisi, karısına, çocuklarına kötü davranan bir insan, size gelip de "sen çok kötü bir insansın, sen şerefsizsin" deyince inanacak mısınız? kendisini görmeyen bu değer yargıları başkasına uygulayabilir mi? benim de birçok şerefsiz kansız arkadaşım bana borç taktılar, toplum içinde hakaret ettiler eskilerde, çocuktum sustum boşverdim, şimdilerde niye arayıp sormuyorsun şerefsizleştin iyice diyen çok insan müsveddesi var. umurumda değiller, onların lafıyla da kendime bir değer biçecek değilim.

sevmeyi de engeller

Tahammülüm yok. Zerre yok. Verdiğim değeri alamıyorsam o insanı hayatımdan çıkartırım. Kim olduğunun bir önemi yok. Bu çok net. Hor hor çeşmesi miyim ben amk?

genelde birine verilen değerin karşılığı alınamadığında hissedilendir.

Tam olarak hissettiğim şey şu; bir yolum, hatta kaldırım taşıyım ama bir benim üstüme basmıyorlar, bir çiçeğim ama bir beni görmüyorlar, bir uçan balonum ama çocuklar bir benim için annelerinin eteklerini çekiştirmiyorlar... Öyle işte

çok sık düştüğüm durum. sürekli kendime bunu tekrar edip kendime hedefler koyarım. bir gün öyle şeyler yapacağım ki herkes pişman olacak. bana kendimi değersiz hissettiren herkesi şaşırtacağım diyorum. hiçbir çabamı görmeyip, sıradan davranılması o kadar kırıcı oluyor ki. bir de sevdiğin insalar buna sebep oluyor. inanıyorum aşacağım bunu.

böyle hissettiren insandan uzak durmak lazım ama en büyük çelişki de bu sanırım. insan kendini değersiz hissettiren kişiye daha sıkı sarılıyor, değer veren kişiden uzaklaşıyor, garip.