kendimi ... gibi hissediyorum

mide spazmı geçirmiş gibi

ramazan pidesi gibi hissediyorum sırayla bitirmişler sanki

tam şey gibi ya iftar için alınmışta dolaba koyulmamış karpuz gibi hissediyorum.peki karpuzlar nasıl hisseder biliyormusunuz ?ben bilmiyorum çünkü

brokoli gibi hissediyorum, sağlığım yerinde şükür ama tadım tuzum yok.

kuma gibi

kendimi sürekli kulaktan çıkan kulaklık gibi hisediyorum ortama uyum sağlayamayan sürekli düşerek bir şeyler öğrenen

i̇ki ön diş arasında kalmış çekirdek kabuğu gibi hissediyorum

ayakkabının içine kaçıp insanı delirten o minik taş gibi hissediyorum.

güneşte kalmis içki gibi

mazharsız fuat özkan gibiyim

takdirname beklerken tasdikname almış gibi hissediyorum

kendimi kürdan gibi hissediyorum.. i̇htiyaç anında sürekli aranılan ama ihtiyaç olmadı mı varlığından habersiz de yasanabilen..

saçtan düşmek üzere olan ıslak beyaz havlu gibi hissediyorum, asla düşmüyorum ama tedirgin ediyorum.

ortalamam yetiyomuş da zayıfım olduğu için belge alamıyormuşum gibi aa bi dakika zaten o gerçekti

karıncalanmış bir bacak gibi hissediyorum

derme çatma tepelemesine tıklım tıkış doldurulmuş iki kütüphanenin arasındaki kütüphane çalışanı gibi hissediyorum. orada bir şeyleri üzerime devirmeden düzeltebileceğim hiçbir şey yok, üzerime devrilince de zarar görmeme ihtimalim. daha da kötüsü, gidecek yerim de yok. bir yerden sonra öyle yada böyle üzerime yıkılacak. düzeltmeye çalışsam da, çalışmasamda. sanırım mezar yerimin üzerindeyim. zamanlama konusunda muallaklarım var sadece. vesselam.

kendimi çobanı olmayan koyun sürüsü gibi hissediyorum öylesine başıboş öylesine umursamaz.

dondurma kutusundan çıkan sarma gibi alakasız

kendimi sokak lambası gibi hissediyorum. başkalarını aydınlatmak için ne de çok yakmışım kendimi ve onlar benden habersiz.

şarj aleti gibi hissediyorum. çok önemli çok değerli ama %100 oldu mu bir o kadar boş gereksiz. prizde bırakılmış

kendimi halay başıyken sevdiğim kızla yüz yüze gelmiş gibi hissediyorum

yolculuk esnasında ön koltuktan dışarıya sarkıtılan kol gibi hissediyorum

at gibi hissediyorum bildiğin böyle çingene atı öyle safkan i̇ngilizmiş arapmış felan değil düz çingene atıyım

kitap ayracı gibi, kelimelerin sayfaların arasına sıkışmışım ve yerimi değiştiren kimse yok

maaşsız primsiz mağaza görevlisi i̇htiyaç duyduklarında seni bulurlar ihtiyaçları yoksa seni fazlalık olarak görürler lakin onlara birebir yardım etmiyorken bile etrafı düzelterek onlara yardım ediyorsun

lys ye 2 gün kalmış da hiçbir şey bilmiyormuşum gibi..

5 kuruş gibi hissediyorum varlığım da yokluğum da bir

kendimi güzin abla gibi hissediyorum ulan nerde dertli kederli insan var bende, iyi gününde mutluyken bir kere halimi hatrimi soran yok ama dertliyken bana koşun

m ü k e m m e l

kendimi tanrı tarafından unutulmuş gibi hissediyorum...

kendimi ev hanımı gibi hissediyorum. bi kaç gündür bildiğin akşam ne yapsam diye düşünüyorum. seçenekler de kısıtlı.

kendimi mahkum gibi hissediyorum. bu eve bu hayata böyle yaşamaya müebbet mahkumum sanki

bizim lisenin bahçesinden bir villanın havuzu görünürdü. havuz yazın gayet temiz olurdu hâliyle. kenarında gıcır şezlonglar, havuzda yüzen bir top... ama gel gelelim ki sonbahar da o havuz çöplüğe dönerdi. dallar, yapraklar, tüyler, su şişeleri... şezlonglar leş gibi toza bulanırdı ve o top yok olurdu. i̇şte bu havuz gibi hissediyorum. dönemsel olarak işe yarayacak isem sevilip, değer görüyorum.

kendimi nasıl hissettiğimi ben de bilmiyorum. mesaj atacaktım; kalbim rahat durmadı, yatarak atamadım, doğrulup oturdum. mesajı attım; elim ayağım rahat durmadı, titremeye başladı, terledi. cevap geldi (sanırım bu kısmı yazarken nasıl hizsetiğimin cevabını buldum: şanssız ve şansının hiçbir zaman dönmeyeceğimi hissediyorum); şansıma tükürüyüm akşam derbi için tek maçlık üyelik alacaklarmış ailecek. benim davet havada kaldı. bahtımız kapalı aga bahtımız. biri benşm için yasin falan okusun, hatim indirsin. ya da boşverin direk fatiha okuyup gömelim beni. hahdhahdh

bugün 4 senelik karmaşık bi geçmişim olan sevgilim benden yine ayrıldı bundan önce beş kez ayrılmıştı bunla altı etti o yüzden kendimi fenerden 6 gol yiyip soyunma odasına gelen galatasaray lı futbolcular gibi hissediyorum

sabah 7 de uyancam hala uyumadım kendimi beyin fakiri gibi hissediyorum

zar tutan adama sinirlenip istenilen fincan gibi.

kendimi japonyada gibi hissediyorum herkes birbirine benziyor ve kimseyi anlamıyorum

kendimi annem küçükken beni otobüste unuttuğu andaki gibi hissediyorum (epey devrik bi şey oldu ama neyse anladınız siz)

kendimi kendim gibi hissetmiyorum bu aralar cidden,yani benim ama kime karşı benim? ya da bu gerçekten ben miyim,sahte oyunların içinde kendi doğruluğumu bulamıyorum.

kendimi üzgün gibi hissediyorum üzgün gibi çünkü bu duygunun üzüntü olup olmadığından emin değilim

kendimi "patlamayan fişek" gibi hissediyorum. ah bi patlasam.

kendimi hissetmiyorum hiçbir şey olarak bu dünyada yaşıyormuş gibi veya katkım olmuş gibi boş boş yaşıyorum ot gibiyim ahahaha buldum kendimi ot gibi hissediyorum

kesinlikle sınava kadar çözmem gerek diyip sayfasını kıvırdığım testi sınav bittikten sonra kitapları ayıklarken bulmuşum gibi hissediyorum

öyle ortada bırakılmış herhangi bir şey gibi hissediyorum. ruhsuz.

kendimi büyümüş, artık bakılmayan, sevilmeyen ev kedisi gibi hissediyorum.

bok