kendi kendine konuşurken lafın lafı açması

kendi kendime bi şey diyorum sonra tartışma konusu açılıyor tartıştık orta yol bulduk derken baya bi zaman geçti sonra oturup bi çay demledik işte

ben kendi kendime atar yapmaya başladım. senin de muhabbetin sıktı ha, salak salak konuşuyosun falan diyorum. en son kavga etcez, inşallah biri bizi ayırır. bu yaştan sonra fayt kılap şeysi olmak istemiyorum.

konuştukça açılır

bi şeye çok üzüldüğümde kendi kendimi kendime getiriyorum. müthiş bi olay

gün içerisinde biriyle sürtüştüğüm zaman konu kapansa bile benim için tartışma bitmez.uyumadan öncede bi güzel sayar söver enson suratına tükürür öyle yatarım.

bi bana bakıyorum bi kendime bakıyorum da şimdi kafa dengimi buldum

genelde uyumaya çalışınca başıma gelen durum

bana banyoda çok oluyor bu durum. bilemiyorum sıcak suyun verdiği gevşememi desem yoksa, suyun şrıltısının terapisi mi desem; uzuuunca süre banyoda iç sesimle tartışır dururum. örn: -geçen biri sana şöyle demişti hatırladın mı? +harbi yaaa, o an şöyle deseydim ne göt ederdim onu haaa. -yok lan, çok ağır olurdu. +ya olum ne ağırı mal mısın aq. -ya yok be oğlum yakışmaz bize. +efendiliğini sikeyim senin... ya da: +lan bak geçenki işi erteleme amına koyim, sürekli erteliyorsun elinde kalacak. -aaaaa iyi hatırlattın lan unutmuştum onu. ---5 dakika sonra...--- +tarkan'ın soyadı neydi yav? -konu ne ara buraya kadar geldi amına koyim.hadi et banyonu da siktir ol çık çabuk çabuk. ... gibi.

çok oluyor bana bazen kendimle kavga ediyorum bi sus diyorum sonra asıl sen sus falan genelde ders konusunda kavga ediyorum kendimle şizofreni değilim çünkü şizofrenler kendi kendilerini gıdıklayınca gülermiş henüz o aşamaya gelmedim ama haziran sonu gelebilirim

ofiste bir bey var. benim işlerime karışıp duruyor. hem de böyle bir yetkisi olmadığı halde. hem de patronun uyarılarına rağmen. yarın kendisiyle çok hoş bir konuşma yapacağım sabahtan beri kafamda onun provasını yapıyorum. öyle bir gaza geldim ki yarın ya çoçuğu ağlatıcam ya da ben işten atılıcam ama sıkıntı yok atılırsam da ağlatmadan atılmam..

bu aralar dışarı karşı sus pus, kendime karşı hayli düşük çenem. mütemadiyen kavga ettiğim, sonra tatlıya bağladığım bir gıcık var içimde, şimdilerde aramızdan su sızmıyor. yine kaptırmışım kendimi, muhabbet koyu gidiyor; tam dünyayı kurtaracak fikirlere imza atıyordum ki, parmağımı keserek uyandım. (bkz: alternatif terapi yöntemi olarak ağlayarak patates doğramak)

allah belasını versin bu durumun. 1 haftada 5 yaş gitti ömrümden. birine patlamamak için zor tutuyorum kendimi.

kendi kendine konuşurken konunun ona gelmesi

Bir delilik hali olarak düşnülebilir ama yine de inanı en iyi kendisi tanıdığı için sorun yaratmaz(bkz: kendi kendine konuşurken kavga çıkarmak)

İç sesle olan muhabbetin son bulmaması olayıdır. Muhabbeti sarıyor ama bir yerden sonra çıkışı bulamıyorum. (bkz: konular yetişmiyor)

Yeter artık sus diye biten durumdur

uyutmaz. uyku uyanıklık arası olan düşünceler de deli eder adamı. ne ertesi gün hatırlarsın ne de o an bir kaçışı vardır. insanın kendine laf anlatamaması insan olmanın açığı. millete gelince heredot cevdet kendine gelince boomcu onur mübarek.