kendi kendine konuşmak

genelde geceleri yaptığım konunun konuyu açmasından dolayı uykularimin kaçmasına sebep olan eylem

valla kendi başıma gelmeden önce saçma buluyordum ama şuan gayette mantıklı geliyor beni anlayabilen bir insan bulamadığımdan kendimle arada konuşuyorum kafamdaki sorulara cevap arıyorum ha buluyo musun diye sorarsanız bulamıyorum ama hiç olmazsa lafımızı kesen yok

kavga etmeyi düşündüğüm insanlarla kavga kuruyorum kafamda onlar gibi düşünüp kendime onların ağzından cevap verip sonra hazırlıyorum sözlerimi. antrenman böyle yapılır arkadaşlar.

herhangi bir entry altında karşılıklı yorum yaparak konuştuğunuz bir yazarın sözlükten silinmesi sonucu sizin yorumlarınızın ''zük'' gibi ortada kalmasıyla yaşanan hadisedir.

ben kendimle konuşmuyorum ki kendim benle konuşuyor

kafa dengi insan kalmayınca kendinle konuşmak en iyisi birde birşey planlarken sesli bir şekilde düşününce daha akılda kalıcı oluyor

en azından ona güvenebiliyorsun bir-çok kere susuyoruz insanları kırmamak incitmemek için konuşuyoruz işte naparsin bu hayatta konuşacak insan mi kaldı sanki..

ben, keyfim ve kahyası arasında dönen muhabbetten mi bahsettin ?

sonuç her zaman k3ndin haklısın sana zıt gelen biri yok

güzel olmakla birlikte tuhaf bişey ama genel olarak tuhaf yani tmm şarkı söylemek de kendi kendine konuşmak bi nevi ama kendine kızıp mal mısın böyle yapıyorsun demek çok başka bişey hiç unutmam bi gün sınıfta oturuyorum 3. sırada falan hiç farkında değilim canım sıkkın konuşacak kimse de yok zaten benden başka :dd konuşuyorum ışte sonra baktım sınıfta bi sessizlik oldu biri beni dürttü bi baktım sınıftakiler bana bakıyor o günden sonra da hep baktılar zaten ama normal mi bi bakış bilmiyorum

bunu kim yapar ya saçmalamayın

bence her insanın yapması gereken birşey. bütün ruh sağlığını düzeltiyor.

insanın hayatta yaptığı en rahat ve içten konuşma türüdür.

eskiden kendi kendine konuşana deli denirdi, var mı kendi kendine konuşmayan? ben bazen azarlıyorum içimdekini, kavga ediyorum. hatta bazen iç sesimi kandırmaya çalışıyorum, yalan söylüyorum. bazen de hak veriyorum söylediklerine, helal olsun sana diyorum. öyle değişik bir ilişkimiz var.

çoğu insan deli olarak görüyor. ne yani sırf sadece biz kendimizi anladığımız için kendimizle konusunca deli mi oluyoruz

i̇çsel konuşma..

genelde sinirli olduğumda istemsiz olarak yapıyorum bu işi. durduramıyorum, yanlışlıkla kendimi daha çok gaza getiriyorum. farkına vardığımda ise boğazımı temizleyip kendimle tatlı tatlı konuşup, işi tatlıya bağlıyorum.

kafa dengi adam yok kardeş naparsın hayat

insalar deli sanmasın diye telefonla konuşur gibi yapıp çatır çutur iç sesimle konuşuyorum.

bi süre kendi kendime konuştum sonra doz yetersiz kalınca başkalarını seslendirdim şimdi bir topu gibi iki tane hayali arkadaşım var okeye dördüncü arıyoz :)

bu eylemi yaparken okudum ve müslüman oldum

içimdeki seste olmasa ölürdüm yalnızlıktan demis oğuz atay

kendi kendine konuşuyorsun ona kabul ben kendimle kavga ediyorum hayir nasil başarıyorum bilmiyorum

daha dün sabah gelmeyen otobüs yüzünden sinirlenip kendi kendime konuşuyordum (durakta kimse yok sandım) sonra bi amca usulca yaklaşıp o 45 dakikada bir gelir yavrum üzülme gelir birazdan dedi. bide acır gibi konuştu ah be amcacim deli diyilim ki ben :(

şu aralar sadece kendimle konuşuyorum. şimdi düşünün, bi derdiniz var. birine gidip anlatsanız, yargılayacak, küçümseyecek, anlamayacak belki. bi dünya dert. ne gerek var? kendimi en iyi ben anlıyorum.

çünkü insanlar o kadar bencil seni asla dinlemiyorlar, dinleseler anlamıyorlar, anlasalar senin anlattığını değil anlamak istediklerini anlıyorlar.

türkçe dublajı olmadığı sürece sorun olmayacak ruh halidir....

sürekli yaptığım bir şey. geçen gün telefonda konuşuyorum annem birden odaya daldı ve dediği şey " yine mi kendi kendine konuşuyorsun allahim bir tanede akıllı evladım olsaydı da gururlansaydım" dedi. diyecek söz bulamadim

bikeresinde konuşup sonra gülmüştüm, kendi kendime konuşuyorum ya, dedim "biri burda böyle görse deli sanar napıyosun aq" sonra dedim ki kendi kendime; "biri burda olsa nie kendi kendime konuşayım???"

sabahları rutin olarak eski sevgilimle karşılaştığımızı hayal edip sayıp sövüp sarilirim sonra bi sigara yakarım buda benim günaydınım

bir tabuyu yıkmaktır kendi kendine konuşmak. mantığın ile duyguların konuşur sende sadece bu tartışmadan kim haklı çıkacak diye düşünürken karalanmış düşüncelerini sergilersin... emin olun dünya üzerinde ki en güzel diyalog

malın teki işte üzme kendini mavişim. aynen öyle terbiyesiz herif allahn slah etsin. aynen bea aman. şeklinde korkunç bir döngü ile kendimle konuşma gibi huylarım var.

kendi kendine konuşmayan insan mı var allah aşkına ya kendi kendine konuşan değil konuşmayan sorunlu bence şimdi onlar düşünsün

ben hayalleri baya diyalog şeklinde kuruyorum. karşımdaki ne dedi? ya da tam hayalin o anında ne tarafımda oturuyo? yüzüne bakarak mı konuşuyorum falan. baya uygulamalı hayal kuruyorum. e haliyle tabi konuşmaları da sesli söylüyorum. çünkü onu söylerken nasıl bi ses tonu kullandığım falan önemli. sonra işte deli sanıyorlar. yolda giderken sağına bakarak "hayır ya öyle değil" diye direten bi kız düşünün. sanırım haklılar........

günün büyük bir bölümü kendi kendime konuşmakla geçiyor içimdeki ses cevap veriyor ben konuşuyorum sohbet falan baya koyu 😂

bazen durduk yere konuşuyorum sonra farkedince bir burukluk oturuyor içime.

konustuktan sonra susunca ben deli miyim acaba dıye düsünmek

arkadaşlarım ilk başta bu duruma şaşırıyor hatta biraz ürküyorlardı çünkü ciddi ciddi kendimle konuşuyorum, cevap veriyorum, tartışıyorum, uyarıyorum falan falan derken şimdilerde biraz biraz alıştılar. bu başlığı görünceye kadar "acaba delirdim mi lan? psikoloğa falan mı gitsem ki?" diyordum ama baktım ki hepimiz aynıyız. o zaman sorun yok gibi geldi. bir miktar rahatladım, sağolun var olun tüm deli ve asosyal yazar kardeşlerim.

delilik diyen halt etmiş

çok düşünürsün, kendi iç sesinle çatışma halindesindir, çok dolmuşsundur, etrafında konuşacak kimse yoktur işte o zaman kendi kendine konuşmaya başlarsın.

sonunda beni anlayan biri çıktı (bkz: benmişim o yanlış alarm)

kendi zekana eş değer birini bulamama durumudur

konuşmayan delildir

başkasıyla konuşmaktan daha çok mutlu eder. kendi sorduğun soruya kendin cevap verirsin, kendini kandırarak da olsa mutlu olursun.

kendimle konuşurken bile çelişiyorum

kimseye anlatamadığın da kendi kendine anlatırsın. dağa,taşa,uçan kuşa anlatırsın. anlatmalısın da zaten yoksa şişer içinde birikir. bu sefer anlatmadıkların dile gelir sana konuşur. kendi kendine konuşan deli değildir arkadaşlar. anlatacak başka kimsesi yoktur sadece.

kendi kendine konusmak muazzamda konusurken " konusan mi benim yoksa di̇nleyen mi" onu cozemiyorum. ve cok sık yasiyorum bu durumu..

kendime diyorum ki kendinle konuşma o da diyor ki sen konuşuyorsun ben konuşmuyorum

çokça yaptığım bir eylem bazen kavga ettiğim de oluyo