Anneannem merdivenlerden yuvarlandı. Kafatası kırıldı, beyin kanaması geçirdi ve bir gözü de görmüyor. 12 gündür hastaneyiz hayatı tehlikeyi atlattı bilinci yerinde çok şükür ama yine de baya kötü durumda. Biraz önce beni yanına çağırdı kağıt kalem al gel yanıma dedi.
-Napacaksın kağıt kalemi anneanne ?
+Olsun sen getir. Yazmaya başla.
Durumu kötü. Noluyor lan vasiyet mi yazdıracak? Daha neler ne vasiyeti ne ölmesi. Hem ben hiç vasiyet yazmadım ki ! Bu kadar sevdiğim birini de kaybetmedim. Neyse aldım kalemi kağıdı, çektim sandalyeyi yanına. Gözlerim taştı taşacak bir acayip oldum. Ağzından çıkacaklara kulak verdim. Ve bana yazdırdığı
Şey alem kadın valla yüreğim ağzıma geldi bir an. Kadın hastanede bile eksikleri düşünüyor.